🌀 تیم استراتژی کنکور 🌀

2021-10-25 11:08:02 انواع انگیزش



انگیزش درونی:



فرد کار یا فعالیت را به خاطر خود آن چیز انجام می دهد.چون به آن کار علاقه دارد برایش جالب است.
آن کار با نیازهای فطری او مطابقت دارد.
منبع انگیزش درونی لذت در خود تکلیف است.
تحمل خستگی و سرما و گرمای هوا برای رسیدن به قله کوه توسط فردی که عاشق کوهنوردی است.



انگیزش بیرونی:


فرد کار یا فعالیت را به خاطر به دست آوردن پاداش انجام می دهد.
منبع انگیزش بیرونی در پاداش و لذت خارج از فرد قرار دارد.
عامل خارجی فرد را به انجام دادن کاری خاص بر می انگیزد.
به شدت درس خواندن برای به دست آوردن معدل بالا برای فردی که قرار است با کسب معدل بالا برایش لبتاپ بخرند.



#روانشناسی


#به_اشتراک_بگذارید

@Strategy_konkor باز کردن / نظر دهید

2021-10-25 11:07:55 #نغمه_حروف یا #واج_آرایی چیست ؟

همان‌طور که می‌دانیم، آرایه‌های ادبی بدیع معمولاً در دو گروه آرایه‌های لفظی و آرایه‌های معنوی دسته‌بندی می‌شوند. واج آرایی یکی از آرایه‌های لفظی است که در ادامه، بیشتر با آن آشنا می‌شویم و مثال‌هایی از آن را بیان می‌کنیم.
یکی از مسئله‌های بنیادین در زیبایی‌شناسیِ هنر تکرار است. زیبایی و لطافتِ تکرار را می‌توان در صدای آرام‌بخشِ قطرات باران یا خش‌خشِ برگ‌های پاییزی که با باد این‌سو و آن‌سو می‌روند به خوبی احساس کرد. واج‌آرایی نیز یکی از بدایع لفظی است که از همین تکرار ساخته می‌شود. به زبان ساده، «واج آرایی» یا «نغمه حروف» آرایه‌ای است که در آن، یک یا چند صامت یا مصوت بیش از حد معمول تکرار می‌‌شود، به‌ گونه‌ای که این تکرار کلام را خوش‌آهنگ و اثربخشی آن را افزون می‌کند. در ادبیات انگلیسی به واج آرایی Alliteration می‌گویند.
شاید معروف‌ترین مثالی که در کلاس‌های درس و کتاب‌ها برای واج‌آرایی بیان می‌شود، بیت زیر از منوچهری باشد که در آن، صامت‌های «خ» و «ز» چند بار تکرار شده‌اند:
خیزید و خز آرید که هنگام خزان است
باد خنک از جانب خوارزم وزان است
می‌بینیم که شاعر چقدر زیبا صدای برگ‌های پاییزی را با تکرار چند حرف تداعی کرده است.
یا در بیتی از شاهنامه فردوسی، می‌بینیم که صامت‌های «چ» و «خ» و «ر»، به ترتیب، چهار، پنج و شش بار تکرار شده‌اند:
ستون کرد چپ را و خم کرد راست
خروش از خم چرخ چاچی بخاست
دانستن نکات زیر درباره واج آرایی خالی از لطف نیست:
نکته ۱: جهت یادآوری بد نیست بدانید که در زبان فارسی ۲۹ واج داریم که ۲۳ تای آن‌ها صامِت (همخوان) و ۶ تای آن‌ها مُصَوِّت (واکه) هستند:

صامت‌ها: /ء و ع/، /ب/، /پ/، /ت و ط/، ث، س و ص/، /ج/، /چ/، ح و ه/، /خ/، /د/، /ذ، ز، ض و ظ/، /ر/، ژ/، /ش/، /غ و ق/، /ف/، /ک/، /گ/، /ل/، /م/، /ن/، /و/، /ی/

مصوت‌ها: /-َ/، /-ِ/، /-ُ و و/، /آ/، /ای/، /و و او/

نکته ‍۲: دقت کنید که آنچه در واج آرایی اهمیت دارد، آوا و تلفظ است نه شکل نوشتاری کلمات. مثلاً ممکن است در بیتی سه صامت «س» به هر سه شکل نوشتاری «س» و «ص» و «ث» به کار رود و واج آرایی بیافریند.
نکته ۳: معمولاً واج آرایی صامت‌ها نسبت به مصوت‌ها محسوس‌تر است.
نکته ۴: تکرار کلمات خود به تکرار واج‌ها می‌انجامد و در مواردی نغمه حروف را می‌آفریند.
نکته ۵: در برخی متون به این اشاره شده که برای اینکه تکرار واج در بیت یا عبارتی نغمه حروف در نظر گرفته شود، باید حداقل سه بار تکرار شود. البته این معیار بیشتر برای حل سؤال‌های امتحانی به کار می‌رود.

