تاووش

2022-07-12 20:23:16 سقط


۱

از هجری‌ی شمسی‌ی من
نهری می‌گذشت
بخار شد

هم‌شیره‌اش
نیّرِ قَمری‌ام بود
غبار شد

هزار اسب بلور بود
جامخانه بود
رودخانه‌ی روانی

از حصار از پل
از گدار از گل
می‌گذشت


۲

لالا
لا
لا
بهشتم بخوابد
برای همیشه

جای شیشه روی شیر بماند


۳


اولین بار
کدام گلدان افتاد
که چهره‌ات شکست


ـ


#مهدی_یزدی #کتاب_تاووش
@tawoosh باز کردن / نظر دهید

2022-05-11 21:14:37 هنگامی که دستگاه سامعه زمین سخت را به یاد می‌آورد که روزی حتی پوشش گیاهی زخم را نمی‌شناخت ... #مهدی_یزدی @tawoosh باز کردن / نظر دهید

2022-04-29 19:52:52 یکی چون فریدون رهنما پاک‌باخته و دستگیر



کم‌تر بزرگی در هنر و ادبیات ما پیدا شده که مثل فریدون رهنما جوان‌ترها را دریابد و باور کند. فریدون رهنما از زمانی که به ایران آمد تا آخرین روزهای عمرش کنار جوان‌ها بود. یادداشت او درباره‌ی اولین شعرهای بیژن الهی و مروا نبیلی در دومین شماره‌ی جنگ طرفه 1343، نشان می‌دهد که به قول خودش از کار «این دو نوزاد باور کردنی» چقدر به وجد آمده. او به زبان آمدن نوزاد را شگفت انگیز می‌دانست و معتقد بود که باید او را با همین زبان تازه‌ی پر لکنت باور کرد. در اشاره‌ی سوم کتاب اشراقها بیژن الهی وقتی از دستگیری رهنما به سخن می‌آید جملاتی به کار می‌برد که کم‌تر درباره‌ی کسی به کار برده: «رحمت کند خدا فریدون رهنما را که، به راستی حق نمک دارد بر بنده و در سایه‌ی‌ آموزش او بود که دانستم عجب خیط کرده‌ام، گرچه تقصیر من نبود! رهنما یک شعر خواند، یک شعر فقط، که با این همه بس بود که کله‌پا کندم.» این خاصیت رهنما را شاید به این شکل و این‌قدر دلسوزانه فقط در نیما یوشیج سراغ داریم. اما در این سال‌های بی‌چیزی بودند کسانی که فریدون رهنما را درک کرده بودند و منش او را داشتند. هوشنگ آزادی‌ور از این نوادر بود که هم رهنما را درک کرده بود و هم از این خاصیت دلسوزانه بی‌بهره نبود. او با آن همه کار و بار، از شعر و ترجمه گرفته تا نمایش و سینما، و کارنامه‌ای پر و پیمان، پاک باخته بود. شاید خیلی‌ها ندانند که عمده‌ی کار انتشار دو دفتر شعر دیگر را هوشنگ آزادی‌ور انجام داد، اما از خود در آن دو کتاب اثری نگذاشت. می‌گفت دوست نداشتم خودنمایی کنم. اما همین خلوص او بود که کارهایش را مؤثر می‌کرد. از او آثار ماندگار زیادی بجا ماند، اما با این همه مدام پیگیر کار دوستانش بود. هرگز فراموش نمی‌کنم در جلسه‌یی که برای محمود شجاعی گرفته شده بود با چه شوقی حاضر شد. هیچ نشست و صحبتی نبود مگر اینکه او مقرر می‌کرد همه شعر بخوانند. او مثل رهنما به کار دوستان جوانش اهمیت می‌داد و به قول رهنما نوزادهای تازه زبان گشوده را باور می‌داشت. می‌شنید و روی کارها حرف می‌زد. در این تصویر هم که نگار حسینخانی برداشته، دارد به کار دوست جوانش گوش می‌سپارد. او از دیده نشدن و شنیده نشدن شکایت نمی‌کرد، بلکه مدام دنبال دیدن و شنیدن بود.



#مهدی_یزدی
منتشر در شماره ۱۹۷ کتاب هفته



@anaan باز کردن / نظر دهید

2022-04-29 19:52:51 یکی چون فریدون رهنما پاک‌باخته و دستگیر

@anaan باز کردن / نظر دهید

2022-04-25 02:53:20 هنگامی که دستگاه سامعه زمین سخت را به یاد می‌آورد

که روزی حتی
پوشش گیاهی زخم را نمی‌شناخت
...

#مهدی_یزدی
@tawoosh باز کردن / نظر دهید

2022-04-24 22:47:18 زنگِ وضوح
که پیش از این
صدای دورش
جنبش ناموزون قطعات گم‌شده بود و گوشمال بود
به تربیتی یک‌پارچه می‌چمید
که یک بار اگر پوست ترک برداشت
و یک بار اگر دوست زانو زد
این بار ولی
باور می‌شود
...

#مهدی_یزدی
@tawoosh باز کردن / نظر دهید

2022-04-22 22:17:26 روزِ اولین دیدار
وجهِ بودن
هم‌حینِ مطالعه‌ی رخسار
کار می‌کند

و راه از دو سوی زخم می‌سزد
تا بیش از ادراک درد
آن التیام
زنگ داشته باشد
....
#مهدی_یزدی

@tawoosh باز کردن / نظر دهید

2022-04-14 23:08:30 ‌‌...
به هنگام ابر نازنین‌
گزینه جز این نخواهی:‌
‌
‌مورّخی باشی‌
با اوراق جدید سالنامه‌
‌آدمِ مسخی‌
که دست بر دیوارِ سنگ‌
‌بی‌اختیار‌
‌ترک می‌شمارد‌
‌
۱/۱/۲۶
#مهدی_یزدی

@tawoosh باز کردن / نظر دهید

2022-04-02 22:06:24 بخارِ مزار


قطعه‌ای بداهه
شعر و خوانش : مهدی یزدی
ملودیکا : هادی آویزه


@tawoosh

هنوز می‌توان خوابید
ورقی بر صورت گذاشت
آن نفر آخر را دید باز کردن / نظر دهید

2022-03-18 22:00:31 تعجب که جا مر حجاب نمی‌گذارند،
طوری آبگینه‌وار که قدم قدم تصادمِ گاهی سرت، گاه زانوت تا چشم ببندی از درد بلکه چیزی نبینی ...
حسین فروتنم رهین مهررانی و مهربانی توام
باز کردن / نظر دهید