theOnlyWay

2016-04-16 11:26:26 آدرس جدید کانال؛ لطفا برای پیگیری جلسات از این کانال خارج شوید و به آدرس جدید کانال بپیوندید:
https://telegram.me/theOnly_Way باز کردن / نظر دهید

2016-04-16 06:44:29 قبل از «جشن تکلیف» باید در هفت سالگی «جشن ادب» گرفته شود

تا قبل از هفت سالگی، زیاد نباید بچه را زیر بار امر و نهی جدی قرار دهیم، البته نصیحت و توصیه خوب است ولی نباید یک فشار روانی به بچه وارد کنیم، بلکه بیشتر باید با رفتار و اعمال خودمان او را به کارهای خوب سوق دهیم. اما کمی قبل از هفت سالگی، باید به تدریج فرزند خودمان را برای آغاز یک دوران جدید از زندگی آماده کنیم؛ دورانی که بچه باید دستورها یا برنامه‌های مشخصی را اجرا کند. مثلاً اگر یک جایی (مثل اتاق یا وسایل شخصی خودش) را مرتب نکرده است، به او بگوییم: «ببین! اینجا را مرتب نکرده‌ای، ولی اشکالی ندارد، فعلاً خودم مرتب می‌کنم، ولی از هفت سالگی (از چند ماه دیگر) باید اتاق را خودت مرتب کنی...»
بنده پیشنهاد می‌کنم که یک جشنی در هفت سالگی برای آغاز ورود فرزندمان به دوران ادب، بگیریم؛ چیزی شبیه به جشن تکلیف که معمولاً گرفته می‌شود. البته الان جشن آغاز مدرسه هم وجود دارد که در اولین روز حضور بچه‌ها در مدرسه برگزار می‌شود، ولی این «جشن ادب» باید در خانه اتفاق بیفتد. تا بچه‌ها در خانه متوجه شوند که یک مرحلۀ جدیدی در زندگی آنها شروع شده است. مثلاً بعد از این جشن که احتمالاً چند نفر هم دعوت شده‌اند، در حضور آنها، بچه را بیاوریم و به او بگوییم: «خُب، از این به بعد وسایل خودت، یا رخت و لباس خودت را چگونه می‌خواهی مرتب کنی؟ و...» بالاخره باید بچه را با رعایت ادب و اجرای یک آیین‌نامۀ مشخص در سختی‌ها و آسودگی‌ها آشنا کنیم، منتها باید این رفتارهای سخت و خشک را با شیرینی و مهربانی به فرزندمان پیشنهاد بدهیم؛ نه با تلخی و خشونت. ممکن است خود ادب ماهیت تلخی داشته باشد ولی ما باید آن را با شیرینی و لطافت به فرزند خودمان یاد بدهیم. باز کردن / نظر دهید

2016-04-16 06:44:24 باز کردن / نظر دهید

2016-04-16 06:37:24 مخالفت با راحت‌طلبی، مقدمۀ مخالفت با شهوات است

بچه‌ای که از هفت تا چهارده سالگی، ادب نشده باشد و با راحت‌طلبی خودش مخالفت نکرده باشد، بلکه راحت‌طلبی بیشتر برایش جا افتاده باشد، الان یک دفعه‌ای می‌خواهید به او بگویید «با شهوات خودت مخالفت کن!» خُب او طبیعتاً قبول نمی‌کند. یا وقتی که به او می‌گویید «بیا نماز بخوان» او قبول نمی‌کند. چرا؟ آیا ایمان ندارد؟ نه؛ ایمان دارد. آیا محبّت به اهل‌بیت(ع) و اولیاء خدا ندارد؟ چرا، دارد. مثلاً می‌بینید که محرم‌ها برای امام حسین(ع) کم نمی‌گذارد، اما کاهل‌نمازی می‌کند. یا به سوی گناه دست‌درازی می‌کند. حالا این مسأله (لذت‌گرایی یا شهوت‌طلبی جوان) را چه‌طور باید کنترل کرد؟ الان دیگر برای خود جوان هم سخت شده است که با گناه و با شهوات مبارزه کند؛ یکی از دلایل اساسی‌اش این است که از هفت تا چهارده سال، کسی او را ادب نکرده است. احتمالاً پدر و مادرش گفته‌اند: «حالا بچۀ خوبی است، بگذار طبق میل خودش رفتار کند، فعلاً که کار بدی انجام نمی‌دهد، گناه یا جنایت خاصی که انجام نمی‌دهد...»
باید قبل از اینکه در چهارده سالگی برای بچه‌ها «جشن تکلیف» گرفته شود -که البته سنّت خوبی است- در هفت سالگی برای بچه‌ها «جشن ادب» گرفته شود و پدر و مادرها در این دوران (از 7 تا14 سالگی) مسئولیت‌ها و دستوراتی را به بچه بدهند و او را با منطق و محبت، از آن راحتیِ قبل از هفت سالگی جدا کنند. بچه در این دوران باید اهل مبارزۀ با راحت‌طلبی شود و بداند که دیگر زندگی به آن راحتی‌ها نیست و الا حتی یک بچۀ خوب، در خانوادۀ خوب، با علائق خوب، با ایمان نسبتاً خوب و معمولی، بعد از چهارده سالگی دیگر نمی‌تواند جلوی شهوات خودش را بگیرد چون قبلاً با راحت‌طلبی خودش مقابله نکرده است. باز کردن / نظر دهید

2016-04-10 10:56:17 #فصل_اول، #جلسه_دهم باز کردن / نظر دهید

2016-04-10 10:53:01 #فصل_اول، #جلسه_دهم باز کردن / نظر دهید

2016-04-10 10:48:02 عوارض شیرین خوب بودن

خوب‌بودن در دنیا عوارض دارد که پرداخت آن بسیار شیرین است. وقتی آدم متوجه می‌شود دارد عوارض خوب‌بودن خود را می‌پردازد سختی‌ها را بهتر تحمل می‌کند و اعتماد به نفسش افزایش می‌یابد. مثلاً اگر مهربان باشی می‌گویند ضعیفی، اگر تغافل کنی می‌گویند ساده‌لوحی، اگر خدمتی بکنی قدردانی نمی‌شوی... باز کردن / نظر دهید

2016-04-06 06:57:54 #فصل_اول، #جلسه_نهم باز کردن / نظر دهید