یک توضیح در باب یادداشت 'از فیلم لورفته تا جایزه‌ی جشنواره‌ی ک | اخلاق در حوزه اجتماع
یک توضیح در باب یادداشت "از فیلم لورفته تا جایزه‌ی جشنواره‌ی کن." خدا رحمت کند رضا بابایی را! یک بار به من می‌گفت فعالیّت در شبکه‌های اجتماعی به من یاد داده است که در برابر فحش و تهدید صبور باشم. من هم فکر کنم این درس بزرگ را از این شبکه‌ها گرفته باشم. با این حال، گاهی این فحاشی‌ها و تهدیدها ریشه در سوءتفاهم و شاید ابهام یادداشتی دارد که منتشر می‌شود. برای این که دست‌کم از این ابهام کم کرده باشم یادآور می‌شوم: نویسنده‌ی آن سطور قصد ستایش نامبرده‌شدگان و یا تمجید از جایزه‌ی گرفته شده و حتّی فیلم و محتوای آن را نداشته است. بی‌شک ناسازگاری آن فیلم با باورداشت‌های شیعی و یا موضع‌گیری سیاسی جشنواره‌ی یادشده قابل نقد، ارزیابی و پاسخ مناسب است. آن‌چه نویسنده به آن اشاره دارد، دو نکته‌ی اجتماعی و فرهنگی است. نخست این که کنجکاوی و سرک کشیدن در زندگی شخصی افراد یکی از خصلت‌های ناپسند جامعه‌ی ماست که گاهی پی‌آمدهایی برای نقش‌های اجتماعی و زندگی فرد در حوزه‌ی عمومی به همراه دارد؛ و دوّم اشاره به این نکته است که جامعه‌ی ایران، شوربختانه جامعه‌ای است که از خطای افراد باتلاقی درست می‌کند که فرد خطاکار و گاهی خانواده‌اش را در آن غرق می‌کند. در حالی که مستند به متون دینی، باید به دنبال ترمیم خطاکار و بازگرداندن او به متن جامعه بود و نه نفی و طرد او. مهراب صادق‌نیا
