عکس نگاشت تاریخی/۷۱ برای این قلم سالیان هشتاد و یک تا هشتاد | محمدرضا کائینی
عکس نگاشت تاریخی/۷۱ برای این قلم سالیان هشتاد و یک تا هشتاد و چهار، که دوره حضورش در "کیهان" بود، یکی از خاطره انگیزترین و شیرین‌ترین مقاطع کاری است. در آنجا با بسا معاریف و پیشکسوتان، از نزدیک آشنا شد و دوستان خوبی یافت، که اُنس با اغلب ایشان همچنان برقرار است. من و همگنانم به عنوان عده ای جوان یا نوجوان، نه استخدام شده بودیم و نه قرارداد داشتیم، اما به دلیلِ اعتقاد به کارمان، گاه پرخواننده ترین گفت و شنودها، یادداشت ها و گزارشات را تهیه می کردیم. در دوره اصلاحات، کیهان برای جبهه انقلاب، سنگری شاخص بود و در سراسر کشور، جماعتی بودند که برای فهم روزانه تکلیف دینی و انقلابی خود، تنها این جریده را می خریدند! خاطرات آن دوره مفصل و بیان آن، موکول به وقت خویش است! القصه، تصویر ذیل آمده، مربوط به تودیع جناب آقای حسین صفار هرندی، در یکی از روزهای تابستان سال هشتاد و چهار و در تحریریه روزنامه است. چهره همه نشان می دهد، که از اعماق دل مهموم و مغموم اند. من یکی که داشتم، از شدت بغض خفه می شدم! از آن روز به بعد جمع ما جوانان، تقریبا پراکنده شد و هر یک در خارج از کیهان، فعالیتی جدید را آغاز کردیم. حضار در تصویر، از چپ عبارتند از: زنده یاد مریم کاظم زاده، که در این روزها به سوگ او نشسته ایم، پشت سرش زنده یاد امیرعلی مصدق، که از شعرای نامور معاصر بود و سال گذشته درگذشت، بعدی زنده یاد محمد خرمشاهی که از طنزپرداران معاصر و دارای نود و نه اسم مستعار بود و باور داشت که در هنر خود، پس از عبید زاکانی نفر دوم است و در سال نود و شش رو به دیار باقی نهاد، پشت سرش صادق مهدی غفرانی که صفحه خواندنی نسل سوم را سامان داد، بعدی علیرضا ملکیان عضو شورای سردبیری، بعدی حسین صفارهرندی سردبیر، بعدی حسین رزاقی مسئول دفتر سردبیر، پشت سرش محمد تقی فهیم منتقد شاخص سینمای ایران، در کنار او حسین قدیانی و پشت سرش محمد ایمانی دبیر سرویس سیاسی و از بهترین و بی ادعاترین روزنامه نگاران انقلابی و نهایتا هم این حقیر و تباه کننده تمامی نعمت های حضرت حق، محمدرضا کائینی. خداوند رفتگان این جمع را، در جوار رحمت خود جای دهد و حاضران آن را، عافیت و مزید توفیق مرحمت کند. پ ن: عکس نگاشت فوق آمده، به یاد مرحومه مریم کاظم زاده به نگارش درآمد. @rkaeini
