فَجَّرَ مِنْهَا مَاءاً أُجَاجاً، آسِناً، مَالِحاً، فَعَرَضَ عَلَيْهَا وَلايَتَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ وَلَمْ تَقْبَلْهَا فَأجْرَى ذلِكَ الماءَ عَلَيها سَبعَةَ أَيَّامٍ حَتّي طَبَّقَها وَعَمُّها، ثُمَّ نَضَبَ ذلِكَ الماءُ عَنْهَا، ثُمَّ أَخَذَ مِن ذلِكَ الطِّينِ فَخَلَقَ مِنهُ الطُّغاةَ وَأئِمَّتَهُم، ثُمَّ مَزَجَهُ بِثُفلِ طينَتِكُم، ولَوْ تَرَكَ طِينَتَكُمْ، ولَوْ تَرَكَ طِينَتَهُمْ على حالِهِ ولَمْ يَمْزُجْ بِطِينَتِكُمْ لَمْ يَشْهَدُوا الشَّهَادَتَيْنِ وَلا صَلَّوا وَلا صامُوا وَلا زَكَّوا وَلاَحَجُّوا وَلا أَدَّوا أَمَانَةً وَلا أَشْبَهُو كَمْ فِي الصور، وَ لَيسَ شَيْءٌ أَكْبَرَ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ مِنْ أَنْ يَرَى صُورَةَ عَدُوِّهِ مِثْلَ صُورَتِهِ. قُلت يابن رَسُولِ اَللَّهِ فَمَا صَنَعَ بِالطِّينَتَيْنِ؟ قَالَ مَزَجَ بَيْنَهُمَا بِالْمَاءِ الْأَوَّلِ وَ الْمَاءِ الثَّانِي ثُمّ پس امام باقر عَلَیهِ السَّلام مجددا تبسمی کرده و فرمودند: ای ابراهیم اینجاست که «ناصبی‌های عامل به اعمال یاد شده هلاک شده و پیوسته در آتش فروزان دوزخ معذبند و از چشمه ی آب گرم جهنم بنوشند» و به این خاطر خداوند عزوجل فرموده است: «و توجه می‌کنیم به آنچه که انجام داده اند (بدون ولایت) و آن را چون غباری پراکنده قرار میدهیم» وای بر تو ای ابراهیم، آیا میدانی دلیل و داستان آن چیست؟ آیا میدانی آنچه که از آن بر مردم مخفی شده است چیست؟ گفتم: ای پسر رسول خدا آن را برایم بیان بفرمائید. پس فرمودند: ای ابراهیم همانا خداوند تبارک و تعالی همواره و از ابتدای عالم بوده و اشیاء را از هیچ آفریده است و هرکه بپندارد خداوند عزوجل اشیاء را از چیزی بیافریده کافر شده چرا که اگر چیزی بوده باشد که اشیاء از آن خلق شده باشند، آن چیز نیز از ابتدا همراه خدا بوده و ازلی است و ماهیت آن نیز ازلی می‌باشد (و این امکان پذیر نیست)، آری خداوند عزوجل همه ی اشیاء را از عدم بوجود آورده است. پس از مخلوقات خدا زمین پاکی بود که از دل آن، آبی زلال جاری نمود، سپس ولایت ما اهل بیت را به آن زمین عرضه کرد و زمین نیز آن را پذیرفت، سپس آن آب را به مدت هفت روز بر زمین جاری فرمود تا اینکه تمام آن را فرا گرفت پس آب را از آن جدا کرد، و از بهترین قسمت آن گل، گلی برداشت و آن را گل ائمه الله قرار داد، سپس رسوب آن گل را برداشت و شیعیان ما را از آن آفرید و اگر گل شما را ای ابراهیم بحال خود رها می‌کرد آنچنان که گل ما را رها فرمود، ما و شما، یکی بودیم. گفتم: ای پسر رسول خدا مگر با گل ما چه کرده است؟ فرمود: به تو خواهم گفت. خداوند عزوجل پس از آن، زمین دیگری آفرید که شور، پلید و گندیده بود و از دل آن زمین، آبی تلخ، متعفن و شور جاری فرمود سپس ولایت ما اهل بیت را به آن زمین عرضه نمود ولی آن زمین ولایت را نپذیرفت پس آن آب را هفت روز بر آن زمین جاری فرمود تا اینکه تمام آن را فراگرفت سپس آن آب را از آن برد و از آن، گل طاغیان و ائمه ی ایشان را آفرید و سپس گل آنها را با رسوب گل شما مخلوط کرد و اگر گل شما را رها می‌کرد و گل آنها را به حال خود وا می‌گذاشت و با گل شما مخلوط و ممزوج نمی کرد شهادتین نمی گفتند، نماز نمی خواندند، روزه نمی گرفتند، زکات نمی دادند، به حج نمی رفتند، ادای امانت نمی کردند و هرگز صورت آنها به چهره‌های شما شباهتی نداشت در حالیکه برای مؤمن چیزی بزرگتر و سخت تر از این نیست که صورت دشمنش را مانندصورت خودش بیابد. گفتم: ای پسر رسول خدا، پس خداوند با آن دو گل چه کرد؟ فرمود: بین آن دو به عركهَا عَرْكَ اَلْأَدِيمِ ثُمَّ أَخَذَ مِنْ ذَلِكَ قَبْضَةً فَقَالَ: هَذِهِ إلَى الْجَنَّةِ ولا ابالِي وَ أَخَذَ قَبْضَةً اُخْرَى وقالَ هَذِهِ إلَى النَّارِ وَلا ابالِيَ ثُمَّ خَلَطَ بَينَهُما فَوَقَعَ مِنْ سِنْخِ اَلْمُؤْمِنِ وَ طِينَتِهِ عَلَى سِنْخِ الْكَافِرِ وَ طِينَتِهِ وَ وَقَعَ مِن سِنْخِ اَلْكَافِرِ وَطِينَتِهُ عَلَى سِنْخِ اَلْمُؤْمِنِ وَ طِينَتِهِ فَمَا رَأَيْتَهُ مِنْ شِيعَتِنَا مِنْ زِنًا أَوْلِوَاطٍ أَوْ تَرْكِ صَلاةِ أَوْصِيامٍ أَوْ حَجٍ أو جِهادٍ أو خِيَانَةٍ أَوْ كَبِيرَةٍ مِنْ هَذِهِ اَلْكَبَائِرِ فَهُوَ مِنْ طِينَةِ النَّاصِبِ وَ عُنْصُرِهِ الَّذِي قَدْ مُزِجَ فِيهِ لِأنَّ مِن سِنْخِ النَّاصِبِ وَ عُنْصُرِهِ وَطِينَتِهِ اكْتِسابُ المُئآثِّمِ و الْفَوَاحِشِ وَ اَلْكَبَائِرِ وَمَا رَأيتَ مِنَ النَّاصِبِ وَ مُوَاظَبَتِهِ عَلَى الصَّلَاةِ وَ الصِّيَامِ وَ الزَّكَاةِ وَ الْحَجِّ وَ الْجِهَادِ ...... #ادامه_دارد
#کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج
کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام @ya_amiralmomenin110
