تبدیل حجاب به «ابزار سیاسی»| ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ دو هفته پیش، وق | صادق زیباکلام - Sadegh Zibakalam
تبدیل حجاب به «ابزار سیاسی»| ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
دو هفته پیش، وقتی نظام اعلام کرد که مصمم است به جنگ بیحجابی برود، توئیت کردم که حجاب را تبدیل به یک رویارویی سیاسی با مردم نکنیم. نوشتم حجاب فینفسه یک مقولۀ اجتماعی و نهایتاً امری شخصی است. اما برخورد نظام با دختران بیحجاب، آن را بهسرعت تبدیل به یک کارزار سیاسی میان مردم و نظام خواهد کرد. نظام اما بیتوجه به همۀ توصیهها، رفت به جنگ دختران بیحجاب. انسان واقعاً متحیر میماند که چه اصراری، چه ضرورتی و چه امر فوری و فوتیای ایجاب میکرد که نظام نیروی انتظامی و سایر نیروها را بسیج کرده و علیه دخترانی که حجاب ندارند، بهخیابانها آورد؟ چه ضایعۀ مولمهای، چه خطر و مشکلی امنیت کشور را مورد تهدید قرار داده بود که لازم بود سران محترم سه قوه، مشترکاً وارد صحنه شده و از نیروی انتظامی بخواهند که بیحجابها را بازداشت نموده و قوۀ قضاییه هم آنان را مجازات نماید؟ استفادۀ یک دختر بیحجاب از مترو، ترددش با بیآرتی یا استفاده از اتومبیل شخصیش، چه مشکلی برای جامعه بوجود میآورد که بههر قیمتی شده، میبایستی جلوی آن گرفته شود؟
طرفداران برخورد با دختران بیحجاب، یکسری دلیل میآورند؛ از جمله اینکه میگویند بیحجابی باعث رواج بیعفتی و افزایش ناهجاریهای اخلاقی شده است. یا میگویند که بانوان محجبه و مردان متدین، بیحجابی را بیاحترامی به شعائر دینی میدانند. لذا از نظام میخواهند که با هنجارشکنان برخورد نمایند. استدلال دیگر حکومتیها آن است که برخورد نکردن با بیحجابی، باعث میشود تا برهنگی رواج پیدا کند؛ و دلایل مشابه دیگر.
این دلایل بیش از آنکه در عالم واقعیت وجود داشته باشند، بهانه برای سرکوب بیحجابها هستند. ما هیچ آماری نداریم که بعد از «زن، زندگی، آزادی» و برداشتن حجاب از سوی برخی از زنانمان، میزان جرم و ناهنجاریهای اخلاقی افزایش یافته باشد. اعتراض متدینین هم ایضاً بهانهای بیشتر نیست. اتفاقاً بسیاری از بانوان محجبه و مردان مذهبی، مخالف بازداشت و برخورد مجرمانه با دختران بیحجاب هستند؛ و بالأخره برداشتن حجاب اجباری بههیچروی باعث افزایش برهنگی نشده.
واقعیت آن است که همۀ این مدعیات بهانههایی برای اعمال حجاب اجباری هستند. برای اقتدار نظام سخت است که بپذیرد برخی از دختران حاضر به پذیرش حجاب اجباری نباشند.