۱۶- عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا مُفَضَّلُ انَّ اَللَّهَ خَلَقَنَا مِنْ نُورِهِ وَ خُلِقَ شِيعَتَنَا مِنَّا وَ سَائِرُ اَلْخَلْقِ فِي اَلنَّارِ بِنَا يُطَاعُ اَللَّهُ وَ بِنَا يُعْصَى اَللَّهُ يَا مُفَضَّلُ سبَقَتْ عَزِيمَةٌ مِنَ اَللَّهِ أَنْ لاَ يَتَقَبَّلَ مِنْ أَحَدٍ اَلآ بِنَا وَ لاَ يُعَذِّبُ أَحَداً الاّ بِنا فَنَحْنُ بَابُ اَللَّهِ وَ حُجَّتُهُ وَ أُمَنَاؤُهُ عَلى خَلقِهِ وَ خُزَّانُهُ فِي سَمَائِهِ وَأَرْضِهِ وَ حَلالُنَا عَنِ اَللَّهِ وَ حَرَامُنَا عَنِ اَللَّهِ لاَ يَحْتَجِبُ مِنَ اللَّهِ اذا شِئْنَا «وَمَا تَشَاءُونَ إِلاَّ أَنْ يَشَاءَ اَللَّهُ »اِسْتِثْنَاءٌ وَ مِنْ قَولِهِ انَّ اللَّه جَعَلَ قَلبَ وَلِيِّهِ وَكرَ الإِرادَةِ فَاِذا شاء اللَّه شِئنا [۱] ۱۷-عَنْ أَبِي عَبداللهِ عليه السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ خَلَقَنَا مِن طينَةِ عِلِّيِّينَ وَ خَلَقَ قُلُوبَنا مِنْ طِينَةِ فَوْقِ عِلِّيِّينَ وَ خَلَقَ شيعَتَنا مِن طِينَةِ أَسفَلَ مِن ذلِكَ، وخَلَقَ قُلُوبَهُمْ مِن طينَةِ عِلِّيِّينَ فَصَارَتْ قُلوبُهُم تَحِنُّ إِلَينا لِأَنَّها مِنَّا وَ خَلَقَ عَدُوَّنَا مِنْ طِينَةِ سِجِّينٍ وَ خَلَقَ قُلُوبَهُمْ مِنْ طِينَةِ أَسْفَلَ مِنْ سِجِّينٍ وَ إِنَّ اللَّه رَادٌ كُلَّ طِينَةٍ إِلَى مَعْدِنِهَا فَرَادُّهُمْ إِلَى عِلِّيِّينَ وَ رَادُّهُمْ إِلَى سِجِّين. [۲] ۱۸- رواية أبي اسحاق الليثي عن الباقر عَلَیهِ السَّلام في باب الطينة: عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ اللَّيْثِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ مُحمَّد بن عَلِى اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: يَابْنَ رَسُولُ اَللَّهِ أَخْبِرْنِي عَنِ الْمُؤْمِنِ الْمُسْتَبْصِرِ إِذَا بَلَغَ فِي الْمَعْرِفَةِ وَ كَمَلَ هَلْ يَزْنِي؟ قَالَ: اَللَّهُمَّ لاَ قُلْتُ فَيلُوطُ؟ قَالَ: اَللَّهُمَّ لاَ، قُلْتُ فَيَسْرِقُ؟ قَالَ: لاَ، قُلْتُ: فَيَشْرَبُ اَلْخَمْرَ؟ قَالَ: لاَ ؛قُلْتُ: فَيَأْتِي بِكَبِيرَةٍ مِنْ هَذِهِ اَلْكَبَائِرِ أَوْ فَاحِشَةٍ مِنْ هَذِهِ اَلْفَوَاحِشِ؟ قَالَ: لاَ؛ قُلْتُ: فَيُذْنِبُ ذَنْباً؟ قَالَ: نَعَمْ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ مُذْنِبٌ مُسْلِمٌ قُلْتُ مَا مَعْنَى مُسْلِم؟ قالَ: المُسلِمُ بِالذَّنبِ لايَلزَمُهُ وَلايَصيرُ عَلَيهِ، قالَ: فَقُلتُ؟ سُبحانَ اللَّهِ مَا أعْجَبَ هذا! لاَيَزْنِي وَ لَا يَلُوطُ ولاَيَسْرِقُ ولا يَشْرَبُ الخَمرَ وَلا يَأتي كَبيرَةً مِنَ الكَبَائِرِ وَ لافاحِشَةً؟! ۱۶- مفضل بن عمر از امام صادق عَلَیهِ السَّلام نقل می‌کند که امام عَلَیهِ السَّلام فرمودند: ای مفضل، همانا خداوند ما را از نور خویش آفرید و شیعیان ما را از ما آفرید و سایر خلق (غیر شیعه) در آتشند. به واسطهی اطاعت از ما، خداوند اطاعت میشود و بواسطه ی عدم اطاعت از ما، خداوند معصیت میشود. ای مفضل عزم و اراده ی خداوند چنین است که عملی را از کسی جز به ولایت ما نپذیرد و کسی را جز به دشمنی ما عذاب نکند، ما باب الله و حجت او وامینان او بر خلقش هستیم، ما ذخیره خداوند در آسمان و زمینش می‌باشیم حلال ما ازخدا و حرام ما از خدا است (حلال و حرام را از جانب خدا اعلام کرده ایم) آنچه را که ما بخواهیم خداوند هم اراده فرماید و چیزی خواسته ما را از اراده ی خدا محجوب نکند. امام عَلَیهِ السَّلام سپس این آیه را تلاوت کردند: آیه شریفه: «و نمی خواهید مگر اینکه خدا بخواهد» و فرمودند از این سخنش فهمیده میشود که همانا خداوند قلب ولی اش را لانه و مسکن اراده اش قرار داده و هر گاه خداوند بخواهد ما نیز می‌خواهیم. ۱۷- امام صادق عَلَیهِ السَّلام فرمودند: همانا خداوند ما را از گِل علّیّین آفرید و قلبهای ما را از گِل بالاتری از علّیّین خلق فرمود و شیعیان ما را از گلی پائین تر از آن بسرشت و قلوب شیعیان را از گل علیین آفرید، لذا قلبهای ایشان مشتاق ماست چون قلوب ایشان از گل ما سرشته شده است. و بدان که خداوند دشمنان ما را از گل سجین آفرید و قلبهای آنها را از گلی پست تر از آن قرار داد و هر گلی را به معدن و خواستگاه آن باز می‌گرداند لذا شیعیان را به علیین و دشمنان ما را به سجين باز می‌گرداند....... #ادامه_دارد
