Get Mystery Box with random crypto!

سؤال سلام، من تو زندگیم خیلی تلاش می‌کنم که همه کارا به بهتری | دکتر بیوک تاجری

سؤال

سلام، من تو زندگیم خیلی تلاش می‌کنم که همه کارا به بهترین شکل انجام بشه حتی خیلی‌ها بهم می‌گن که این کارا اصلا جزو وظایف تو نیست، ولی من انجام می‌دم همیشه هم آخرش پشیمون می‌شم، چون دیگه همسرم و بچه‌هام مسئولیت اون کارا رو به عهده نمی‌گیرن؛ انگار براشون تعریف شده که این کارو من انجام بدم حتما و اونا کمکی نکنن بهم. اگه یبارم کمک کنن با کلی منت انجام می‌دن. لطفا کمکم کنید. من باید چیکار کنم؟

جواب

سلام دوست عزیز

شاید شما وسواس تمیزی و مرتب بودن دارین و کمال‌گرا هستین و به همین خاطر اجازه ندادین که اعضای خانواده به روش خودشون کاراشونو بکنن،‌ا ونا هم که حاضر نبودن ازشون انتقاد بشه، یا کنترل بشن، خودشون رو راحت کردن و کل مسؤلیت‌ها به گردن شما گذاشتن.

از خودتون بپرسین که هدفتون از این که مسئولیت‌های دیگران را به عهده می‌گیرید چیه. آیا می‌خواین که دیگران شما را دوست داشته باشن؟ آیا می‌خواین که دیگران براتون ارزش قائل بشن؟

آیا دوست دارین کارها به روش شما انجام بشه و کنترل امور دستتون باشه؟

وقتی که علی‌رقم تمام تلاشی که می‌کنین، بدهکار هم می‌شین، چه فکری از ذهنتون می‌گذره؟‌ چه احساسی رو تجربه می‌کنین؟‌

گاهی لطف کردن به دیگران تلویحاً این پیام رو به اون‌ها منتقل می‌کنه که اون‌ها از پس کارهای خودشون برنمی‌آن، و این مثل این می‌ماند که به کسی بی‌احترامی کنید.

راه‌حل مسئله

به فرزندانتون متناسب با سنشون مسئولیت بدین و دقیقاً مشخص کنین که چه انتظاری ازشون دارین.

وقتی بار مسئولیت‌هاشون به گردن شما می‌افته، بهشون با یک پیام سه بخشی که شامل رفتار اونا، احساس شما، و عواقب کار اونا می‌شه، احساستون رو بگید. مثلاً: وقتی تو لباس‌های خودتو اتو نمی‌کنی، من عصبانی می‌شم، چون اگه من این کار رو بکنم، خیلی خسته می‌شم.

وقتی کاری رو انجام دادن، کارشون رو اصلاح نکنید و ازشون ایراد نگیرین،‌ چون با این کار باعث می‌شین که فکر کنن که به اندازه‌ی کافی خوب نبودن، و انگیزشونو برای مسئولیت‌پذیری از دست می‌دن. و به عبارتی می‌گن: چه فایده داره.

خونسرد باشید، و وقتی سریع و ‌آن‌طور که شما می‌خواین کارشون را انجام نمی‌دن، عصبانی نشین. و یک بار به طور واضح به آن‌ها بگین که چه کاری را باید انجام بدن. بهتره درخواستتون رو با شوخی همراه کنین. مثلاً ظرف‌های توی سینک سراغتو می‌‌گیرن، البته در صورتی که تأثیر بهتری داشته باشه. می‌تونین آزمایش کنین.

به فرزندانتان بگین که هر عضو از اعضای خانواده وظایفی داره، و در ازای آن وظایف پادشی دریافت نمی‌کنه. البته تشویق زبانی فراموش نشه.

نهایتاً اگر از یک متخصص کمک بگیرین، خیلی بهتره، چون مسئله عمیقاً مورد بررسی قرار می‌گیره و باورهای ناکارآمدتون تغییر می‌کنه.
موفق باشید.


فاطمه ترکمان
کارشناس ارشد روان‌شناسی