حکم اعدام توماج و معضل تاریخی بنام استقلال قوه قضاییه| ۸ اردیب | صادق زیباکلام - Sadegh Zibakalam
حکم اعدام توماج و معضل تاریخی بنام استقلال قوه قضاییه| ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
اتهامت توماج به زبان ساده کدام بوده؟ او مرتکب چه جرم یا جرمهایی شده که آنقدر سنگین بودهاند که دادگاه او را به سنگینترین مجازات یعنی اعدام محکوم کرده است؟ او چه گفته وچه خوانده وچه کرده که آنقدر سنگین و مجرمانه میبوده که دادگاه تشخیص داده که میبایستی به اشد مجازات برسد؟ آن ده اتهامی که دادگاه به توماج نسبت داده کدام بوده اند؟ با توجه به ذات اتهامات توماج که «سیاسی» میباشند، آیا هیات منصفه نمی بایستی در دادگاه وی حضور میداشته؟
این پرسشها ما را سوق میدهند بسمت یکی از بنیادیترین مبانی دمکراسی که عبارتست از«استقلال قوه قضاییه». قوه قضاییه مستقل یعنی قوهای که صدور احکام و دادرسیهایش مستقل از اعمال نفوذ و خواسته حاکمیت و مراکز قدرت بوده و صرفا مبتنی برقانون باشد. آیا دادرسی و محاکمه توماج و صدورحکم اعدام برای وی را، میتوانیم بگوییم که مستقل از دخالت نهادهای وابسته بقدرت و صرفا بر اساس مبانی حقوقی بوده؟.
بسیاری از نسلهای بعد از انقلاب درسالهای اخیر، نسل ما را که انقلاب کردیم؛ متهم میکنند که جدای از آنکه آنان را بدبخت کردیم، خودمان هم نادان، فریبکار، مزدور و وابسته به قدرتهای بیگانه بودیم و از هیچ توهین و شماتتی علیهمان فروگذاری نمیکنند. با بغض و کینه میپرسند که چه دردی داشتید که علیه نظام شاهنشاهی قیام کردید؟
اتفاقا یکی از دردهایمان همان مسئله «استقلال قوه قضاییه» بود. روال دادگاههای متهمین سیاسی به این صورت بود که سازمان اطلاعات و امنیت کشور(ساواک)، پس از بازداشت و طی مرحله بازجویی، متهمین سیاسی را با یک گزارش مختصر به دادرسی ارتش میفرستادند و احکام آنها صادر میشد. بدون آنکه دادگاه کوچکترین علم و اطلاعی ازفعالیتهای متهم داشته باشد. رای، یا درستترگفته باشیم "مجازات" را درحقیقت ساواک تعیین میکرد و دادگاه صرفاً آنرا ابلاغ میکرد.
مقولاتی همچون: " تشویش اذهان عمومی"، " تبلیغ علیه نظام"، "اقدام علیه امنیت ملی یا کشور"، "افساد فی الارض" وامثالهم درحقیقت ابزاری برای محکومیت مخالفین و معترضین به نظام چه قبل و چه بعد ازانقلاب بودهاند. به همین خاطر و علیرغم همه ناسزاهایی که به نسل گذشته نسبت داده میشود، اتفاقا اگرقوه قضاییه مستقل باشد حکومتها هرگز نمیتوانند خواست واراده خود را پیرامون مخالفینشان اعمال نمایند.