ویکی اسپیس

2023-04-19 19:05:41 چه می شد اگر 500 میلیون سال بعد انسان ها هنوز زنده بودند؟


بیشتر بخوانید در زیر.....


@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-04-19 10:55:57 کهکشان راه شیری خانه منظومه شمسی ما و میلیاردها ستاره دیگر است. همچنین این تنها کهکشانی است که می‌توانیم با جزئیات از زمین ببینیم، به‌عنوان یک نوار نور ضعیفی که در سراسر آسمان شب امتداد دارد. اما در مورد کهکشان های دیگر چطور؟ آیا آنها خیلی دورتر از آن هستند که با چشم غیر مسلح دیده نمی شوند؟

پاسخ منفی است. در واقع سه کهکشان دیگر وجود دارند که از زمین بدون تلسکوپ قابل مشاهده هستند: کهکشان آندرومدا، و ابرهای کوچک و بزرگ ماژلانی. این کهکشان‌ها نزدیک‌ترین کهکشان‌ها به کهکشان راه شیری ما هستند و به اندازه‌ای روشن هستند که در آسمان‌های تاریک و صاف قابل مشاهده باشند.

کهکشان آندرومدا نزدیکترین کهکشان مارپیچی بزرگ به کهکشان ما است و همچنین دورترین جرمی است که می توانیم با چشم غیر مسلح ببینیم. در فاصله 2.5 میلیون سال نوری از ما قرار دارد، به این معنی که ما آن را مانند 2.5 میلیون سال پیش می بینیم. کهکشان آندرومدا کمی بزرگتر از کهکشان راه شیری است و حدود یک تریلیون ستاره دارد. می توان آن را به صورت یک لکه بیضی شکل فازی در صورت فلکی آندرومدا در نزدیکی ستاره آلفراتز مشاهده کرد.

ابرهای ماژلانی کوچک و بزرگ دو کهکشان کوتوله نامنظم هستند که به عنوان قمرهای راه شیری به دور کهکشان راه شیری می چرخند. نام آنها از فردیناند ماژلان، کاشف پرتغالی که اولین بار در طول سفر خود به دور جهان در قرن شانزدهم آنها را مشاهده کرد، گرفته شده است. ابر ماژلانی کوچک حدود 200000 سال نوری از ما فاصله دارد و شامل چند صد میلیون ستاره است. ابر ماژلانی بزرگ حدود 160000 سال نوری از ما فاصله دارد و حاوی چندین میلیارد ستاره است. هر دو کهکشان را می توان به صورت ابرهای درخشان در آسمان جنوبی، نزدیک صورت فلکی توکانا و دورادو مشاهده کرد.

این سه کهکشان تنها کهکشانی هستند که از زمین با چشم غیرمسلح دیده می شوند، اما تعداد بسیار دیگری نیز وجود دارند که با دوربین دوچشمی یا تلسکوپ قابل مشاهده هستند. در واقع، تخمین زده می شود که حدود دو تریلیون کهکشان در جهان قابل مشاهده وجود داشته باشد که هر کدام حاوی میلیون ها تا تریلیون ها ستاره است. برخی از این کهکشان ها شبیه راه شیری ما هستند، در حالی که برخی دیگر از نظر شکل، اندازه و رنگ بسیار متفاوت هستند. برخی از این کهکشان ها نیز در خوشه ها یا ابرخوشه ها در کنار هم قرار می گیرند و ساختارهای بزرگی را در فضا تشکیل می دهند.

کهکشان ها اجرام جذابی هستند که تنوع و زیبایی کیهان را آشکار می کنند. آنها همچنین به ما کمک می‌کنند تا بفهمیم ستاره‌ها چگونه شکل می‌گیرند و تکامل می‌یابند، ماده و انرژی چگونه برهم کنش می‌کنند و جهان چگونه آغاز شده و چگونه پایان خواهد یافت.

