ترجمه‌ی روایت: یکی از اصحاب گفت: بعضی از افراد خانواده‌‌ی ما تب گرفتند و پزشکان برای او «غافث» (=یک گیاه دارویی تلخ) تجویز کردند ولی با آن، سودی نبرد. پس به سوی امام صادق علیه السلام گله کرد که حضرت فرمود: «خداوند در هیچ یک از تلخی‌ها شفا قرار نداد!...»
ترجمه‌ی روایت: امام صادق علیه السلام به مردی فرمود: «تب‌داران خود را هنگامی که تب می‌کنند با چه چیزی معالجه می‌کنید؟» آن مرد گفت: خدا صلاحتان دهد! با همین داروهای تلخ: بسفایج و غافث و مانند آن. پس حضرت فرمود: «سبحان الله! خدایی که می‌تواند با چیز تلخ درمان کند می‌تواند با چیز شیرین هم درمان کند...»
ترجمه‌ی روایت: یحیی بن بشیر گفت: امام صادق علیه السلام به پدرم فرمود: «ای بشیر! بیمارانتان را با چه چیز مداوا می‌کنید؟» پس پدرم گفت: با همین داروهای تلخ. سپس حضرت فرمود: «نخیر! هرگاه یکی از شما بیمار شد پس شکر سفید بگیرد و آن را بکوبد و رویش آب سرد بریزد و آن را به بیمار بنوشاند که همانا خدایی که در تلخی شفا گذاشته قادر است که در شیرینی هم شفا بگذارد.»
