لیبراسیون/لیبرالیسم

2022-06-07 09:00:55 نظم خودانگیخته و «عقل»

نقش «عقل» در این‌جا بی‌نهایت مهم است، چون نظریه‌پردازان نظم خودانگیخته را در علوم اجتماعی عموما به سنت ضدعقل‌گرایی مرتبط می‌کنند. اما این بدان معنا نیست که این آموزه به هیچ یک از آموزه‌های ضد عقل‌گرایانه متوسل می‌شود، یا مدعی می‌شود که دوام و لقای نظام‌های اجتماعی حاصل مداخله الاهی یا نیرویی فرازمینی است که نمی‌توان توضیحی عقلانی درباره‌اش فراهم آورد. به عکس، موضع نظریه‌پردازان نظم خودانگیخته در این زمینه، همان موضعی است که در اصل دیوید هیوم آن را صورت بندی کرد. هیوم می‌گفت عقل محض و بی‌یاور بشری نمی‌تواند از پیش هنجارهایی اخلاقی و حقوقی را معین کند که لازمه خدمت‌رسانی به نظمی اجتماعی هستند. علاوه بر این، هیوم معتقد بود که سنت، تجربه، و همسانی‌های کلی در طبیعت بشری به خودی خود واحد سرمشق‌هایی برای رفتار اجتماعی درست هستند. به عبارت دیگر، استدلال هیومی، بسی دور از سنت ضدعقل‌گرایی، می‌گوید که از عقل‌گرایی باید برای «به تحلیل بردن» ادعاهای اغراق آمیز استفاده کرد که فیلسوفان عصر روشنگری به عقل نسبت می‌دادند. اما در این‌جا این خطر پیش می‌آید که نکند آموزه تحول و تکامل خودانگیخته به یکی از انواع نسبی‌گرایی درغلتد. حذف نقش عقل در صدور احکام کلی درباره ساختار درست نظمی اجتماعی ممکن است نظریه پردازان اجتماعی را به این وسوسه بیندازد که ساختار معینی از قواعد را صرفا به این دلیل بپیذیرند که حاصل فرآیندهای سنتی است.
آن «عقل‌گرایی» که نظریه نظم خودانگیخته با آن مخالفت فکری دارد، عقل‌گرایی ماقبل عصر روشنگری است و شاید بارزترین و بی‌پیرایه‌ترین بیانش را بتوان در آموزه‌های قانون طبیعی قرن هفدهم یافت. مثلا، در الگویی که هابز از جامعه به دست می‌دهد، یک عقل «طبیعی» ساده واجد این توانایی در نظر گرفته می‌شود که قواعدی وضع کند که برای نظم و بقای نظم کلا مناسب است. در چنین نظریه‌ای فرض بر این است که این عقل می‌تواند نظمی قانونی را بر حسب قوانین صادر شده از جانب یک فرمان فرمای صاحب عزم در راس یک نظام سلسله مراتبی برقرار سازد و چنین عقلی برای چنین کاری کفایت می‌کند. بنابراین، آن حکمت ذاتی پنهان در یک نظام متفرق و تکاملی به شکلی سیستماتیک در تعقیب و جستجوی ساختاری قانونی و منجمد نادیده گرفته می‌شود. این مسئله که آن دیگر نظریه‌پردازان قرن هفدهمی قانون طبیعی نگاهی سخاوتمندانه‌تر به طبیعت بشری داشتند، و برای همین ساختارهایی قانونی را پیش نهادند که با آزادی و حقوق همخوانی بیش‌تری داشت، تغییری در واقعیت شناخت‌شناسی عقل‌گرایانه و ضد سنت‌گرایانه مشترک آن‌ها نمی‌دهد.
پس، دغدغه نظریه نظم خودانگیخته آن دسته از «فرآیندهای طبیعی» است که حاصل عقل یا قصد و نیت نیستند. مثال کلاسیک آن اقتصاد بازار آزاد است که در آن هماهنگی و همراهی اهداف و مقاصد بازیگران بی‌شمار، که نمی‌توانند از اهداف و مقاصد جز مشتی از همشهریانشان آگاه باشند، فقط از طریق مکانیسم قیمت‌ها حاصل می‌شود. تغییر در قیمت یک کالا صرفا یک علامت است که اطلاعاتی را به درون نظام باز می‌گرداند که بازیگران را به صورت «اتوماتیک» قادر می‌کند این هماهنگی و همراهی خود انگیخته را که به نظر می‌آید ساخته و پرداخته یک ذهن توانای همه‌چیزدان است به وجود آورند. بحران‌هایی که در نظام های هدایت‌شده مکررا پیش می‌آیند در اصل بحران‌هایی مربوط به اطلاعات هستند چون الغای بازار آن طراح محوری را از شناختی اقتصادی که لازمه هماهنگی است محروم می‌کند. هیچ مثال مهم‌تری از نخوت ساختمان‌گران بهتر از همین مثال شکستشان برای به تصور در آوردن نظم در فرآیندی طبیعی نیست ( که البته این فرآیند طبیعی از جنس فرآیندهای طبیعت نیست). همان‌گونه که هایک در «اصول نظم اجتماعی لیبرالی» می‌نویسد:
بسیاری از مخالفت‌ها با نظام آزادی تحت قوانین عمومی ناشی از همین ناتوانیِ به تصور درآوردن همراهی و هماهنگی موثر فعالیت‌های بشری بدون سازمان‌دهی عامدانه توسط هوشی فرمانده است. یکی از دستاوردهای نظریه اقتصادی این بوده است که می‌تواند توضیح دهد چگونه تنظیم متقابل فعالیت‌های خودانگیخته افراد از طریق بازار حاصل می‌شود، به شرطی که حد و مرز شناخته‌شده‌ای از حوزه در اختیار هر فرد وجود داشته باشد.

