. مادربزرگ همیشه با بغض می گفت:بنوا ملیحه، هر زادی مصنوع دی.. | امیدگاه
.
مادربزرگ همیشه با بغض می گفت:بنوا ملیحه، هر زادی مصنوع دی... اَر مصنوع، اوشاق مصنوع، اِو مصنوع(بیچاره ملیحه که همه چیزش مصنوعی است...شوهرش، بچه اش، خانه اش) ... ملیحه دختر خواهر مادربزرگ بود که شوهری علیل داشت و بچه ای را که به فرزندی قبول کرده بود بیمار از آب درآمده بود و در خانه ای ورثه ای که در حال ریزش بود زندگی می کرد...
مادربزرگ رفت و امروزی را ندید که زمین و هوا و ماشین و برج و خیابان و دکتر و مهندس کارگر و معلم و دولت و ملت، همه مصنوعی شده اند...
خرابی چون که از حد بگذرد آباد می گردد؟ نمی دانم... فقط این را می دانم تفاوت آنچه باقی مانده و آنچه فرو ریخته، در نوبتی است که هنوز فرا نرسیده است...