@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-04-19 10:55:46 به غیر از کهکشان راه شیری که بصورت نواری از زمین می توانیم با چشم و بدون تجهیزات ببینیم، آیا کهکشان دیگری را نیز می توانیم مشاهده کنیم؟


بیشتر بخوانید در زیر

@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-04-18 22:50:50 ‌ سرانجام اداره هوانوردی فدرال، مجوز پرتاب مداری استارشیپ را صادر کرد تا شرکت اسپیس ایکس در روز دوشنبه ۱۷ آوریل(۲۸ فروردین ساعت ۱۵:۳۰ به وقت ایران) این موشک غول پیکر را به فضا پرتاب کند. وقتی استارشیپ پرتاب شود، می‌تواند ۱۶ میلیون پوند نیروی رانش را تولید کند که تقریبا دو برابر موشک نسل جدید ناسا موسوم به «سامانه پرتاب فضایی» است. سوپرهوی ۸ دقیقه پس از پرتاب در خلیج مکزیک در فاصلۀ ۳۲ کیلومتری از سواحل تگزاس در آب فرود می‌آید. اما استارشیپ به پرواز ادامه خواهد داد و یک دور جزئی در مدار زمین می‌چرخد و در نهایت پس از ۹۰ دقیقه در اقیانوس آرام در نزدیکی هاوایی به آب برخورد می‌کند. استارشیپ یک پرتابگر فوق سنگین دو مرحله‌ای با قابلیت استفاده مجدد است که از سال ۲۰۱۹ تاکنون در حال ساخت و توسعه است. فضاپیمای استارشیپ و پرتابگر فوق‌سنگین(سوپر هوی) که در مجموع استارشیپ نامیده می‌شوند، یک سامانه حمل انسان و محموله به مدار زمین، ماه، مریخ و حتی فراتر از آن است که قابلیت استفاده مجدد و حمل بیش از ۱۰۰ تن را دارد.

@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-04-18 20:21:35 این فیلم را هر چند وقت یکبار باید ببینیم تا به عظمت کیهان و کوچکی مان پی ببریم.


@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-04-18 13:58:56 سیبری خانه بزرگترین دریاچه آب شیرین جهان، دریاچه بایکال است که حدود 20 درصد از آب شیرین یخ زده جهان را در خود جای داده است.
سردترین دمای ثبت شده در نیمکره شمالی در سیبری با 96.16- درجه فارنهایت (71.2- درجه سانتیگراد) در سال 1924 بوده است.
ببر سیبری بزرگترین گربه در جهان است و می تواند تا 660 پوند (300 کیلوگرم) وزن داشته باشد.
بیش از 100 گروه بومی مختلف در سیبری زندگی می کنند که هر کدام فرهنگ و زبان خاص خود را دارند.
سیبری خانه برخی از بزرگترین ذخایر طلا، الماس و سایر مواد معدنی گرانبها در جهان است.
راه آهن ترانس سیبری که از مسکو تا ولادی وستوک امتداد دارد، طولانی ترین راه آهن جهان است که بیش از 5772 مایل (9289 کیلومتر) را در بر می گیرد.
سیبری با تغییرات دمایی بیش از 100 درجه فارنهایت (55 درجه سانتیگراد) بین تابستان و زمستان، برخی از شدیدترین آب و هوای جهان را دارد.
شهر نوریلسک روسیه، واقع در سیبری، شمالی ترین شهر جهان با بیش از 100000 نفر جمعیت است.
سیبری بیش از 3 میلیون دریاچه دارد که حدود 25 درصد از کل منابع آب شیرین جهان را تشکیل می دهد.
نژاد سگ هاسکی سیبری در اصل توسط مردم چوکچی سیبری به عنوان سگ سورتمه پرورش داده شد.
اسب یاکوتی، نژاد بومی سیبری، برای زنده ماندن در سرمای شدید سازگار است و می تواند در دمای پایین -58 درجه فارنهایت (50- درجه سانتیگراد) مقاومت کند.
فلات پوتورانا در سیبری یکی از معدود مکان های روی زمین است که می توانید پلنگ برفی کمیاب را در آن پیدا کنید.

@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-04-18 13:30:46 این فکت های جالب از سیبری را بخوانید.



بیشتر بخوانید در زیر....


@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-04-18 12:11:26 در فیلم توتال ریکال با آرنولد شوارتزنگر محصول سال 1990، شخصیت اصلی در یک زمان بدون لباس تحت فشار در معرض جو مریخ قرار می گیرد. او شروع به منفجر شدن می کند و به یک آدمک وحشتناک با چشمان برآمده تبدیل می شود که در آستانه انفجار است.

در حالی که این کاملا وحشتناک به نظر می رسد و من را از اولین باری که در کودکی آن را در سینما دیدم وحشت زده کرد، اما در واقعیت این اتفاق نمی افتد. در واقع، حتی اگر در معرض خلاء مطلق فضا قرار بگیرید، این اتفاق نمی افتد. بدن انسان یک ظرف تقریباً کاملاً مهر و موم شده است و مانند مارشمالو در اتاقک خلاء منفجر نمی شود. صورت و بدن شما دست نخورده باقی می ماند.

