چکیده: 'دشنام به دیگران دردی را دوا نمی کند' (تاند) ۲۰۲۲/۱۳/۰ | ترجمان افغانستان
چکیده: "دشنام به دیگران دردی را دوا نمی کند" (تاند) ۲۰۲۲/۱۳/۰۶ نکته نگران کننده این است که چرا ما همیشه در حفظ منافع ملی خود، جداسازی دوست و دشمن و حفظ بنیان های خود در برابر تغییر و بحران کوتاهی می کنیم؟ چرا ما مانند سیاستمداران دیگر کشورها قادر به حل مسالمت آمیز اختلافات و ایجاد روابط با جهان بر اساس منافع خود نیستیم؟ چرا همه ما دیوانه قدرت هستیم؟ چرا همیشه کاستی های خود را پنهان می کنیم و دیگران را سرزنش می کنیم؟
مردم موفق افراد را ملاک تعهد نمی دانند، بلکه اعمال را ملاک تعهد می دانند. وقت شان را به فحش دادن و توهین به دیگران نمی گذراند، بلکه برای سعادت خودش، برای آبادانی کشور و آبادانی خاک خودش، برنامه ها و اقداماتی را دنبال می کند، و اجرا می نمایید.
همسایه ها درگیری ها و رقابت های سیاسی، ژئوپلیتیکی، اقتصادی و فرهنگی با یکدیگر دارند که گاهی به دلیل برخی اقدامات انجام شده توسط یکی از همسایه ها، به منافع همسایه دیگر لطمه می زند. آنها از زبان سیاسی برای حفظ منافع خود استفاده می کنند و اقدامات مشابهی را انجام می دهند، اما فحش و دشنام قطعا هیچ مشکلی را حل نمی کند و هیچ دردی را درمان نمی کند.
بیایید یاد بگیریم که چگونه چالش ها را به فرصت تبدیل کنیم، از خودمان شروع کنیم، نه از دیگران، بلکه از خودمان بنا به هدایت الهی؛ توهین به دیگران و فکر نکردن به عیب‌های خود برای ما دردسر ایجاد کرد.
ما یک سیستم نیمه داشتیم. مشکل این بود که به طور متوسط هر روز صدها جوان در جنگ کشته می شدند، اما ارگ نمی دانست که چرا ما جوانان خود را برای قدرت به قتل می رسانیم. ارگ صلح را تنها به شرطی پذیرفت که از حاکمیت خود محافظت کند.
با فقدان مدارا و پذیرش متقابل، ناتوانی در ارزیابی دقیق مشکلات و ذهنیت خشونت آمیز، متأسفانه اکنون ملتی درهم شکسته، قانون اساسی شکسته، اقتصاد شکسته و ملتی نیازمند کمک خارجی داریم و با بن بست مواجه شده ایم. نه راهی برای جلو داریم و نه راهی برای بازگشت.
متأسفانه هر وقت به ارگ می رسیم از صلح و رفاه، برادری، صلح و آشتی صحبت می کنیم، اما فداکاری نمی کنیم. هنگامی که ما را از ارگ بیرون کنند، به دنبال جنگ میرویم و از بیگانگان برای ویران کردن کشورمان کمک می گیریم.
حزب حاکم کنونی دیروز تحمل صلح و پیشرفت را یکی دیگر از گناهان غیر قابل قبول، خیانت و جفای به اسلام می دانست و حزب حاکم دیروز امروز جنگ را تنها گزینه در برابر ظلم می داند.
