با این ریش نمی‌شه رفت تجریش؛ بخشی از تحلیل محمدرضا تاجیک دربار | رسانه ثلث
با این ریش نمی‌شه رفت تجریش؛ بخشی از تحلیل محمدرضا تاجیک درباره حضور جریان اصلاح‌طلب در انتخابات سال ۱۴۰۰، روزنامه شرق، ۲۳ اسفند ۹۹:
(جریان رسمی و اسمی اصلاحات) که حیات و مماتش را در قدرت تعریف کرده و جزئی از بازی قدرت است و فهمش از سیاست این است که باید تلاش کنیم که این سهم بزرگ‌تر شود. تمام سیاست از دید آن‌ها معطوف شده به این‌که چطور، چگونه و چه زمانی می‌توانیم ببریم. در مورد اصلاح‌طلبان علاوه بر این‌ها می‌تواند این باشد که چطور و چگونه سهم بیشتری در عرصه قدرت داشته باشیم؛ معنای این تفکر این است که ما پیروزیم و اگر می‌خواهیم جامعه را تغییر دهیم، اگر می‌خواهیم توسعه و پیشرفت یا دموکراسی ایجاد کنیم، باید قدرت را در دست داشته باشیم.
طبیعی است که از این منظر انتخابات و عرصه تصاحب قدرت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و از این منظر هم معتقدم جریان رسمی اصلاحات در انتخابات شرکت می‌کنند؛ یعنی باوجود حرکت‌های تاکتیکی که انجام می‌دهد (این حرکت‌ها معطوف بر این است که سهم را افزون‌تر کند و به‌نوعی بازیگری و کنشگری خودش را توجیه کند) تحت هر شرایطی در انتخابات شرکت می‌کند و خودش را با دست خودش از بازی به بیرون پرتاب نمی‌کند. بیرون این بازی برای جریان رسمی و اسمی اصلاح‌طلب یک قبرستان است و حیاتش درون دریای قدرت است؛ باید به هر شکلی در این دریا بماند حتی اگر در حاشیه یا ساحل باشد.
جریان رسمی اصلاح‌طلبی با نگاه به قدرت تلاش می‌کند سهمی از قدرت داشته باشد و وارد یک بازی با حاصل جمع غیر صفر شود و اگر توانست تمام قدرت را از آن خودش کند و اگر نتوانست وارد بازی با حاصل جمع صفر شود، تقسیم امتیازات شود و اگر قرار باشد تقسیم امتیازات باشد، برای ائتلاف با جریانات دیگر پرهیز نخواهد کرد و با هر غیر اصلاح‌طلبی وارد یک نوع بازی ائتلافی سیاسی خواهد شد که بتواند با پای او وارد کاخ قدرت شود و با زبان او حرفش را بزند و از مقبولیت او بهره ببرد و در بازی قدرت نقشی داشته باشد.
تمام امید من فعلاً به جریان غیررسمی اصلاح‌طلبی و نیروهایی است که به جریان اصلی اصلاح‌طلبی نقد دارند و خودشان را کماکان در گستره وسیع جریان مدنی تعریف می‌کنند و تأکید دارند که تحولات جامعه ما باید از رهگذر کنش‌های مدنی بگذرد.