اما باز هم خوشایند نخواهد بود.

اگر آنقدر احمق بودید که سعی می‌کردید نفستان را حبس کنید، هوا با نیروی زیاد از ریه‌هایتان بیرون می‌رفت، مثل سرفه‌های شدید و احتمالاً ریه‌هایتان را پاره می‌کرد.

اگر به جای آن سریع بازدم کنید (که بهترین گزینه است)، نمی توانید دوباره نفس بکشید، زیرا ریه ها دیگر نمی توانند به درستی منبسط شوند. پس از آن به دلیل کمبود اکسیژن به مغز به سادگی خفه می شوید. آن خیلی سریعتر از زمانی که نفس خود را روی زمین حبس می کردید پیش خواهد رفت. در اینجا می‌توانید نفس خود را برای یک دقیقه یا شاید دو دقیقه حبس کنید، اما در مریخ، در عرض 15 تا 20 ثانیه هوشیاری خود را از دست می‌دهید و در عرض 3 تا 4 دقیقه می‌میرید. اوه بله، مریخ هم سرد است. اما سرما کمترین مشکل شما خواهد بود.

شما هنوز هم می توانید نجات پیدا کنید، اما بشرطی که کسی فوراً شما را به محل امن برساند. در سال 1966، یک تکنسین ناسا، جیم لبلانک، در حال آزمایش یک لباس فضایی در یک محفظه خلاء بود که فشار لباس او به طور تصادفی در یک لحظه به سطح مربوط به چگالی جوی مریخ کاهش یافت.

او در کمتر از 10 ثانیه بیهوش شد. جیم به یاد می آورد که متوجه حباب بزاق روی زبانش شد، اما بعد از آن همه چیز خالی شد.زمانی که محفظه تحت فشار قرار گرفت، او در عرض 87 ثانیه به هوش آمد و هیچ عارضه نامطلوبی برای سلامتی وی به جز یک گوش درد موقت نداشت.

@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-04-18 12:11:15 بدون لباس فضایی چه اتفاقی برای یک انسان در مریخ خواهد افتاد؟

آیا مثل فیلم توتال ریکال خواهد شد که چشمان فرد از حدقه بیرون زد؟


بیشتر بخوانید در زیر.....


@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-04-17 18:32:02 احتمال وجود یک موجود ناشناخته عظیم در اعماق اقیانوس ها چقدر است؟

اقیانوس های جهان بیش از 70 درصد از سطح زمین را پوشانده اند و عمق متوسط ​​آن حدود 12100 فوت است. این بدان معناست که گستره وسیعی از قلمرو زیر آب وجود دارد که تا حد زیادی ناشناخته و ناشناخته باقی مانده است. همانطور که گفته شد، دانشمندان قرن هاست که اقیانوس ها را مورد مطالعه قرار داده اند و در این مسیر اکتشافات متعددی انجام داده اند. در حالی که این حقیقت دارد که بسیاری از اسرار در اقیانوس در انتظار کشف هستند، وجود یک موجود عظیم و کشف نشده بسیار غیرمحتمل است.

علاوه بر این، قوانین فیزیک و زیست شناسی وجود یک موجود عظیم الجثه در اعماق اقیانوس را بسیار غیرممکن می کند. فشار در کف اقیانوس می تواند به بیش از 1000 برابر فشار اتمسفر در سطح دریا برسد، که بقای هر موجود زنده ای را بسیار دشوار می کند، چه رسد به رشد. فقدان نور خورشید چالش ها را بیشتر می کند و انرژی موجود برای یک موجود بزرگ را برای حفظ خود به شدت محدود می کند. و اندازه بسیار زیاد چنین موجودی مستلزم مصرف مقادیر زیادی غذا برای زنده ماندن است. این سؤال را ایجاد می کند: چنین موجودی از کجا طعمه کافی برای ارضای اشتهای غول پیکر خود پیدا می کند؟ بعلاوه، بعید است که یک موجود عظیم بدون به جا گذاشتن شواهدی از وجود خود مانند استخوان، لاشه یا نمونه های DNA وجود داشته باشد. تحقیقات علمی و پیشرفت های تکنولوژیکی ما را قادر ساخته تا عمق اقیانوس ها را بیش از هر زمان دیگری کاوش و نقشه برداری کنیم و فقدان شواهدی از چنین موجوداتی بر نامحتمل بودن وجود آنها می افزاید.


@wikispace باز کردن / نظر دهید