دستان زِبر بانک مرکزی و حکمرانی اشتباه او در این ایام بعد از | ما و اقتصاد
دستان زِبر بانک مرکزی و حکمرانی اشتباه او در این ایام
بعد از انتشار این حجم عظیم و بی سابقه اوراق بدهی در ۱۰ ماه گذشته؛ ناگهان خبر میرسد که صندوق های با درآمد ثابت مکلف شده اند به خرید سهام به حداقل ۱۵ و حداکثر ۲۵ درصد کل دارایی هایشان! حداقلی که برای صندوق ها پیش از این وجود نداشت.
آنچه در آینه تحلیل میشود دید این است که؛ بانک مرکزی که متاسفانه حکمران اقتصادی کشور شده است، بازار سهام را از محل کاهش نرخ بهره و افزایش اعطای اعتبار رونق بخشید(از اسفند ۹۸ تا مرداد ۹۹) که بخش بزرگی از نقدینگی جذب شده در این بازه زمانی را از کانال صندوق ها و بانکها از بازار سهام خارج کرده و به سمت اوراق بدهی رهنمون سازد(خرداد تا اسفند ۹۹) تا با اعطای آن به دولت، تامین مالی بودجه از مسیر غیرپولی محقق شود.
اما دو محور راهبردی در این برنامه ریزی سخت و خشن لحاظ نشده است: ۱. سرمایه اجتماعی بی نظیر و بی بدیل شکل گرفته شده حول بورس که با صعود غیرعادی و سقوط غیرطبیعی بازار سهام تقریبا از بین رفت. ۲. کنترل پایدار تورم از طریق هدایت نقدینگی جذب شده در بازار سهام و بازار بدهی به سمت توسعه سرمایه گذاری(خلق سرمایه ثابت) در کشور با ابزارهای متعددی چون فکتورینگ و صندوقهای پروژه و اوراق متعدد مالی حول طرح های عمرانی و ...
عدم توجه سیاستگذار پولی به دو محور مذکور؛ نه تنها منجر به کنترل تورم نمیشود بلکه فنر تورم را فشرده و خلق یک شوک تورمی دیگر را به آینده پرتاب خواهد کرد.
البته به نظر نگارنده؛ وقتی به غلط سیاستگذار پولی کشور، حکمران اقتصاد میشود؛ از گرفتار شدن به این آفت گریزی نیست...
اما فراموش نکنیم مطابق این تحلیل، آنچه علی الظاهر آقای رییس کل بانک مرکزی دنبال میکند شاید بودجه ۹۹ و بخشی از ۱۴۰۰ را از پولی شدن حفظ کند اما فروش این حجم از اوراق با نرخ هاو قیمتهای جذاب برای تامین مخارج جاری؛ "بحران بدهی" را خلق میکند که گریزی از پولی شدن (یعنی خلق پایه پولی) نخواهد داشت.
