ویکی اسپیس

2023-05-12 21:37:02 جواب : بله و خیر

بله، با فرض اینکه در طول مسیر از پل پایین نیفتید یا خسته یا بی حوصله نشوید، به همان جایی که شروع کرده اید، ختم می شوید. نه، چنین پلی حداقل با فناوری و منابع فعلی ما امکان پذیر نیست.

دور زمین چقدر است؟ خوب، این بستگی به نحوه اندازه گیری آن دارد. اگر آن را در اطراف استوا اندازه گیری کنید، حدود 24901 مایل (40075 کیلومتر) است. اگر آن را در اطراف قطب ها اندازه گیری کنید، حدود 24860 مایل (40008 کیلومتر) است. این تفاوت به این دلیل است که زمین یک کره کامل نیست، بلکه یک کروی مایل است، یعنی در استوا برآمده و در قطب ها به دلیل چرخش خود صاف می شود.

حالا تصور کنید پلی بسازید که از خط استوا یا هر دایره دیگری در اطراف زمین پیروی کند. برای انجام این کار به مواد، نیروی کار، مهندسی و پول زیادی نیاز دارید. شما همچنین باید با چالش های مختلفی مانند زمین، آب و هوا، آب و هوا، جاذبه، جزر و مد، باد، زلزله، آتشفشان ها و مرزهای سیاسی مقابله کنید. ناگفته نماند اثرات زیست محیطی و اجتماعی چنین پروژه عظیمی.

بنابراین، به نوعی توانسته اید بر همه این موانع غلبه کنید و پل خود را بسازید. چقدر طول می کشد تا در اطراف آن قدم بزنید؟ خوب، این بستگی به سرعت راه رفتن شما دارد. میانگین سرعت راه رفتن انسان حدود 3 مایل در ساعت (4.8 کیلومتر در ساعت) است. با این سرعت، حدود 8300 ساعت یا 346 روز طول می کشد تا یک دور دور استوا را بپیمایید. این تقریباً یک سال پیاده روی بی وقفه است. البته، برای خوردن، خوابیدن، استراحت و سایر عملکردهای بدن باید استراحت کنید. بنابراین به طور واقع بینانه، خیلی بیشتر از این زمان از شما خواهد گرفت.

اما فرض کنید شما بسیار مصمم و پیگیر هستید و بدون توقف در اطراف پل قدم می زنید. آیا به همان جایی که شروع کردی ختم می کنی؟ بله، شما. با فرض اینکه پل کاملا دایره ای و همسطح باشد (که در واقعیت اینطور نیست)، پس از یک چرخش کامل به نقطه شروع خود باز می گردید. این به این دلیل است که یک دایره آغاز یا پایانی ندارد. این یک منحنی بسته است که صفحه را به دو ناحیه داخلی و خارجی تقسیم می کند. تا زمانی که روی پل بمانید (داخل دایره)، هرگز از مرز آن (محیط) عبور نخواهید کرد.

با این حال، گرفتن وجود دارد.

در حالی که روی پل خود به دور زمین راه می روید، خود زمین نیز بر محور خود می چرخد ​​و به دور خورشید می چرخد. این بدان معنی است که نقطه شروع شما در فضا ثابت نیست. پیوسته نسبت به دیگر اجرام آسمانی در حال حرکت است. بنابراین حتی اگر در همان نقطه روی پل (و روی زمین) قرار بگیرید، در همان نقطه از فضا قرار نخواهید گرفت.

برای نشان دادن این نکته، چرخ و فلک با اسب‌هایی را تصور کنید که در حین چرخش بالا و پایین می‌روند. اگر روی یک اسب بنشینید و یک بار دور بزنید، به همان اسب (و موقعیت روی چرخ فلک) برمی گردید، اما نه به همان موقعیت در اتاق (یا روی زمین). همین اصل در مورد پل شما در اطراف زمین نیز صدق می کند.

بنابراین شما می توانید از نظر تئوری یک پل در اطراف کل محیط زمین بسازید و بدون توقف مستقیم راه بروید. شما به جایی می رسید که ما روی پل (و روی زمین) شروع کردیم، اما نه در فضا. به هر حال چنین پلی با فناوری و منابع فعلی ما امکان پذیر نیست.

