نگاه غالب در اپوزیسیون برانداز جمهوری اسلامی—به ویژه ترکیب‌های | روزبه فیض | یادداشت‌ها و ترجمه‌ها
نگاه غالب در اپوزیسیون برانداز جمهوری اسلامی—به ویژه ترکیب‌های دلبخواهی از طرفداران رجوی و پهلوی—در قبال دستگاه امنیتی ایران چنین است:
الف) ترور یا خراب‌کاری‌های تأیید شده یا ادعایی که در ایران انجام می‌شوند نشانهٔ ضعف دستگاه امنیتی ایران است. هیچ‌وقت مشکل از طرف تروریست نیست. در ضمن ظرفیت‌ها و امکانات عملاً نامحدود برخی از دولت‌های حامی و مجری تروریسم مانند اسرائیل در نظر گرفته نمی‌شود.
ب) هر گاه دستگاه امنیتی ایران مدعی شود خرابکار، تروریست یا جاسوسی را شناسایی و دستگیر کرده، حتماً اشتباه کرده یا دروغ می‌گوید. هیچ‌وقت این احتمال داده نمی‌شود که آن‌ها که دستگیر شده‌اند مجرم بوده باشند.
ج) اگر دستگاه امنیتی ایران مدعی شود اقدامات تلافی‌جویانه‌ای علیه دولت‌ها یا نهادهای دیگر انجام داده حتماً دروغ می‌گوید. اگر هم اقدامات انجام شده غیرقابل انکار باشند، حتماً کم‌اهمیت یا ناموفق بوده‌اند.
د) اگر جایی دستگاه امنیتی ایران اقدامات تلافی‌جویانه‌ای علیه دولت‌ها یا نهادهای دیگر انجام دهد به گونه‌ای که موفقیت و اهمیت آن‌ها قابل انکار نباشد، اقدامش غیرقابل‌پذیرش و محکوم است ولی در عین حال نشانه‌ای از ضعف دستگاه امنیتی طرف مقابل نیست.
اگر تردید دارید، از یکی این افراد بخواهید خلاف این موارد چهارگانه را با چند مثال نشان دهد.
برخلاف تصور، دستگاه امنیتی ایران از این که چنین اپوزیسیون مغرض و بی‌مایه‌ای دارد نگران نیست—اگر عمیقاً آسوده‌خاطر نباشد.
