2023-07-02 11:20:07
پاسخ کوتاه این است که پس از تشکیل سیاره ما، آب از خارج به زمین نرسیده است. در عوض، آبی که امروزه اقیانوسهای زمین را میسازد، در واقع قبلاً در ابر اولیه غبار و گازی که خورشید، زمین و کل منظومه شمسی ما در ابتدا از آن بوجود آمدند، وجود داشت.
این چیزی است که اتفاق افتاد:
حدود 4.6 میلیارد سال پیش، یک ابر مولکولی غول پیکر در کهکشان راه شیری تحت تأثیر گرانش خود فرو ریخت. این ابر نه تنها حاوی هیدروژن و هلیوم، بلکه «مواد تشکیلاتی» مانند آب بود که در نهایت سیارات را میسازند. آب به دو صورت گازی و جامد در ابرهای مولکولی مانند این وجود دارد.
هنگامی که این ابر در اثر گرانش شروع به فروپاشی و متراکم شدن کرد، شروع به چرخش و صاف شدن به یک قرص پیش ستاره ای کرد. خورشید در مرکز شکل گرفت و سیارات دیگر از توده های غبار و گاز درون این قرص چرخان شروع به تجمع کردند.
زمین از این توده های مواد تشکیل شده است، که قبلاً حاوی آبی بود که از همان ابتدا در ابر اصلی وجود داشت. همانطور که گرانش زمین جرم بیشتری را به خود اختصاص داد، آن آب در سیاره جوان ما گنجانده شد.
با گذشت زمان، ممکن است بخشی از این آب اولیه از طریق برخورد سیارک ها یا فرآیندهای دیگر از بین رفته باشد. اما به نظر میرسد که اکثر اقیانوسهای زمین امروزی حاوی آبی هستند که تقریباً از ابتدا در اینجا وجود داشته است و از همان ابر مولکولی که کل منظومه شمسی ما را به وجود آورده، سرچشمه میگیرد.
و اینچنین آب قبل از اینکه سیاره زمین به شکل یک سیاره درآید در خود آب داشت.
@wikispace
1.9K viewsedited 08:20