ناکارآمدی صدا و سیما با این تدابیر رفع نمی شود! @solati_m | مهران صولتی
ناکارآمدی صدا و سیما با این تدابیر رفع نمی شود!
@solati_mehran
مهران صولتی
روزنامه جام جم خبر داده است که در ماه های گذشته تعدادی از اندیشه ورزان دانشگاهی و حوزوی در شورای فرهنگی این رسانه حضور یافته و نظرات و پیشنهادات خود را درباره تحول در رسانه به اصطلاح ملی ارائه داده اند. نگاهی به چهره اندیشه ورزان کنونی نشان می دهد که تقریبا تمامی آن ها متعلق به یک جریان فکری اقلیت در جامعه هستند!
نگاهی به اظهارنظرهای افراد متعلق به این اتاق فکر هم نشان می دهد که آنان به همه چیز از جمله؛ ایدئولوژی، تمدن اسلامی، هجوم رسانه ای غرب، حقیقت، مصلحت، خطر تمدن غرب، دفاع از نظام و ... پرداخته اند و تنها به یک چیز توجه نکرده اند؛ " مخاطب" و آن چه او طلب می کند! یعنی افراد حاضر به همه چیز پرداخته اند جز به اساسی ترین رکن یک رسانه!
متاسفانه این مشکلی است که گریبان گیر تمام نظام های ایدئولوژیک می باشد. نگاه از بالا و یک سویه به مردم، خط کشی جامعه، قطبی سازی میان شهروندان، تقلیل نقش رسانه به بوقچی حکومت، تنگ کردن دایره خودی ها، حذف رقابت های معنادار سیاسی، انسداد مسیرهای مشارکت اجتماعی و بی اعتنایی به نیازها و خواست های مردم از مهمترین اقدامات این نوع از حکومت ها در جهان محسوب می شود!
رسانه های رسمی این نظام های سیاسی نیز از مشکلات مشابهی رنج می برند؛ بحران فزاینده اعتماد، ریزش گسترده مخاطبان، اصل سانسور در ارائه اخبار، ایفای نقش بوقچی در کارکرد رسانه ای، خروج نیروهای حرفه ای و متخصص از دستگاه، تقلیل پیچیدگی های رسانه به سادگی های ایدئولوژی، اتلاف گسترده سرمایه ها و منابع، و ناکارآمدی نهادینه شده!
رسانه ای که از درک این نکته واضح عاجز است که افراط در نمایش ارزش ها می تواند موجب بیگانگی جامعه با رسانه شود یا این که سانسور بخش های خبری به دلیل افشای آن در شبکه های اجتماعی باعث بی اعتباری آن می شود. رسانه ای که بی محابا سرمایه های ارزشمندی مانند عادل فردوسی پور را حذف و تریبون خود را سخاوت مندانه در اختیار افراطی ترین بخش های یک جناح سیاسی خاص قرار می دهد باید در اطلاق عنوان "رسانه ملی" به خود بسیار محتاط باشد!
صدا و سیمایی که تاکنون نشان داده علاقمند است فقط رسانه ۱۵ درصد جمعیت کشور باشد و حتی برنامه های عامه پسند آن مانند خندوانه نیز با ریزش گسترده مخاطبان روبرو شده بود از ایجاد اتاق فکر برای تحول آفرینی چه اهدافی را دنبال می کند؟ در بهترین حالت چنین اقداماتی شاید بتواند یک ژست نخبه پسند، یا ارائه گزارش کاری به نهادهای بالادستی محسوب شود. واقعیت اما تداوم ناکارآمدی های موجود است!
