سوسن سیرجانی، نویسنده اپیزود ۱۸:
زبیده شاعر بود، ویراستاری هم می‌کرد فعالیت حرفه‌ای روزنامه‌نگاری هم شغلی بود که بیست سال در آن ماند و تا لحظه تعطیلی مجله در تابستان ۵۸، به بوی کاغذ و فضای تحریریه، وفادار ماند….
محمد قاضی، همسر دومش اما نقاش بود و تخصصش پرتره این بود که در یکی از شب‌های سال ۱۳۴۷، وقتی زبیده مشغول نوشتن بود، حالا شعر یا مطلبی برای مجله، قاضی او را همانطور که دفترش را روی زانوهای خم شده‌اش گذاشته‌بود، روی بومش کشید….
این نقاشی به گفته دوستان زبیده در حال حاضر در کاخ موزه سعدآباد است…
قصه زندگی زبیده جهانگیری رو میتونید در قسمت ۱۸ پادکست رادیو تراژدی گوش بدید.
ما مشتاقانه منتظر نظراتتون هستیم
Radiotragedy.com