#به_اشتراک_بگذارید

@Strategy_konkor باز کردن / نظر دهید

2021-10-11 13:53:30 تضاد

تضاد، همان‌گونه که از نام آن بر می‌آید، آرایه‌ای است که در آن دو کلمه متضاد هم به کار می‌رود و با هم می‌آید. مثلاً در بیت زیر از نظامی، دو واژه «نومیدی» و «امید» و همچنین، «سیه» و «سپید» متضاد هستند:
در نومیدی بسی امید است
پایان شب سیه سپید است
یا در بیت زیر از حافظ، «شکر» و «شکایت» و همچنین، «نیک» و «بد» با هم تضاد دارند:
چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است
چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند


#به_اشتراک_بگذارید

@Strategy_konkor باز کردن / نظر دهید

2021-10-11 13:53:10 هزینه تولید چیست؟




هزینه تولید، در واقع، کل مبالغ پرداخت شده برای منابع بکارگرفته شده جهت تولید محصول یا ارائه خدمات است. از جمله این موارد، می‌توان به مواد اولیه و نیروی کار، اشاره کرد. محصول تولیدشده یا خدمت ارائه‌شده بوجود میاید تا به مصرف‌کنندگان فروخته شود.



در شرکت‌های استخراج‌کننده نیز مبالغ پرداخت شده برای حق اکتشاف، به عنوان بخشی از هزینه تولید در نظر گرفته می‌شوند. بدهی‌های مالیاتی نیز جز هزینه‌های تولید به شمار می‌روند. در اقتصاد خرد، هزینه تولید از تابع تولید استخراج می‌شود. تابع تولید، نشان‌دهنده رابطه میان مقادیر عوامل تولید مانند نیروی کار و سرمایه بکارگرفته شده، است.




#اقتصاد

#به_اشتراک_بگذارید

@Strategy_konkor باز کردن / نظر دهید

2021-10-11 13:52:58 بدل چیست ؟

«بدل» اسم یا گروه اسمی یا کلمه‌ای است که با مکث پس از هسته گروه اسمی می‌آید و توضیحی به آن اضافه می‌کند و آن را بیشتر معرفی می‌کند. بدل معمولاً اسم، عنوان، شهرت، شغل، و موقعیت اجتماعی یا نام دیگر یا توضیحی برای اسم قبل از خود است. به اسمی که بدل وابسته آن است و برای توضیح آن بیان می‌شود، «مُبْدَلٌ منه» می‌گوییم.
بدل را می‌توان از جمله حذف کرد و حذف آن در ساخت جمله مشکلی ایجاد نمی‌کند.
مثلاً در جمله زیر، نجار بدل است:

دیروز احمد نجار اینجا بود.

همان‌طور که می‌بینیم، در جمله بالا نجار شغل احمد را نشان می‌دهد و برای توضیح بیشتر آمده است. در این جمله احمد نهاد است.
یا در جمله زیر، حامد بدل است:

فردا نزد دوستم، حامد، می‌روم.

#به_اشتراک_بگذارید

@Strategy_konkor باز کردن / نظر دهید

2021-10-11 13:52:41 دنباله هندسی


در ریاضیات، یک تصاعد یا دنباله هندسی، دنباله ای از اعداد غیر صفر است که هر جمله آن با جمله قبلی در یک ثابت تفاوت دارد. به این ترتیب اگر مقدار ثابتی را در جمله اول ضرب کنیم، جمله دوم حاصل می‌شود. به همین ترتیب، جمله سوم از ضرب جمله دوم در مقدار ثابت محاسبه خواهد شد. جمله چهارم هم مضربی از جمله سوم است. به همین ترتیب، جمله‌های بعدی تصاعد یا دنباله هندسی پدید می‌آیند.
از طرفی قدر نسبت یا مقدار نسبت مشترک، مقدار ثابتی است که در هر جمله ضرب شده تا جمله بعدی را بوجود آورد. در اغلب متن‌های ریاضی، قدر نسبت را با rr نشان می‌دهند. مقدار rr در تصاعد هندسی، در بیشتر موارد، عددی صحیح (مثبت یا منفی) است. ولی انتخاب عدد گویا برای مقدار قدر نسبت، نیز در تصاعد هندسی مرسوم است. حتی گاهی این عدد را از بین اعداد مختلط انتخاب می‌کنند.
به عنوان مثال، توالی 2 ، 6 ، 18 ، 54 ، … یک تصاعد یا دنباله هندسی با قدر نسبت 3 است. به همین ترتیب 10 ، 5 ، 2٫5 ، 1٫25 ، … یک توالی هندسی با قدر نسبت یا مقدار نسبت مشترک ۰٫۵ است. شکل کلی و عمومی یک توالی یا تصاعد هندسی به صورت نوشته می‌شود.
a, ar, ar2, ar3, ar4, …a, ar, ar2, ar3, ar4, …
در رابطه بالا r ≠ 0 «نسبت مشترک» (Common Ratio) یا قدر نسبت است و a ≠ 0 «عامل مقیاس» (Scale Factor) بوده که همان «مقدار شروع دنباله» (Initial Value) یا نقطه اولیه را نشان می‌دهد.
نکته: تمایز بین یک تصاعد یا دنباله و یک سری این است که یک تصاعد، توالی از مقادیر است که ممکن است متناهی یا نامتناهی باشند. در حالی که یک سری یک مقدار است که از جمع مقادیر تصاعد یا دنباله حاصل می‌شود. در صورتی که یک تصاعد نامتناهی وجود داشته باشد، باید شرایطی را برای همگرایی سری حاصل از آن، مورد بررسی قرار دهیم تا مجموع جملات دنباله، مشخص شود.

