علتاصليعدمموفقيتدرنوشتنبرنامهتوسطكارشناسانشهرداريتوجهبيشازحدبهمشكلاتعديدهوساختاريموجوددرمجموعهي شهرداري و تعميم يا به عبارتي انعكاس آن به عنوان مشكلات شهروندان مي باشد.
به عنوان مثال ارزيابي عملكرد ساليانه مناطق و سازمان ها و شركت هاي شهرداري طبق برنامه پيشنهادي قرار شده در سال ٩٨ به ٥٠ درصد برسد و سال بعد از آن ٢٥ درصد رشد داشته باشد!
اگر يك شهروند از مسئولين شهرداري سوال كند كه ارزيابي عملكرد ساليانه شهرداري چگونه مي تواند منجر به مشاركت بيشتر شهروندان و جلب اعتماد شهروندان شود، چه پاسخي خواهند داد؟
در شاخصي ديگر نسبت فرآيندهاي مديريت شده به كل فرآيندهاي شهرداري مطرح مي شودكه وضع موجود ٣٠ درصد برآورد شده است و هر سال ١٠ درصد قرار است افزايش يابد! اين شاخص با شاخص قبلي يعني ارزيابي عملكرد از نظر ميزان رشد در طول برنامه كاملا در جهت عكس هم عمل مي كنند يعني در سال ٩٩ رشد ارزيابي عملكرد ساليانه شهرداري به ٧٥ درصد بايد برسد در صورتي كه فرآيندهاي مديريت شده به ٥٠ درصد!! و اين يعني داشتن دست هاي بلند و پاهاي كوتاه.
از ديد يك شهروند اين امور ربطي به بهبود اوضاع شهر نخواهد داشت و از وظايف ذاتي هر سيستم و سازماني مديريت كردن فرآيندهاي آن سازمان است و يك طرح و برنامه ي كاملا داخلي و بي ربط با حكمروايي خوب شهري است.
يك مورد ديگر شاخصي تحت عنوان نسبت اسناد و مدارك سازماني اعتبار سنجي شده به كل اسناد و مدارك سازماني! اين شاخص از ديد يك شهروند چگونه مي تواند به عنوان محركي براي رسيدن به حكمروايي خوب شهري يا حاكميت شايسته تلقي گردد؟ در صورتي كه در يك روند نرمال و عادي جزو وظايف ذاتي يك سازمان بايستي تعريف شود نه برنامه اي كه هزينه هاي غير متعارف و پيش بيني نشده اي بر شهر و شهروندان تحميل كند.
به صورت خلاصه در قضاوتي كلي نسبت به فصل حكمروايي شهري و اهداف و شاخص هاي تعريف شده ذيل آن بايستي عنوان كرد كه اين برنامه شهرداري را به عنوان سازماني بي خاصيت و بدون گذشته و بدون تجربه معرفي مي كند كه انگار سنگ بناي اول يك سازمان جديد قرار است پايه ريزي شود.
پيشنهاد مي شود فصل حكمروايي شهري كاملا از برنامه حذف شود يا كاملا مورد بازبيني قرار گيرد و معيارها و شاخص هاي قابل اندازه گيري و ضروري تري نظير نحوه گرفتن امتياز از دولت و مجلس در مسير تمركزگرايي مديريت شهري و مشاركت و پاسخگويي و شفافيت و كارآيي و اثر بخشي و مسئوليت پذيري و ... در نظر گرفته شود كه با تكيه بر آن ها بتوان چشم اندازي دقيق ترسيم كرد و شهر را به مسير حاكميت شايسته هدايت نمود.
