(زاده‌ی ۲۱ بهمن۱۳۰۳– درگذشت ۲۷ فروردین۱۳۸۷)، شاعر و از بنیان‌گذاران شورای کتاب کودک بود، کتاب شعر گل بادام او جایزه‌ی شعر شورای کتاب کودک در سال ۱۳۶۶ را از آن وی کرد.
وی پس از دبیرستان تصمیم داشت تحصیل را در رشته‌ی نقاشی و مجسمه‌سازی در دانشکده‌ی هنرهای زیبا ادامه دهد و چند جلسه هم در دانشگاه شرکت کرد اما بازدید از پرورشگاه، مسیر او را عوض کرد.
او تصمیم گرفت به سرپرستی و تربیت کودکان پرورشگاه بپردازد و تلاش کرد شعر کودکان را از حالت پندگونه خارج کند و اشعاری را که برای آن‌ها جنبه‌ی سرگرمی و تفریح داشته باشد ارائه کند.
پروین بیشتر با اشعاری که برای کودکان سروده و به ویژه اشعاری که در کتب درسی مدارس از او به چاپ رسیده است شهرت دارد. در حالی که او شاعری توانا در سبک های گوناگون غزل، قصیده، مثنوی و شعر نو برای بزرگ‌سالان نیز هست.
او در آثارش با پدیده‌هایی چون آب، خورشید و باران زیباترین شعرها را آفریده کرده است و در آن ها از امید و زندگی در صلح سخن می‌گوید.
از جمله آثار او عبارتند از:
گل بادام (برگزیده) بر قایق ابرها شوراب هلال نقره‌سا آتش و آب باز می‌آید پرستو نغمه‌خوان شهر سنگ در بلورین جامه انگور گذری در ادبیات کودکان یک بازیگر .......
زندگی این است: نقشِ درهم مانده‌ی طیفی که از خورشید می‌تابد، در سپیدی رنگ می‌بازد، در سیاهی، شب‌نوردِ خسته را مانَد که از دور، از جهانی ناشناس از ما پا کِشان و قصّه‌گویان باز می‌آید...