#ریاضی
#دنباله

#به_اشتراک_بگذارید

@Strategy_konkor باز کردن / نظر دهید

2021-10-11 13:52:29 تقطیع هجایی

همان‌طور که میدانید ، وزن شعر مربوط به آن چیزی است که تلفظ می‌کنیم و به گوشمان آهنگین به نظر می‌رسد. در زبان فارسی، مانند اغلب زبان‌های دنیا، نگارش و تلفظ یکسان نیست. بنابراین، برای شناخت وزن شعر فارسی باید سراغ واحدهای آوایی زبان برویم. این واحدهای آوایی همان هجاهایی است که در دوران مدرسه انجام می‌دادیم و به آن «بخش کردن» می‌گفتیم. دست چپ و راستمان را بالا و پایین می‌کردیم و مثلاً چنین می‌گفتیم: «آ  سِ  مان  آ بی  اَست».
«هجا» یا «بخش» یا «سیلاب» کوچک‌ترین واحد تشکیل‌دهنده گفتار است که با هر ضربه هوای ریه ادا می‌شود و شامل صامِت (همخوان) و مُصَوِّت (واکه) است. هجاها می‌توانند آهنگ یک زبان، قواعد شعری، الگوهای تأکید و… آن را دگرگون سازند.
بیت زیر را در نظر بگیرید. می‌خواهیم آن را هجابندی یا تقطیع هجایی کنیم (همان بخش کردن دوران مدرسه).
در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم
ابتدا چند بار آن را مرور می‌کنیم تا به شکل صحیح خوانش با توجه به معنی‌ برسیم. این بیت را به صورتی که با زبان می‌خوانیم، می‌نویسیم. همان خط عروضی که گفتیم:
دَران نَفَس کِ بِمیرَم دَرارِزویِ تُ باشَم
بِدانُ مید دَهَم جان کِ خاکِ کویِ تُ باشَم
خط عروضی با جدا کردن هجاها یا همان تقطیع هجایی به صورت زیر است:
دَ ران نَ فَس کِ بِ می رَم  دَ را رِ زو یِ تُ با شم
بِ دا  نُ مید دَ هَم جان کِ  خا کِ کو یِ تُ با شَم
اگر به هجاهای بیت بالا دقت کنید، می‌بینید که بعضی از آن‌ها سه حرف، برخی دو حرف و برخی دیگر یک حرف دارند. در ساده‌ترین تقسیم‌بندی، هجاهای یک‌حرفی را «هجای کوتاه» و هجاهای دوحرفی را «هجای بلند» می‌نامیم. هجای کوتاه را با علامت U و هجای بلند را با — نشان می‌دهیم. البته یک هجای دیگر به نام «هجای کشیده» نیز داریم. در عمل، آنچه از هجای کشیده حس می‌کنیم، معادل یک هجای بلند و یک هجای کوتاه است و به همین دلیل آن را با — U نمایش می‌دهیم.
البته دقت کنید که هجای کشیده دقیقاً معادل یک هجای بلند و کوتاه نیست و به دلیل اختلاف اندکی که با آن دارد، گوش هر دو را یکی می‌پندارد. اما نمی‌خواهیم با استثنائات خللی در روند کار ایجاد کنیم و هر جا هجای کشیده دیدیم، از — U استفاده می‌کنیم. در ادامه، با صورت دقیق‌تر و منسجم‌تر با دسته بندی هجاها آشنا می‌شویم.
گفتیم که هر هجا از صامت و مصوت تشکیل شده است. صامت حرف بدون حرکت مانند ن، ر، م و… است. مصوت نیز حرکتی است که به صامت می‌دهیم و خود به دو نوع کوتاه و بلند تقسیم می‌شود. مصوت‌های کوتاه همان فتحه، کسره و ضمه (ــَـ و ــِـ و ــُـ) هستند. مصوت‌های بلند نیز به صورت «آ»، «ای» و «او» تلفظ می‌شوند.
برای مثال، اجزای واژه «معنا» به صورت زیر است:
معنا = صامت م + مصوت کوتاه ــَـ + صامت ع + صامت ن + مصوت بلند آ.



