زمستان

2023-04-20 11:43:30 .

بهشت شاید همان جایی باشد که در آن حضور کامل داریم و می‌دانیم کسی ما را نخواهد میرانْد، جایی که در آن دلی گشاده به‌سان آسمان داریم که هیچ‌کس آن را به آتش نخواهد کشید. بهشت شاید همان‌جایی باشد که در آن، در عین بی‌دفاع بودن، احساس نمی‌کنیم چیزی ما را تهدید می‌کند.



ــ نور جهان،
#‌‌‌کریستین_بوبن


@zemesstaaan باز کردن / نظر دهید

2023-04-20 11:42:48 باز کردن / نظر دهید

2023-04-20 11:18:14 قطعه شوق
#کیهان_کلهر

آری موسیقی زبان جان‌هاست.
نغمه‌ها بادهای لطیفی هستند که تارهای احساسات را به لرزه در می‌آورند.

#جبران_خلیل_جبران


@zemesstaaan باز کردن / نظر دهید

2023-04-20 11:17:45 جرأت کنید راست و حقیقی باشید.
جرأت کنید زشت باشید! اگر موسیقی بد را دوست دارید رک و راست بگویید. خود را همان که هستید نشان بدهید.
این بزک تهوع انگیز دورویی و دو پهلویی را از چهره روح خود بزدایید، با اب فراوان بشوئید.

- رومن رولان


@zemesstaaan باز کردن / نظر دهید

2023-04-20 11:17:24 باز کردن / نظر دهید

2023-04-20 11:16:49 از کجا آمدی نمی دانم.
کجا جا خوش کردی را می دانم اما.
در دلی نشسته ای که دیرزمانی
در را بسته بود
بر هر نو مهمانی
که دیگر نه نغمه ای تازه سر می کند
نه دریچه ای می گشاید به
خیابان های باران زده در رویا هایم.
لبخند نوازشگرت از میان مه و غبار پیداست
ای خوش نشین ِدل بی سرنشین من.




آ_کلوناریس
(شاعر یونانی)



@zemesstaaan باز کردن / نظر دهید

2023-04-20 11:15:35 .

سرانجام باورت می‌کنند
باید این کوچه‌نشینانِ ساده بدانند
که جرم باد, ربودن بافه‌های رویا نبوده است.
گریه نکن ری‌را
راهمان دور و دلمان کنار همین گریستن است.
دوباره اردی‌بهشت به دیدنت می‌آیم.



#سید_علی_صالحی

@zemesstaaan باز کردن / نظر دهید

2023-04-19 10:06:47 کسانی که احساس خالی بودن می‌کنند، هرگز با یکی شدن با فرد ناکامل دیگری شفا نمی‌یابند.
دو پرنده بال‌شکسته که یکی شده‌اند تنها پرواز دست و پا شکسته‌ای خواهند داشت.
انتظار پرواز کشیدن بی‌فایده خواهد بود، تا زمانی که افراد، جدای از هم، زخم‌هایشان را درمان کنند.


دژخیم عشق
#اروین_د_یالوم


@zemesstaaan باز کردن / نظر دهید

2023-04-19 10:06:23 باز کردن / نظر دهید

2023-04-19 10:05:39 #گابريل_گارسيا_مارکز

قبل از پنجاه سالگی به طرزی غافلگیر کننده یقین پیدا کردم که فانی هستم. در یکی از شبهای کارناوال، با زنی خارق العاده، پرشور تانگو میرقصیدم. چنان چسبیده به هم میرقصیدیم که گردش خون در رگ هایش را حس می کردم و گرمای نفس های شتابزده اش مرا به رخوتی لذت بخش فرو می برد... در این حال خوش بودم که رعشه مرگ برای نخستین بار سراپایم را لرزاند و کم مانده بود نقش زمین شوم. پنداری پیامی پرخاشگرانه از غیب در گوشم پیچید: هر کاری هم بکنی باز امسال یا صد سال دیگر، بالاخره برای ابد خواهی مرد ... زن وحشتزده از من فاصله گرفت و گفت چی شده؟ گفتم هیچی و دستم را روی قلبم گذاشتم .
از آن پس دیگر عمرم را با سال حساب نکردم بلکه به لحظه شمردم ...
 

@zemesstaaan باز کردن / نظر دهید