اگر واقعا در پی آینده ای روشن هستیم، وسایل برپایی این آینده را | اخبار آب و بی آبی
اگر واقعا در پی آینده ای روشن هستیم، وسایل برپایی این آینده را در زمین بازی بریزیم و وسایل فعلی را جمع آوری کنیم. زمینه ملاقات با آینده از دل گفت وگوهای ملی برای رسیدن به «راه حل» بر می خیزد و هرکس بگوید اول راه حل من را بپذیرید بعد گفت وگو کنیم؛ دیکتاتور است. گفت وگو رها کردن عناوین و تن دادن به استدلال های واقعی اقتصادی و مبتنی بر حقوق مردم و تکالیف آنها و حاکمیت است. هرکس هم که بگوید اول آن طرف گفت وگو؛ از این کشور برود بعد گفت وگو کنیم؛ یک دیکتاتور است که دستش به گوشت نرسیده است. هرگفت وگویی بدون توافق به «راه حل خوب و نسبی برای همه شهروندان در حالتی که شاخص های زندگی آنها نسبت به وضعیتی که حسرتش را می برند مثبت گردد»، گفت وگو است. نه اینکه خودخواهانه گروهی از اطرافیان خود را ملت ایران بدانیم و کلوپ هواداران این شبکه ماهواره ای و فالوئرهای آن رسانه مجازی را ملت بدانیم؛ این گفت وگوهای خودمانی یک چانه زنی مفت برای وقت کشی است. از دلش پنجاه صفحه نقشه راه در حوزه اقتصادی، سیاسی و... در نمی آید و بیشتر نق هستند تا نقد . چه حدسی می شود زد؟ خوشبین یا بدبین باشیم؟ ملاقات با آینده روشن است؟ بله. ما احتمال گفت وگوهای جدی داریم و آینده روشن امکان پذیر است.