نظریه نظم خود انگیخته ، نورمن بری ترجمه خشایار دیهیمی
@cafe_andishe95 باز کردن / نظر دهید

2022-06-06 21:31:49 بهترین کانال های روشنگری تلگرام

افشای فساد سینماگران
@CinamaShahrFarang
ما آخوند و تبارش را رسوا میکنیم
@KHOD2
کتب ممنوعه
@KTYAB
فردای ایران آزاد چگونه است؟
@IR_AZAD_FARDA
ائتلاف ده،اخبار سریع و لحظه ای
@ETELAF10
نیازمندی های قرن ۲۱
@TURQUOISE_SHARG
«شگفتی های فیزیک کونتوام»
@HIGGS_FIELD
چگونه مبارزه کنیم
@BASHAHZADEH2
سحر و جادو، دعا، قفل بند
@RadioShahyad
شکستن حصار ذهن و باورهای غلط
@SarzaminAriyai
مبارزه با خرافات:
@Naghd_Joke
7889 فیلم بزرگسال2022
@NEGAH_ONLINE
ڪانال بــــانوے آریایے
@BANOYEARIAYE1
صدای اعتراضات ایرانیان
@V_O_IRANIAN
میخواهند تو ندانی
@Hamseda_Ba_Shahzade
متن‌های کوتاه اما خواندنی
@KAFEH_SHER
آخوند دوزاری
@J_M_IRAN
گاتهای اشوزرتشت همراه با آموزش
@Gatazartosht
تاریخ ایران بدون سانسور
@payammehrzartosht
مکان‌های شگفت‌انگیز.!!
@IRANZAMIN2040
لینکدونی کانال های مبارز
@tab_shahr_baran
زن و زندگی و مبارزه با رُزا
@ZANEMROOOZ
عاشقان پروفایل میهنی
@Modern_iranian
ریشه وجود امامزادگان
@Hamidsartitr1970
راه و رسم آخوند کشی چگونه است
@PadshahiParlemaniIran
خیانت ریشه شکست ایرانیان
@Faryad_Haghighat
ایرج میرزا و اشعار انتقادی اش
@Publisher_Ashkan
ایران در گذر, از امام و ملا
@Simorgh_Atash
زرخند یعنی طنز تلخ سیاسی
@ZARKHAND
آرشیو جُک های آخوندی
@KFP_HUB
سقوط رژیم خمینی
@Iranban2577
شاهنامه به صوت، آسان شده
@ShahnameAp
گنج های مخفی ایران
@KFP_IrShah
ایرانشناسی و ترک شناسی اکادمیک
@Zartosht_Setodeh
روش ساخت سلاح گرم
@WeAreWinnerss
آموزشِ ۰ تا ۱۰۰ پارسی، نه فارسی
@jonbeshezabanepak
صداے ِ ســڪــوت
@OnlySookoot
مستندهای نایاب و ممنوعه
@MutedDocsKFP
افشای پشت پرده عنقلاب۵۷
@Mobarezan_Vatannews
دانستنی های عجیب و جالب
@SHOGO_JALEB
ایرانگرایانِ لیبرال
@cafe_andishe95
کتب ممنوعه و نایاب ایرانی
@KFP_BOOKS
کتب صوتی ممنوعه
@MOBAREZAAAN
اخبار و تفاسیر فوری و انلاین،
@ETELAFEDAH
فرهنگ، سیاست، جنگ درایران کهن
@KOHANDYAR_IRAN
اخبارمهم ایران و جهان بی طرفانه
@BASHAHZADEH
زنان انقلابی ایران
@WOMENS_MAG
مستندات حمام منصوری، بخش دوم
@PN_KFP
کانال رسمی آخوندکده
@Akhondkhar

