تو زندگی امروزی از بس تحت فشارهای شخصی مختلف هستیم، باید یاد ب | دکتر علی میرآقایی
تو زندگی امروزی از بس تحت فشارهای شخصی مختلف هستیم، باید یاد بگیریم انرژی محدودی که داریم رو هدر ندیم. یه جورایی ما به مدیریت انرژی روانی نیاز داریم.
بنابراین برای مدیریت احساسات در روابط با اطرافیان خیلی وقت‌ها باید ببینیم، بشنویم و درک کنیم، بدون اینکه پاسخی بدهیم. باید یاد بگیریم فاصله را حفظ کنیم و و در قدم اول آرام و هدفمند هر آن چیزی که درون ما در حال رخ دادن هست را متوجه بشیم و تجربه کنیم. همزمان همین رویه را برای طرف مقابل به کار ببریم و مشاهده و تجربه خودمان را توی ذهنمان توصیف کنیم. وقتی تجربه و توصیف میکنیم، گرایش ما برای پاسخ دادن تضعیف میشود. انگار که یک گلوله برف را در دستانمان نگه داشته‌ایم تا آب شود، قبل از آنکه به سمت طرف مقابل پرتاپ کنیم. در این وضعیت ما مدام سوالاتی را مطرح میکنیم و به آنها پاسخ میدهیم. من الان چه احساسی دارم؟ باورها و افکار من چیا هستن؟ تجربه جسمانی من در این وضعیت چه اطلاعاتی را در اختیار من قرار میدهد؟ طرف مقابلم چه هیجانی را تجربه می کند؟ هدف وی از چنین رفتاری چیست؟ پختگی هیجانی او در چه سطحی است؟ پاسخ به چنین سوالاتی شما را به سمت و سوی روایت دقیق و عینی از وضعیت سوق میدهد و باعث میشود بین تکانه و انرژی شکل گرفته در درونتان و پاسخ رفتاری برآمده از هیجانات تند فاصله بندازید و از خزانه رفتارهای سالم بهترین واکنش را انتخاب کنید. مثل اینکه بگوئید تمایلی برای صحبت کردن در این زمینه را ندارید یا رفتارهای وی شما را اذیت میکند. اگه طرف مقابل همچنان به روش خودش ادامه داد، میتوانید موقعیت را ترک کنید.
اگر بتونید این رویه را به کار ببرید شما خودآگاهی را به کار برده‌اید.
