بیا که در دلم از شوق و عشق طوفان است نکن درنگ که دور زمان شتابان است بیا و گاه خزان نیز مست و سرخوش باش که روی دیگر اردیبهشت آبان است به جز محبت تو در دلم که روز افزون هر آنجه هست در این دهر رو به پایان است ز وصف جسم تو در مانده اند این کلمات چگونه شرح دهم حالتی که در جان است همیشه آرزوی میزبانی ات دارم ولی غمت به دلم تا همیشه مهمان است تو از گذشته پشیمانی و کسی اینجا از این که بی تو نفس می کشد پشیمان است ز هر چه دست دهد حال خوب می طلبد ولی عصاره ی غم در سرشت انسان است #ناصر_عبدالمحمدی @shrear 113 views07:02
