#تجربه #زنان #دنیا از #مبارزه علیه #آزار و اذیت خیابانی می‌خوا | شهرِ زنان، شهرِ امن
#تجربه #زنان #دنیا از #مبارزه علیه #آزار و اذیت خیابانی می‌خواهم در مسیر خانه آزاد باشم، نه هراسان
زنان در خیابان‌ها، پارک‌ها، سرویس‌های بهداشتی عمومی، مدارس، دانشگاه‌ها، و محل کار خشونت را در سطوح مختلف تجربه می‌کنند. تجاوز گروهی وحشیانه به جیوتی سینگ ۲۳ ساله در اتوبوسی در شهر دهلی هند در سال ۲۰۱۲ جهان را تکان داد. چندی پیش هم ده‌ها هزار نفر از زنان آرژانتین در اعتراض به تجاوز جنسی و قتل یک زن ۱۸ ساله به خیابان‌ها آمدند و جنبشی به اسم «نه حتی یکی کمتر»- به‌راه افتاد که می‌خواست دیگر هیچ زنی قربانی خشونت مردان نشود. این جنبش از مرزهای این کشور فراتر رفت و معترضان برای اعلام همبستگی در بولیوی، شیلی، السالوادور، مکزیک، پاراگوئه، و اروگوئه هم به خیابان آمدند. در دست معترضان پلاکاردی با این نوشته دیده می‌شد: «می‌خواهم در مسیر خانه آزاد باشم، نه هراسان.» تعدادی از جنبش‌های حمایت از زنان در سطوح محلی و فراملی خواهان دسترسی برابر و امن زنان به شهرهای‌شان هستند. جنبش‌های اجتماعی و کنشگران سازمان‌های مردم‌نهادی راه افتاده که مثلا جنبش شب را پس بگیر یکی از این جنبش‌هاست. این جنبش‌ها به دنبال برگرداندن حق زنان برای دسترسی امن به فضاهای عمومی هستند و در نقاط مختلف جهان رشد پیدا کرده‌اند. یک استاد دانشگاه در آرژانتین که برای این حق تلاش می‌کند می‌گوید «بدن اولین قلمرو ماست. زندگی زیر سایه خشونت دشوار است. برای تحقق حق بر شهر [باید] خشونت را از بین برد.» منبع: سایت برزن
