پرکشیدن تا بلندای ِ دعا را دیده ام بی‌کرانی خالی از رنگ و ریا را دیده ام در زلال ِ لایزال ِ شور و حال ِ بی ملال من سپهر ِ غرق ِ مهر ِ کبریا را دیده ام بر بلندای ِ شبستان ِ زمردفام ِ نور گنبد ِ گردون ِ سبزینه‌قبا را دیده ام پر کشیده تا بهشت ِ رنگ رنگ ِ آرزو بال در بال ِ ملائک آن فضا را دیده ام از خدا پنهان نبوده از شما پنهان چرا زیر ِ طوبا حوریان ِ دل‌ربا را دیده ام سیب ِ سرخ ِ جاذبه افتاده در پایم ولی فارغ از هر وسوسه، عشق و صفا را دیده ام در شبی این‌گونه، باز از جان به تن برگشته ام ابتدای ِ این جهان تا انتها را دیده ام این جهان که مملو است از ادعای ِ عاشقی این جهان که کم در آن مهر و وفا را دیده ام سر به روی ِ شانه ام بگذار ای "من" گریه کن من در اوج ِ بی تو بودن گریه‌ها را دیده ام پلک بسته دل‌شکسته از زمین و مردمش من خودم را، این غریب ِ آشنا را دیده ام عشق گاهی با نگاهی گنج در خود جستن است در نهان‌گاه ِ وجودم کیمیا را دیده ام شعر ِ من شد آسمانی، بالشم شد خیس ِ اشک دود کن اسپند، من خواب ِ خدا را دیده ام #شهراد_میدری telegram.me/shahradmeidary facebook.com/shahradmeidary instagram.com/shahrad_meidary 6.4K views16:31
