معیار انسانیت! الحمد لله الذي لو حبس عن عباده معرفة حمده عل | رحیق مختوم
معیار انسانیت!
الحمد لله الذي لو حبس عن عباده معرفة حمده على ما أبلاهم من مننه المتتابعة، وأسبغ عليهم من نعمه المتظاهرة، لتصرفوا في مننه فلم يحمدوه، وتوسعوا في رزقه فلم يشكروه، ولو كانوا كذلك لخرجوا من حدود الإنسانية إلى حد البهيمية فكانوا كما وصف في محكم كتابه ﴿إن هم إلا كالانعام بل هم أضل سبيلا﴾.
حمد از آن خداوندی است که اگر بندگانش را از شناخت این امر بازمی‌داشت که او را برای منت‌های پی‌درپی‌ش که به آنان عطا نموده و نعمت‌های آشکارش، که بر آنان تمام کرده، بستایند، منت‌های او را به کار می‌گرفتند، بی آنکه او را حمد کنند و با دست باز از روزی او بهره می‌بردند، بی آنکه او را شکر کنند؛ اگر این گونه بودند از حدود انسانیت بیرون آمده، به حد چارپایان وارد می‌شدند و چنان می‌بودند که خداوند در محکمات کتاب خویش فرموده است: ﴿إن هم كالأنعام بل هم أضل سبيلا﴾ (الفرقان/۴۴) آنان چون چارپایانند، بلکه گمراهترند!