آدرس رسمی تبادلات لیستی ایران
@ZagsTab باز کردن / نظر دهید

2022-06-06 18:30:43 آن فوت ِ کوزه‌گری که «چامسکی» به مریدان ِ عقبمانده‌ی شرقی‌اش نمی‌آموزد! (2)


نکته ی دوم و بسیار ظریف ِ دیگر که مریدان ِ‌شرقی ِ عقب‌مانده‌ی او مورد توجه قرار نمی‌دهند (و انصافاً این یکی دیگر تقصیر چامسکی نیست!) آن است که چامسکی به عنوان ِ یک امریکایی در قلب ِ نظام دانشگاهی و روشنفکری و سیاسی ِ امریکا سخت‌ترین و رادیکال‌ترین نقدها و اعتراض‌ها را متوجه امریکا می‌کند اما نه تنها هیچ محدودیتی برای او ایجاد نمی‌شود بلکه اغلب رسانه‌های عمومی و تخصصی ِ امریکایی مدام سراغش می‌روند تا مواضع ِ مخالف او را بپرسند و بازتاب دهند. او در آزادی‌ کامل و در حالی که بالاترین مقام‌ها و اعتبار‌های دانشگاهی را داشت، در همان دانشگاه‌ها علیه امریکا سخن می‌گفت و درس می‌داد. پس این نکته،خود در واقع، شامل دو نکته‌ی درونی است: اول اینکه حاکمیّت امریکا آزادی کامل و شرایط عالی برای چامسکی فراهم کرده تا علیه او سخن بگوید، و دوم اینکه چامسکی در واقع دارد از حکومت ِ کشور «خودش» انتقاد می‌کند! مریدان شرقی ِ چامسکی این دو نکته‌ی را قصداً و عمداً پنهان می‌کنند.

اما شما که هر سخن ِ چامسکی در تایید حکومت و حاکمیت ِ خود را مثل آیه‌ای از کتاب مقدستان می‌دانید چرا اولا همان آزادی و امکانات او را از حکومت‌های خود «نمی‌خواهید» و ثانیاً چرا به تبعیت از او، از حکومت‌های خود «انتقاد» نمی‌کنید؟ چامسکی اگر «چامسکی» است به دلیل نقد رادیکالش از حاکمیت خودی است نه دفاع از شما! او یک روشنفکر رزمنده‌ی داخلی علیه ساختارهای حاکمیت ِ خودی است. اما شما جیره‌خواران و متوهمان ِ عقب‌مانده‌ای بیش نیستید که به بهانه‌ی نقد و اعتراض ِ ‌بجای روشنفکران ِ‌غربی از نظام‌های غربی، چنین وانمود و تبلیغ می‌کنید که نظام‌های عقب‌مانده‌ و سرکوبگر شرقی هیچ ایراد و عیبی ندارند جز اینکه از طرف امریکا مورد ستم قرار گرفته و مردمان ِ خود را از سر ناگزیری و فشار خارجی، به فقر و سکون و سکوت کشانده‌اند!

