در کسوت مشاور و رواندرمانگر اغلب با این سوال پر تکرار مواجه م | دکتر علی میرآقایی
در کسوت مشاور و رواندرمانگر اغلب با این سوال پر تکرار مواجه میشوم که آیا دو فرد خاص با هم دارای اشتراکاتی برای رابطه هستند؟ تا چه اندازه از نظر تیپهای شخصیتی، فرهنگی یا حتی سنی با هم جور در میآیند؟ اشتراکاتی که باید وجود داشته باشد تا رابطه شکل بگیرد، پخته شود و آسیب نبیند چه چیزهایی هستند؟
معتقدم در کنار توجه به چند ویژگی کلی همچون درونگرایی- برونگرایی، طبع و جهتگیری جنسی، میزان گشودگی به تجربه و نوجویی، و وجود یک بیماری روانپزشکی همچون اعتیاد یا دوقطبی، آنچه به رابطه آسیب میزند، نه تفاوتهای فردی بلکه حماقت و آسیبهای عاطفی قبلی آدمهاست. بنابراین در صورت داشتن پختگی روانی و داشتن مهارتهای لازم اغلب آدمها قابلیت در کنار هم بودن و ساختن صمیمیت را دارند. پس مهمترین بخشی که باعث میشود دو نفر در یک رابطه با هم بمانند این است که چطور صمیمیت را بین خودشان خلق میکنند، و آن چیزی که صمیمیت را خلق میکند خودآگاهی، و هویت پخته، اعتماد، جذابیت، صداقت، اصیل بودن، گوش دادن فعال، همدلی و تلاش بی وفقه برای درک احساسات همدیگر، حمایت، احترام به آزادی و استقلال طرف مقابل، گذشت و انعطافپذیری است.
هر زمان این ویژگیها را داشتید شما آمادگی رابطه یا ازدواج با فردی همچون خود هستید، در هر بافتی، جغرافیا و زمانی.