شهرها برای زنان حتی بدتر از آن چیزی‌ست که تصور می‌کنید! برگر | شهرِ زنان، شهرِ امن
شهرها برای زنان حتی بدتر از آن چیزی‌ست که تصور می‌کنید!
برگردان: زهره رجبی
در حالی که هنوز ناشناخته‌های زیادی در مورد همه‌گیری ویروس کرونا وجود دارد، یک چیز مشخص شده است: شهرهای ما آنطور که باید، از ما مراقبت نمی‌کنند. پیاده‌روها خیلی باریک‌اند. اتوبوس‌ها خیلی کند حرکت می‌کنند. پارک‌ها خیلی شلوغ‌اند (اگر حتی پارکی برای رفتن وجود داشته باشد). خانه‌ها خیلی تنگ و کوچک‌اند (اگر به اندازه کافی خوش‌شانس باشید که خانه داشته باشید). کار از خانه همیشه یک گزینه نیست و برای کسانی که بچه دارند تقریبا غیرممکن است.
کتاب «شهر فمینیستی: ادعای فضا در دنیای مرد-ساخته»
لسلی کرن leslie kern، جغرافیدان شهری، دانشیار دانشگاه مونت آلیسون، و نویسنده کتاب «شهر فمینیستی: ادعای فضا در دنیای مرد-ساخته»، معتقد است هیچ‌یک از مشکلاتی که بالا ذکر شد، جدید نیستند.فقط آنها در طول پاندمی آشکارتر شده‌اند.
کرن می‌گوید: «تکیه اقتصادی گسترده‌ای به نیروی کار بدون دستمزد و کم دستمزد وجود دارد، که بسیاری از آنها توسط زنان، زنان رنگین‌پوست، مهاجران تازه‌وارد و سایر گروه‌های اقلیت انجام می‌شود». آنچه همه‌گیری یا پاندمی نشان داد این است که وقتی این نوع مشاغل مانند مراقبت از کودکان یا آموزش، قادر به ادامه فعالیت نباشند، همه چیزهای دیگر نیز باید تعطیل شوند... ما پایه‌ای واقعاً متزلزل برای نیازهای اولیه انسانی خود ایجاد کرده‌ایم: همه چیز از مراقبت از سالمندان گرفته تا تهیه مواد غذایی و مراقبت از فرزندانمان».
شهرهای ما حول محور بهینه‌سازی رشد اقتصادی قشر خاصی از جامعه طراحی شده‌اند و نه بر اساس نیازهای روزمره دیگران. همپوشانی بحران‌های مراقبتی در پاندمی کرونا، ایده ایجاد شهرهای فمینیستی را واضح‌تر از همیشه می‌کند.
او معتقد است که ما باید نگاه دقیق‌تری به چگونگی تداوم نابرابری شهرها از منظر نژاد، جنسیت، توانایی و طبقه بیندازیم.
کرن در کتاب خود می‌نویسد: «همانطور که پدرسالاری در محیط شهری گنجانده شده است، برتری سفیدپوستان نیز زمینی‌ست که ما روی آن قدم می‌گذاریم. با شناخت این سیستم‌های نابرابر و پویایی‌های اجتماعی، می‌توان روش‌های جدیدی برای سکونت در فضاهای شهری را تصور کرد».
ترس زنان؛ نه به پلیسی‌کردن فضا
او می‌گوید: یک شهر فمینیستی با محوریت مراقبت می‌تواند شامل لغو «پلیسی کردن فضا» نیز باشد. ما می‌خواهیم ترس زنان را جدی بگیریم، اما با گسترش و تکیه بسیار بر پلیس و سیستم عدالت کیفری برای انجام این کار، شرایطی را ایجاد کرده‌ایم که در آن سطوح بیشتری از فضای پلیسی و آسیب‌های حاصل از آن، ازجمله استفاده از سلاح توانسته‌اند علیه سیاه‌پوستان، بومی‌‌ها، رنگین پوستان، بی‌خانمان‌ها، کارگران جنسی، جوانان و غیره استفاده شوند.
کرن معتقد است: «این اتفاق به گونه‌ای رخ داده است که من فکر نمی‌کنم در واقع هیچ زنی با این شرایط پلیسی احساس ایمنی بیشتری داشته باشد، اما در عوض این گونه اقدامات روکش ایمنی برای شهرها و سیاست‌گذاران ایجاد کرده و به نظر آنها خوب است، اما واقعاً چیزی را در شهر یا در خانه تغییر نداده است».
@Shahr_Zanan
مطالعه بیشتر : https://archive.curbed.com/2020/7/7/21315882/feminist-cities-leslie-kern-book