@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-05-12 21:35:06 اگر از نظر تئوری یک پل به دور کل محیط زمین بسازیم و بدون وقفه مستقیم راه برویم، آیا به همان جایی که شروع کرده بودیم می رسیدیم؟ آیا چنین پلی ممکن است؟


بیشتر بخوانید در زیر


@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-05-12 21:30:23 آخرالزمان که میگن شاید یه همچین وضعیتی باشه.


@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-05-12 20:01:06 زحل منبع انتشار شدید رادیویی است. فضاپیمای کاسینی در آوریل 2002، زمانی که کاسینی 374 میلیون کیلومتر (234 میلیون مایل) از سیاره فاصله داشت، با استفاده از ابزار علمی امواج رادیویی و پلاسما کاسینی، شروع به شناسایی این انتشارات رادیویی کرد. ابزار امواج رادیویی و پلاسما اولین مشاهدات با وضوح بالا از این انتشارات را در اختیار ما قرار داد و مجموعه ای شگفت انگیز از تغییرات فرکانس و زمان را نشان داد. تحقیقات جدید از نزدیک مدارهای Grand Finale مأموریت کاسینی ناسا، برهمکنش شگفت‌انگیز قدرتمند امواج پلاسما را نشان می‌دهد که از زحل به قمر آن انسلادوس حرکت می‌کنند. محققان ضبط امواج پلاسما را به یک فایل صوتی قابل شنیدن تبدیل کردند که می‌توانیم بشنویم - به همان روشی که رادیو امواج الکترومغناطیسی را به موسیقی تبدیل می‌کند. مانند هوا یا آب، پلاسما (وضعیت چهارم ماده) امواجی را برای حمل انرژی تولید می کند. این ضبط توسط ابزار علم امواج رادیویی پلاسما (RPWS) در 2 سپتامبر 2017، دو هفته قبل از اینکه کاسینی عمداً در اتمسفر زحل فرو رفت، ضبط شد.


@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-05-12 12:01:21 این خانم میگه دوست پسر دخترش در هنگام رانندگی یک پرنده مرده را دیده که در آسمان معلق مونده. آیا یک وقفه (گلیچ) در ماتریکسه یا فیک؟ یا علت دیگری داره؟

نظر شما چیست؟


@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-05-11 21:45:41 فضای بیرونی از خط کارمان در 100 کیلومتری سطح زمین آغاز می شود.

فضای بیرونی فضایی است که فراتر از جو زمین و ناحیه بین اجرام آسمانی وجود دارد. وقتی به آسمان شب نگاه می کنیم، به نظر می رسد پر از ستاره ها و اجرام دیگر است، اما در واقعیت، تقریباً تمام آن ناحیه غول پیکری که ما آن را کیهان می نامیم، فضای خالی است، یک خلاء.

امواج صوتی برای حرکت به، هوا، مایعات یا جامدات نیاز دارند، بنابراین فضا باید مکانی بسیار ساکت باشد زیرا امواج صوتی نمی توانند در خلاء حرکت کنند.

مشخص کردن اینکه فضا از کجا شروع می شود دشوار است، یک خط خیالی به نام خط کارمان توسط اکثر کارشناسان به عنوان شروع فضا در نظر گرفته می شود، این خط فقط 100 کیلومتر بالاتر از سطح زمین است.

بیشتر هوای اتمسفر زیر خط کارمان است، اما هنوز یک جو رقیق در بالا وجود دارد، اما هر چه از سطح زمین دورتر شوید، جو رقیق‌تر می‌شود.


@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-05-11 19:26:35 ببینید در بانکوک پایتخت تایلند 4 روز پیش چه اتفاق جالبی افتاده. شما بگید شبیه چی هست؟

ابری عجیب در آسمان شبیه یک انسان



@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-05-11 09:02:07 پاسخ تامل برانگیز نابغه به سوال بنیادی، جهان چگونه شکل گرفت؟ چگونه از هیچ ممکن است چیزی پدید آید؟


بیشتر بخوانید در بالا.....


@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-05-11 09:02:02 سوال از استیون هاوکینگ فیزیکدان انگلیسی این است که انرژی و فضا از کجا آمده‌اند؟ جواب او چنین است:

«پاسخ به این پرسش از پس دهه‌ها پژوهش دانشمندان به دست آمد: فضا و انرژی خودبه‌خود در رویدادی که آن را مِه‌بانگ {انفجار بزرگ} می‌نامیم خلق شدند.» در لحظۀ انفجار بزرگ، «هر آنچه بود مثل بالونی که باد شود، متورم شد.»

