ناگهان انقلاب بارید (قسمت هفتم) تقی رحمانی در قسمت ششم تو | تقي رحماني

ناگهان انقلاب بارید (قسمت هفتم)

تقی رحمانی

در قسمت ششم توضیح دادم که صف بندی که برای رهبری انقلاب شکل گرفت خیلی زود به ورطه انحصارطلبی افتاد و این انحصارطلبی سیاسی، وضعیت ایران را به سایر انقلاب های گذشته شبیه کرد. جمله ای از اندرو یانگ» نماینده کارتر در سازمان ملل متحد در دوران انقلاب در گوش من همیشه هست؛ او گفت که انقلاب ایران، انقلابی به نام خدا است.

حالا سوال این بود که آیا انقلاب به نام خدا هم می تواند سرنوشت انقلاب‌های به نام خلق را شاید حتی سخت تر و بدتر پیدا کند؟ انگار روش انقلابی قانون خاص خودش را دارد و حتی تلاش این که انقلاب ایران بتواند سنت پیامبر اسلام در مکه، یعنی عفو دادن به همه نیرو‌هایی که مخالف دین بودند، را پیاده کند نیز عملی نشد.

به هر شکل انقلاب اجازه نمی دهد که وقتی رهبر انقلاب می میرد، مخالف انقلاب نقش رهبر انقلاب را بازی کند. در این میان بازرگان تلاش می کرد که به انقلاب ایران، روح رفتار پیامبر و برخی از امامان را با دیدگاه خودش بدمد، اما اتفاقی که رخ داد این بود که بعد از استعفای دولت موقت شما دیگر شاهد جدال لیبرال‌ها یا میانه رو‌ها که در آن زمان به آنان لقب«لیبرال‌های سازش‌کار» می گفتند با رادیکال‌ها نبودید.

بعد از دولت موقت شاهد صف بندی جریان‌های رادیکالی بودیم که در مبارزه با آمریکا حالا در شعار یا برنامه یا مخالفت ضدامپریالیستی)که از یک طرف هم اشغال سفارت آمریکا در ایران به آن دامن زده بود) باهم رقابت داشتند.

متن کامل

@mellimazzhabi