محبوبم؛ چون بر فراز سدِ خالی حتا مُردن هم زیباییاش را از دست | تیمارِ عاشقانه
محبوبم؛ چون بر فراز سدِ خالی حتا مُردن هم زیباییاش را از دست میدهد. پس آن نیمروزِ داغ در ابتدایِ اَمُرداد، پشت به این سد در مسیر دشتِ فریم ایستادم و نیمرخِ آفتابزدهام را میان کوه و جنگلهای خشک و تراشیدهی مازندران ثبت کردم تا شاید روزی برای دیدنش، اندکی دلت خوشتر باشد و یا شاید دلتنگیات را مرتفع سازد.
البته که زندگی حرف تازهای ندارد، اما دلتنگی چرا. میتواند عشقرا و منرا بهیادت بیاورد!