2017-09-15 21:11:53
روز مباهله
مباهله در لغت یعنی یکدیگر را لعن و نفرین کردن. مباهله، عملی است برای اثبات حقانیت که در آن دو طرفی که ادعای حقانیت دارند برای همدیگر تقاضای لعن و نفرین الهی می‌کنند تا کسی که حق نیست دچار لعن و نفرین الهی شود.
این واژه در تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن پیامبر اسلام پس از مناظره با مسیحیانِ نجران، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند؛ ولی در روز موعود از این کار خودداری کردند.
پیامبر اسلام همزمان با مکاتبه با سران حکومت‌های جهان و مراکز مذهبی، نامه‌ای به اُسقف نجران نوشت و در آن نامه از ساکنان نجران خواست که اسلام را بپذیرند.
مسیحیان تصمیم گرفتند که گروهی را به نمایندگی از خود به مدینه بفرستند تا با پیامبر سخن بگویند و سخنان او را بررسی کنند.
هیأت نجران که شامل بیش از ده نفر از بزرگان آنان بود به مدینه آمدند. هیأت نمایندگان در مسجد مدینه با پیامبر اسلام گفتگو کردند. پس از اصرار دو طرف بر حقانیت عقاید خود، تصمیم بر این شد که مسئله از راه مباهله خاتمه یابد، از این رو قرار شد که فردای آن روز، همگی خارج از شهر مدینه، در دامنۀ صحرا برای مباهله آماده شوند.
بامداد روز مباهله، پیامبر به همراه امیرالمؤمنین، حضرت زهرا، امام حسن و امام حسین برای مباهله، از مدینه بیرون آمدند.
نماینده مسیحییان پرسید اینها کیستند که همراه پیامبرند؟ پاسخ شنید:
«آن که پیش روی اوست، پسر عموی او و شوهر دخترش و محبوب‌ترین خلق نزد اوست؛ آن دو طفل، فرزندان اویند از دخترش؛ و آن زن، فاطمه، دختر اوست که عزیزترین خلق، نزد اوست.»
پیامبر(ص) برای مباهله، به دو زانو نشست.
نماینده مسیحیان گفت: به خدا سوگند چنان نشسته است که پیغمبران برای مباهله می‌نشستند، و سپس برگشت.
همراه او گفت: کجا می‌روی؟
گفت: اگر محمد بر حق نبود چنین بر مباهله جرأت نمی‌کرد و اگر با ما مباهله کند پیش از آنکه سال بر ما بگذرد، یک نصرانی بر روی زمین نخواهد ماند.
در روایتی دیگر آمده است که وی گفت: من صورت‌هایی را می‌بینم که اگر از خدا درخواست کنند کوهی را از جای خود بركَنَد، هر آینه کنده خواهد شد. پس مباهله مکنید که هلاک می‌شوید و یک نصرانی بر روی زمین نخواهد ماند.
سپس نماینده مسیحیان نزد پیامبر آمد و گفت: ای ابوالقاسم! از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت ادای آن را داشته باشیم. پس، حضرت با ایشان مصالحه نمود.
وقوع این حادثه از مسلّمات بین مورّخان و راویان حدیث، اعم از شیعه و سنی، است.
درباره زمان مباهله برخی سال هشتم هجری و برخی سال دهم و روز مباهله را برخی ۲۴ ذی‌الحجه و برخی روز ۲۱ دانسته‌اند.
درباره اینکه از گروه نجران چه کسانی برای مباهله حاضر شدند، اختلاف نظر وجود دارد، ولی در مورد اینکه علی، فاطمه، حسن و حسین همراهان پیامبر بوده‌اند، بیشتر مفسران و مُحدّثان شیعه و سنی هم‌نظرند
دو نکته از مباهله
اینکه منظور از نفس (جان) پیامبر در آیه مباهله به گفته مورخان و مفسران شیعه و سنی حضرت علی هست
نسل امامان از ذریه حضرت زهرا است، به دلیل اینکه در آیه مباهله امام حسن و امام حسین با عنوان فرزندان پیامبر خطاب شده است، همانطور که الحاق حضرت عیسی به پیامبران از طریق حضرت مریم می باشد
___
روشنگری
T.me/joinchat/BMdqWjwqclZwCqHjmWnCeQ
8.3K views18:11
ر