#تقطیع
#عروض

#به_اشتراک_بگذارید

@Strategy_konkor باز کردن / نظر دهید

2021-10-11 13:52:15 چند نکتۀ عروضی
در عروض جدید کتاب‌های «علوم و فنون ادبی» متوسطه، اوزان حاصل از تقطیع پایه‌های آوایی به سه دسته تقسیم شده‌اند:
1- همسان
2- همسان دولختی
3- ناهمسان
از میان اوزان شعر فارسی 28 وزن کاربرد بیشتری دارند. در این مجال می‌خواهیم این 28 وزن را ازنظر دسته‌بندی بالا بررسی کنیم.
1- همسان: اگر یک رکن یکسان چهار یا سه بار تکرار شود، پایه‌های آوایی آن همسان‌اند. اگر از رکن پایانی آن هجا یا هجاهایی نیز حذف شود باز هم همسان محسوب می‌شود. از میان 28 وزن مشهور، اوزان زیر همسان محسوب می‌شوند:
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن
مفاعيلن مفاعيلن فعولن
مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن
فعولن فعولن فعولن فعولن
فعولن فعولن فعولن فعل
فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن
فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
فعلاتن فعلاتن فعلن
مفتعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن
مفتعلن مفتعلن فاعلن
مستفعل مستفعل مستفعل مستف(= مفعول مفاعيل مفاعيل فعولن)
مستفعل مستفعل مستفعل فع (=مفعول/ مفاعيل/ مفاعيل/ فعل)
این دو وزن به دو صورت به پایه‌های آوایی تقطیع می‌شوند. در حالت اول همسان و در حالت دوم غیرهمسان محسوب می‌شوند.
2- اوزان همسان دولختی: این اوزان از تناوب دو رکن حاصل می‌شوند. آن‌چه از محتوای کتاب درسی برمی‌آید این است که این اوزان تنها در صورتی دولختی هستند که به صورت چهار رکنی به کار روند؛ یعنی، چهار رکن در هر مصراع، همچنین اگر هجا یا هجاهایی از رکن پایانی این اوزان حذف شود، دیگر دولختی محسوب نمی‌شوند و ناهمسان‌اند. وزن‌های زیر همسان دولختی هستند:
مفتعلن فاعلن // مفتعلن فاعلن
مستفعل مفعولن// مستفعل مفعولن(= مفعول مفاعيلن// مفعول مفاعيلن)
مستفعلن فعولن// مستفعلن فعولن(= مفعول فاعلاتن// مفعول فاعلاتن)
دو وزن بالا به دو صورت به پایه‌های آوایی تقسیم می‌شوند. در هر دو حالت همسان دولختی هستند.
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن
مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن
3- ناهمسان: این اوزان از پایه‌های آوایی متفاوت پدید می‌آیند. به عبارت دیگر اوزانی که نه همسان و نه دولختی باشند، ناهمسان محسوب می‌شوند. از 28 وزن مشهور فارسی اوزان زیر ناهمسان محسوب می‌شوند:
فعلاتن مفاعلن فعلن
مفتعلن فاعلات مفتعلن فع
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
مستفعلن مفاعل مستفعلن فعل(= مفعول فاعلات مفاعيل فاعلن)
مستفعلن مفاعل مفعولن(= مفعول فاعلات مفاعيلن)
مستفعل فاعلات مستفعِلْ(= مفعول مفاعلن مفاعيلن)
مستفعل فاعلات فع‌لن(= مفعول مفاعلن فعولن)
چهار وزن اخیر به دو صورت به پایه‌های آوایی لخت‌لخت می‌شوند و در هر دو حالت ناهمسان هستند.

#به_اشتراک_بگذارید

@Strategy_konkor باز کردن / نظر دهید

2021-10-09 22:19:55 خیلی حقه

#به_اشتراک_بگذارید

@Strategy_konkor باز کردن / نظر دهید

2021-10-09 22:19:43 خودشه

#به_اشتراک_بگذارید

@Strategy_konkor باز کردن / نظر دهید