دیشب یک مریضی داشتم، اقای مسن که تازه یک جراحی خیلی بزرگ روش ا | م
دیشب یک مریضی داشتم، اقای مسن که تازه یک جراحی خیلی بزرگ روش انجام شده بود و تو ICU بود. دیروز صبح یه نامنظمی ضربان قلب (PSVT) پیدا کرده بود که با ادنوزین ریتمش سینوسی شده بود ولی گفته بودن پس همچنان تو ICU بمونه. شب دوباره یکهو این PSVT شد. تا ازش نوار بگیرن زودی خودبخود تبدیل شد به rapid AF. در همین حین مریض کاملااااا هوشیار بود و فشار خونش نرمال بود. منم وایستاده بودم بالاسرش داشتم باهاش حرف میزدیم و شرح حالش رو میپرسیدم و دستوراتش رو مینوشتم. فشارش خوب بود و تصمیم گرفته بودم بهش دیگوکسین بزنم. هنوز جمله ام رو توی کاغذ تموم نکرده بودم که یکهو هوشیاری مریض افتاد ناگهاااانی و رفت تو کمای عمیق و چند ثانیه بعدش فشارش هم افتاد و ریتمش همچنان rapid af بود. میخواستم اینتوبه اش کنم اینقدر که کماش عمیق بود. سریع بهش شوک دادم. ریتمش اول سینوس شد و باز NVR AF شد و فشارش هم اومد بالا. هوشیاریش ناگهانی اومد بالاتر اما هنوز نسبت به اولش افت هوشیاری واضح داشت ولی دیگه در حد اینتوباسیون نبود. صداش میکردی بیدار میشد و با دیزآرتری جواب میداد و دوباره میخوابید. قشنگ مریض CVA کرده بود. در اثر اون rapid AF یه امبولی به مغزش انداخته بود !!!! حالا فکر کنید مریضه چند روز قبل یک عمل جراحی بزرگ شده بود و الانم CVA کرده بود. نمیشد بهش ترومبولیتیک هم بدیم ! دیگه اون وسط مشاوره نورولوژی هم براش خواستم و اونم اومد مریض رو دید. بعد دیگه فرستادمش سی تی شد. بعد بطرز خیلییییی جالبی علایم مریض درطی سه چهار ساعت کم کم از بین رفت و مریضه کاملاااااا هوشیار شد ! یعنی مریض خودش خودبخود امبولی که انداخته بود به مغزش رو حل کرده بود و این یعنی TIA شد ! خدا به مریض و به من و جراحش همزمان رحم کرد ! یکی از جالبت ترین تجربه های زندگیم بود و تاحالا هیچوقت زیر چشمم اینقدر قشنگ TIA رو مرحله به مرحله ندیده بودم. البته این تجربه قشنگ به قیمت این بود که دقیقا چهار ساعت فیکس بالا سر مریضه بودم و سه صبح خوابیدم و استرس خیلیییییی شدیدی کشیدم
اون فازی که افت فشار پیدا کرد و بهش شوک دادم همون قسمتی بود که از مرگ نجاتش داد. مریضایی که تو خونه یکهو میافتن میمیرن و تا قبلش خوب بودن یکی از سناریوهایی که باعث مرگشون میشه همچین حالتیه. این مریضه اگر هرجایی غیر از ICU بستری بود میمرد به احتمال زیاد
