پرهيز از غرور کاذب و توهّمات شيطاني در سلوک (قسمت دوم) افراد | سیر و سلوک و عرفان
پرهيز از غرور کاذب و توهّمات شيطاني در سلوک (قسمت دوم)
افراد بسياري در اثر اهميّت دادن به تخيّلات ذهني و مشاهدات غير واقعي، دچار وسواس فکري شده‌اند و نه تنها از مدار سير و سلوک خارج گشته‌اند، بلکه با ادّعاهاي عجيب و غريب، از دايره دين داران بيرون رفته و در برابر خداوند و پیامبران او ایستادگی کرده‌اند و به واسطۀ توهّمات خود، به اعماق ضلالت و گمراهي فرو رفته‌اند.
عرفان‌های نوظهور و کاذب که در دوران معاصر شیوع فراوانی پیدا کرده است، از دامن‌زدن به تخیّل‌ها و توهّم‌ها توسّط افراد منحرف که در صدد انحراف نسل جوان هستند، سرچشمه می‌گیرد. افراد بسیاری در قالب عرفان و سیر و سلوک، به نشر مطالب خرافی و شیطانی می‌پردازند و از صفای باطن و صداقت جوانانی که نسبت به سیر و سلوک اشتیاق دارند، سوء استفاده می‌کنند.
یکی از آسیب‌های مهمِّ عرفان‌های نوپدید، ادعاهائی است که عارف نمایان در خصوص امور معنوی می‌کنند. ادعای تشرّف به محضر حضرت ولی ّعصر«ارواحنافداه» و تعيين وقت ظهور آن حضرت و نقل قول از آن امام همام ـ که امروزه بر زبان اشخاص نالایقی جاری شده است ـ از جملۀ این ادعاهای دروغین است. تشرّف خدمت امام زمان«ارواحنافداه» و ارتباط با آن حضرت، برای معدودي از افراد متّقی و واجد شرایط و لایق ـ که از اولياء الهي هستند ـ تحقّق می‌پذیرد و ادعاهایی که در زمان حاضر در شهرها و روستاهای مختلف می‌شود، کذب محض است و نباید بدان توجّهی نمود. بلکه مقابله با چنین مدّعیانی لازم و ضروری است. این‌گونه افراد ابتدا ادّعای تشرف می‌کنند و پس از چندی مدّعی می‌شوند ارتباط نزدیک با امام عصر«ارواحنافداه» دارند. حتّی برخی از زنان شیّاد در جلسات عرفان دروغین خود نقل کرده‌اند که همسر حضرت ولیّ عصر«ارواحنافداه» هستند و از این طریق به اغفال زنان ساده لوح پرداخته‌اند. البته کسانی که اطراف این شیّادان و منحرفان جمع می‌شوند و به سخنان نامربوط آنان توجّه کرده و بدان عمل می‌کنند نیز تقصیر دارند. اگر مردم ساده لوح نباشند و چنین افرادی را از جامعه طرد نمایند، زمینۀ خیال پردازی را از دست می‌دهند و فرصت حقّه بازی از آنان سلب می‌گردد. اساساً مراجعۀ مشتاقان سیر و سلوک و عرفان به این افراد عارف‌نما، موجب می‌شود آنان بیشتر در انحراف خود فرو رفته و در پاسخ به تقاضای افراد ساده لوح مبنی بر ارائۀ اذکار خاص و اوراد ویژه‌ای که آنان را به محضر امام زمان«ارواحنافداه» برساند و یا در سیر و سلوک موفّق گرداند، دستورات نامربوطي که خودشان ابداع کرده‌اند و ریشۀ دینی ندارد، بیان نمایند. و به تدريج خود نيز ادعاهائي که بدان تکيّه کرده‌اند را باور مي‌کنند و به جائي مي‌رسند که ادّعاي امامت و نبوّت نيز مي‌کنند.
همان‌طور که قبلاً نیز بیان شد رکن اساسی سیر و سلوک، تقیّد به ظواهر شرع است و سالک باید با مراجعه به علمای ربّانی ـ که دين‌شناسانِ مهذّب و آگاه مي‌باشند ـ از دستورات اخلاقی آنان در جهت پیشرفت سیر و سلوک خود بهره‌برداری کند و با تسلّط به احکام شرعی از طریق مراجعه به رسالۀ فقهاء عظام و مراجع تقلید، طبق موازین دینی رفتار نماید و خود را در صراط مستقیم نگاه دارد. شیخ علی مظاهری رساله سیر و سلوک
