۳. ورود ما به دهونک همزمانی میان تخریب دهونک و آغاز پروژه م | شهر دیگر
۳. ورود ما به دهونک
همزمانی میان تخریب دهونک و آغاز پروژه مسکن شهر‌دیگر موجب شد تصمیم بگیریم سیاست برون‌رانی و سلب‌مالکیت را با نگاه به آنچه در دهونک می‌گذرد و از زبان مردم دهونک بگوییم، مقاومتشان را تصویر کنیم و نشان دهیم که این ماجرا یک اتفاق تکرارشونده است: تخریب «دهونک» در ادامه برون‌رانی مردم از سکونت‌گاه‌های خود است، هم‌ر‌استای همان بلایی‌ست که در بسیاری طرح‌های «نوسازی» بافت فرسوده، طرح‌های «توسعه» (از جمله طرح توسعه دانشگاه تهران و صنعتی شریف)، طرح‌های «بازآفرینی» (مانند محله اسلام‌آباد) و دیگر جاها بر سر مردم آورده‌اند. در یک‌کلام؛ این روندهای «توسعه» نه به نفع مردم بلکه در راستای بلعیده‌شدن شهرها توسط زور و سرمایه است.
پس از چندی تصمیم گرفتیم با همکاری اتحادیه انجمن‌های علمی علوم اجتماعی، نشستی با حضور و مشارکت اهالی دهونک و اسلام‌آباد (که داستانی مشابه داشت) تحت عنوان «قانون زمین می¬خورد» در دانشگاه تهران برگزار کنیم. اما به ما گفته شد که صدای مردم نباید شنیده شود و حضور اهالی محل را از برنامه حذف کنید. پیغام دادیم که بدون صدای مردم نشستی برگزار نخواهد شد و در نهایت نشست لغو شد.
در ماجرای دهونک بسیاری گروه‌ها و افراد دغدغه‌مند همراه مردم بودند، اما گروه‌هایی هم بودند که برای مقاصد سیاسی خاص و تحت لوای عدالت به صحنه وارد شدند و سعی داشتند با شبکه‌های وابسته به قدرت خود مسأله زیست مردم را به نفع خود مصادره کنند. برای همراه نشدن با آنها نحوه فعالیت خود را تغییر دادیم، اما تلاش کردیم در حد توان‌مان به مسیر خود ادامه دهیم و صدای مردم را با ثبت روایت‌هایی از حیات هشتادساله‌ی دهونک بر نقشه دهونک بلندتر کنیم. فرایند ثبت روایات با مشارکت و همکاری گروه حق سرپناه انجام شد.