اما هاوکینگ هنوز به این سوال جواب نداده است که «این همه انرژی و فضا از کجا پیدا شد؟» چگونه جهانی پر از انرژی، فضایی چنین فراخ، و هر آنچه در آن است، «از هیچ پدید آمد؟»

هاوکینگ دربارۀ سؤال فوق می‌گوید:

«به گمان عده‌ای، این همان جایی است که خدا به صحنه برمی‌گردد. {یعنی} خدا بود که انرژی و فضا را آفرید. {و} مه‌بانگ لحظۀ آفرینش بود. اما علم داستان متفاوتی را نقل می‌کند.»

آن داستان متفاوت، مبتنی است بر مفهوم "انرژی منفی". البته نه به معنایی که امروزه در محاورات عامۀ مردم رایج است. این روزها زیاد می‌شنویم که کسی به دیگری می‌گوید "انرژی منفی نده!" یعنی حرف ناامیدکننده نزن.

هاوکینگ می‌گوید قوانین فیزیک استفاده از مفهوم "انرژی منفی" را مجاز می‌دانند و در توضیح این انرژی می‌گوید:

«برای اینکه به شما کمک کنم تا این مفهوم ناآشنا، اما مهم را درک کنید، به مقایسه‌ای ساده از آن اشاره می‌کنم. تصور کنید که کسی بخواهد روی قطعه زمینی تخت، تپه‌ای بسازد. این تپه جهان هستی را می‌ماند. برای ساختن این تپه، او چاله‌ای در زمین می‌کند و با خاک آن این تپه را می‌سازد. اما این فرد تنها تپه را نمی‌سازد، بلکه به معنایی، نسخه‌ای منفی از تپه را نیز می‌سازد که همان چاله است. خاکی که در این چاله بود، حالا تپه شده است و از این رو میان این تپه و چاله توازن کاملی برقرار است. آنچه در آغاز جهان هستی رخ داده، در اصل به همین منوال بوده است. آن‌گاه که مه‌بانگ مقادیر زیادی انرژی مثبت تولید کرده... همان مقدار هم انرژی منفی تولید کرده است. از این راه، همیشه مجموع انرژی مثبت و انرژی منفی صفر می‌شود.»

اینکه حاصل جمع انرژی مثبت و انرژی منفی همیشه صفر می‌شود، یکی از قوانین طبیعت است. اما آن مقدار انرژی منفیِ تولیدشده در اثر انفجار بزرگ (مه‌بانگ)، امروزه کجاست؟ هاوکینگ می‌گوید انرژی منفی در فضا وجود دارد: «فضا انبار بزرگ انرژی منفی است. این انبار به اندازه‌ای بزرگ است که مجموع محتوای آن با انرژی مثبت موجود در جهان صفر می‌شود.»

ترجمه شده در کانال ویکی اسپیس

@wikispace باز کردن / نظر دهید

2023-05-10 19:30:43 این آتش دست بشر است که 50 سال است می سوزد.

نه، شوخی نیست، واقعی است. ابعاد این سوراخ 70 متر عرض و 30 متر عمق دارد و طبیعی نیست. در سال 1971، زمین شناسان شوروی به دنبال نفت در صحرای کاراکوروم ترکمنستان بودند.

همانطور که آنها در جستجوی آن طلای سیاه گرانبها بیشتر و عمیق تر حفاری می کردند، سکوی آنها از هم پاشید و متان شروع به نشت کرد. متان سمی است، بنابراین آنها باید از انتشار گاز و مسمومیت روستاهای اطراف جلوگیری کنند. پس آنها چه کردند؟

زمین شناسان تصمیم گرفتند که گاز را آتش بزنند، به این امید که ظرف چند هفته خودش را بسوزاند. خوب، برخلاف آن آتش، امیدهای آنها به سرعت خاموش شد. این سوراخ هنوز هم امروز می سوزد. 50000 گردشگر از سال 2010 از "دروازه جهنم" بازدید کرده اند.

@wikispace باز کردن / نظر دهید