مدیران کوتوله و کوتوله پروری #پست_آموزشی #دانش_مدیریت @wikitr | دانشنامه حمل‌و‌نقل و ترافیک
مدیران کوتوله و کوتوله پروری #پست_آموزشی #دانش_مدیریت @wikitransport نقل است "شاه عباس صفوی" رجال کشور را به ضیافت شاهانه ای دعوت کرد و دستور داد تا در سر قلیان‌ها بجای تنباکو ، از سرگین اسب استفاده نمایند. میهمان‌ها مشغول کشیدن قلیان شدند و دود و بوی پهنِ اسب، فضا را پر کرد؛ اما رجال – از بیم ناراحتی شاه – پشت سر هم بر نی قلیان پُک عمیق زده و با احساس رضایت دودش را هوا می دادند! گویی در عمرشان، تنباکویی به آن خوبی نکشیده اند! شاه رو به آنها کرده و گفت : «سرقلیان‌ها با بهترین تنباکو پر شده‌اند، آن را حاکم همدان برایمان فرستاده است!». همه از تنباکو و عطر آن تعریف کرده و گفتند: «براستی تنباکویی بهتر از این نمی‌توان یافت». شاه به رئیس نگهبانان دربار – که پک‌های بسیار عمیقی به قلیان می‌زد – گفت: « تنباکویش چطور است؟ » رئیس نگهبانان گفت : «به سر اعلیحضرت قسم، پنجاه سال است که قلیان می‌کشم؛ اما تنباکویی به این عطر و مزه ندیده‌ام!» شاه با تحقیر به آنها نگاهی کرد و گفت: مرده شوی‌تان ببرد که به خاطر حفظ پست و مقام، حاضرید بجای تنباکو، پِهِن اسب بکشید‌و بَه بَه و چَه چَه کنید.
واژه کوتوله پروری در سازمان های امروزی به این پدیده اشاره دارد. به واسطه این که برخی از مدیران بدون توجه به توان تخصصی و علمی و تجربه در مناصب مدیریتی گمارده می شوند. آنها نیز به نوبه خود در انتصاب مدیران رده‌های میانی و عملیاتی سازمان متبوع خود، افراد ضعیف‌تر و کم‌تخصص‌تری را انتخاب می‌نمایند که این امر تا رده‌های مدیریتی درسطح پایین‌تر تسلسل می‌یابد و اصطلاحا می گویند: در سازمان مدیران کوتوله شدند ( از لحاظ تخصص و قدرت رهبری ). در چنین سازمانی، پرسنل متخصص و کارآمد به انزوا کشانیده شده و مدیر ارشد برای اینکه زیر سوال نرود و تحت سایه افراد ماهر قرار نگیرد آنان را در مناصب مدیریتی نمی گمارد. مدیران کوتوله دارای ویژگی‌های مشترکی به شرح ذیل هستند: ۱- فاقد دانش، توانایی و شایستگی لازم هستند؛ ولی با اطلاعات سطحی که دارند در مورد هر چیزی اظهار نظر می کنند. ۲- حوزه مدیریت‌شان به مثابه ملک شخصی است که بر اساس سلیقه و به فراخور زمان از آن هزینه می‌کنند ۳- نگاه‌شان به مسند، نگاهی عنکبوتی است؛ بدان معنی که چینش زیر مجموعه را بر اساس بقاء خویش انجام می دهند. ۴- مدیران زیر مجموعه خود را از میان افراد ناتوانتر از خود انتخاب می کنند. ۵- لابی با شخصیت‌های سیاسی - مذهبی و بویژه نمایندگان مجلس برای بقاء پست، از وظایف روزمره آنهاست! ۶- قانون بقاء پست در مورد آنها صادق است؛ یعنی از دولتی به دولت دیگر همیشه مدیر می‌مانند و انگار مدیر متولد شده‌اند. ۷- مانع رشد و ارتقاء پرسنل زیر مجموعه خود شده و معیار ارتقاء افراد را میزان نزدیکی و وفاداری می‌دانند.
