اپیدمی پنهان مقاومت به آنتی بیوتیک به نقطه ی بحرانی رسیده و جه | آزمایشگاه پارس سیلیکو

اپیدمی پنهان
مقاومت به آنتی بیوتیک به نقطه ی بحرانی رسیده و جهان باید هم اکنون اقدام کند.

دو سال قبل CDC یک پیش گویی ناراحت کننده انجام داد: بدون تغییر اساسی در نحوه ی استفاده از آنتی بیوتیک، پاتوژن های مقاوم به دارو که در حال حاضر باعث مرگ 700 هزار نفر در سال می شوند، تا سال 2050 سالانه 10 میلیون قربانی خواهند گرفت.
همچنین در گزارشی که اخیرا در مجله ی The Lancet چاپ شده آمده است که تلفات ناشی از مقاومت آنتی بیوتیکی حتی سریعتر از انتظارات به سوی بدتر شدن می رود.
گزارش پروژه ی گروه پژوهش های جهانی روی مقاومت آنتی بیوتیکی در ماه قبل نشان می دهد که در سال 2019 حدود 1.27 میلیون نفر به طور مستقیم به دلیل مقاومت ضد میکروبی جان خود را از دست داده اند، یعنی اگر عفونت آنها با آنتی بیوتیک های استاندارد درمانپذیر بود، نمی مردند. همچنین مجموع مرگ های ناشی از عفونت مقاوم به دارو به 4.95 میلیون نفر می رسد، به این معنی که آن بیمار دارای عفونت مقاوم به آنتی بیوتیک بوده اما علت اصلی مرگ ممکن است این عفونت نبوده نباشد.
این گزارش از داده های 23 عامل بیماریزا و 88 ترکیب بیماریزا-دارو در 204 کشور در سال 2019 استفاده کرده است. این اعداد جدید به این معناست که مقاومت ضد میکروبی به یکی از علل اصلی مرگ و میرهای جهان بدل شده و از آمار HIV و مالاریا پیشی گرفته است که به ترتیب باعث 864 هزار و 643 هزار مرگ در سال 2019 بوده اند.
این مسئله هم مهم است که تحقیقات HIV سالانه 50 میلیارد دلار بودجه جذب می کند اما هزینه های جهانی برای رسیدگی به مقاومت ضد میکروبی بسیار کمتر از این ارقام است.
در قرن گذشته آنتی بیوتیک ها انقلابی در پزشکی ایجاد کردند و مرگ و میر ناشی از بیماری های عفونی را به طور گسترده ای کاهش داده اند و ایمنی جراحی های بزرگ و میزان درمان تروما را به شدت بهبود بخشیده اند و از زمان کشف آنتی بیوتیک در بیش از یک قرن پیش میانگین طول عمر انسان را بیش از 20 سال افزایش داده اند.


اما استفاده ی بیش از حد از آنتی بیوتیک ها چه در انسان ها و چه در دام ها منجر به سازگاری باکتری ها با داروها می شود و به مرور زمان اثر بخشی آنها کاهش می یابد. اگر سرعت ایجاد این مقاومت متوقف نشود، باید منتظر افزایش مرگ و میر ناشی از عفونت های رایج و عوارض جراحی ها باشیم و به دنیایی باز می گردیم که در آن یک بریدگی جزئی می تواند کشنده باشد. دو راه کاهش سرعت ایجاد مقاومت ضد میکروبی، استفاده ی عاقلانه تر از دارو ها و همچنین توسعه ی کلاس های جدید آنتی بیوتیک هاست.
در واقع مقاومت نتیجه ی اجتناب ناپذیر استفاده از آنتی بیوتیک هاست. بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم این است که آن را به تعویق بیندازیم، عواقب آن را کاهش دهیم و برای تولید آنتی بیوتیک های جدیدی که باکتری ها هنوز به آن مقاومت پیدا نکرده اند، زمان بخریم.

برای دیدن متن کامل مقاله که به ارائه ی راهکارهایی در این زمینه می پردازد اینجا کلیک کنید.

@practicalbioinformatics