۵. تنظیم روایت‌ها ساکنان دهونک جلوی دوربین ما حرف زده بودند | شهر دیگر
۵. تنظیم روایت‌ها
ساکنان دهونک جلوی دوربین ما حرف زده بودند و حالا ما باید از دل حرف‌های آن‌ها فرآیند تولد و رشد یک محله را روایت می‌کردیم. کار پیچیده‌ای نبود چون در ذهن ساکنان فرایند شکل‌گیری دهونک یک تجربه مشترک و جمعی بود: شاغل شدن در کارخانه ۰۵ ونک، اسکان در خانه‌های کوی کارگران، دوندگی برای جبران کمبودهای محله‌ای که ابتدایی‌ترین امکانات را نداشت و از همه مهم‌تر ساخت یک خانواده بزرگ از اهالی که گاهی از خواهر و برادر به هم نزدیک‌تر بودند.
در لابلای این خط مشترک روایت اما تنوعی از تجربه‌های انسانی نیز قابل پیگیری بود. تجربه مردان محله که عمدتا روز خود را در کارخانه می‌گذارند، تجربه زنان که بیشترین سهم را در تبدیل کردن کوی کارگران به محلی برای «زندگی» داشتند، و تجربه کودکان که نام و نشان تک‌تک درختان محله را هنوز به خاطر دارند؛ روایت چهار نسل از زنان و مردان و کودکان که زندگی در دهونک را نه با گودبرداری و بتن‌ریزی، که با تغییر و تعمیر و مدارا و مشارکت ممکن کردند.
