انقلاب نئولیبرال استوارت هال/ ترجمه‌ی امیر صفری از متن: | Problematicaa
انقلاب نئولیبرال
استوارت هال/ ترجمه‌ی امیر صفری
از متن: وضعیتِ استثنایی بریتانیا را چه طور می‌توان درک کرد؟ پایانِ رونقی که بدهی ایجادش کرده بود، بحران بانکی 2007 - 2009 و پیامدهایش، شکست حزبِ کارگرِ جدید و صعود ائتلافِ محافظه‌کاران با لیبرال‌دموکراتیک‌ها به قدرت. این چه بحرانی است؟ آیا این بحرانْ لرزه‌ای جدی بر مدلِ اقتصادی فروبارشی ، بُرد- بُرد و پایانِ چرخه‌ی رونق و رکود است که بر سرمایه‌داری جهانی مسلط شده؟ آیا نوید این را می‌دهد که اوضاع عادی است، یا روندهای جاری تشدید شده‌اند یا اینکه نیروهای اجتماعی برای تغییر مسیرِ رادیکال بسیج شده‌اند؟ آیا این وضعیت سرآغازِ یک‌لحظه‌ی همایندیِ جدید است؟ اقتصاد یک جایی در مرکزِ این مسئله قرار دارد. ولی، همان‌طور که گرامشی استدلال کرده، گرچه هرگز نمی‌توان امر اقتصادی را فراموش کرد ولی بحران‌های همایندی صرفاً اقتصادی نیستند یا در «لحظه‌ی آخر» اقتصاد متعین‌شان نکرده است. بحران‌ها زمانی برمی‌شوند که مجموعه‌ای از نیروها و تناقض‌ها، که در کردارها و میدان‌های مهم و متفاوت در جریان هستند، در یک‌لحظه و فضای سیاسی، در کنار هم قرار می‌گیرند یا «به‌هم می‌پیوندند» و همان‌طور که آلتوسر گفت در «اتحادی پاره‌پاره به یکدیگر جوش می‌خورند». در اینجا تحلیل‌مان را بر این بحران‌ها و گسست‌ها متمرکز می‌کنیم. آیا تراکمِ نیروها، ویژگی متمایزِ «توافقات تاریخی» و پیکربندی‌هایی که حاصل می‌شوند، نشانه‌ی یک «همایندی» جدید است؟ در ابتدا به نظر می‌رسید که این بحران مشکلاتِ ژرف الگوی نئولیبرال را آشکار می‌سازد. اما تاکنون بحرانی بوده است که تن به «هم‌آمیزی » نداده است.
