ژان‌لوک گدار «دربارۀ ماهیت توتالیتاریسمِ» هانا آرنت را روی صحن | تز یازدهم
ژان‌لوک گدار «دربارۀ ماهیت توتالیتاریسمِ» هانا آرنت را روی صحنه می‌خواند
دو زن خانه‌دار دربارۀ مضمون‌هایی فلسفی با هم بحث می‌کنند (بحث‌شان در واقع مکالمۀ روزآمدی از افلاطون و سقراط است) و در حین بحث کارهای خانه را انجام می‌دهند. شوهر یکی از این دو روی سِنِ تئاتر در سالنی خالی مشغول تمرین نقش خود در نمایشنامه‌ای است، متنی فلسفی از قرن بیستم را دربارۀ نظام‌های تام‌گرا (توتالیتاریسم) از بر می‌خواند. به خانه که برمی‌گردد به اتفاق همسرش تصمیم می‌گیرند تعطیلات را به کوهستان بروند.
فیلمی که خلاصه‌اش را بازگفتیم "ما هنوز اینجاییم" نام دارد، ساختۀ آن-ماری میه‌ویل (1997)، فیلمساز سوئیسی که از سال 1970 یار غار و شریک زندگی و همکار ژان‌لوک گدار بوده است، و بازیگر شوهری که وصفش رفت ژان‌لوک گدار است. در این صحنه از فیلم آقای کارگردان را می‌بینیم با موهای ژولیده و صورت اصلاح‌نکرده که قطعه‌ای از جستار هانا آرنت را دربارۀ ماهیت توتالیتاریسم نقل می‌کند. این تک‌گویی که در صحنۀ خالی از دکور سالن تئاتری خالی اجرا می‌شود (در پسزمینه فقط عکسی از جوانیِ آرنت روی پساویز صحنه انداخته‌اند) دربارۀ جباریت و انزوا و اختیار است و با مهارت و احساسی حیرت‌آور ادا می‌شود. متن تک‌گویی به قرار ذیل است:
@thesis11site
https://bit.ly/31Jyel6