یک بار از چامسکی می‌پرسند که شما که سرتاسر زندگی‌ات انتقاد و فحاشی به امریکا بوده و ده‌ها ‌سال است از نیویورک بیرون نرفته‌ای چرا به یکی از کشورهایی که ازشان حمایت می‌کنی نمی‌روی تا همان‌جا زندگی کنی؟ چامسکی (نقل به مضمون) جواب می‌دهد که چگونه شهری را ترک کنم که سر هر پیچ کوچه یا خیابانش به یک روشنفکر بزرگ برمی‌خورم؟!
پایان
خالد رسولپور
@cafe_andishe95 باز کردن / نظر دهید

2022-06-06 17:45:30 آن فوت ِ کوزه‌گری که «چامسکی» به مریدان ِ عقبمانده‌ی شرقی‌اش نمی‌آموزد! (1)

«نوام چامسکی» به قولی، بزرگ‌ترین روشنفکر زنده‌ی دنیاست. او نود و چهار ساله است و همچنان فعال و تاثیرگذار. «چامسکی» یکی از تاثیرگذارترین فیلسوفان تحلیلی قرن بیستم و نیز پدر ِ «زبان‌شناسی نوین» است. کارنامه‌ی نوشتاری «چامسکی» بی‌نظیر است و از صد و پنجاه کتاب و صدها مقاله نیز گذشته‌است. «چامسکی» یهودی است اما مخالف و منتقد سرسخت اسرائیل. او امریکایی است اما مخالف ابدی سیاست‌های خارجی امریکا. او خود را «آنارشیست» می‌داند اما البته «آنارشیسم»ش فقط شامل ردِ دولت مدرنِ غربی می‌شود.

زمانی یکی از رئیس‌جمهورهای امریکا (احتمالا تئودور روزولت) گفته‌بود که (نقل به مضمون) «هیچ نویسنده‌ی امریکایی به اندازه‌ی «تئودور درایزر»‌به مردم و کشور خودش فحش نداده‌است»! اما این سخن متعلق به هفتاد هشتاد سال پیش است. من فکر می‌کنم هیچ نویسنده و روشنفکر امریکایی به اندازه‌ی «نوام چامسکی» به کشور خودش اتهام نزده و اهانت نکرده‌است.


چامسکی ِ امریکایی از همان زمان که دست از کار ِ علمی و دانشگاهی کشید، وارد دنیای سیاست شد و تا همین حالا مطلقاً بر ضد دولت‌های امریکا فعالیت کرده است. او تقریباً همه‌ی جنگهای امریکا را «تجاوز» نامیده و تقریباً از همه‌ی کشورهایی که با امریکا مخالف هستند حمایت کرده است. چامسکی نماد ِ مقاومت ِ قرن بیستمی در مقابل بزرگترین قدرت ِ نظامی و اقتصادی و تکنیکی ِ تاریخ ِ دنیاست.

پس طبیعی است که همه‌ی دولتی‌های جهان سوم و روشنفکران ِ هویت‌گرای ضد غربی و همه‌ی کمونیست‌های اردوگاهی او را دوست داشته باشند و برایش کف بزنند و حرف‌هایش را در ورق طلا بپیچند. آن‌ها اغلب سخنان و موضعگیری‌های ضد امریکایی و ضد اسرائیلی ِ او را به محض انتشار، به عنوان مدارک و اسناد متقن و غیرقابل بحث در تایید ِ خود، به زبان‌های خود ترجمه و منتشر می‌کنند، تا جایی که اغلب وقتی کسی بگوید «چامسکی هم چنان یا چنین گفته» دیگر بحثی نمی‌ماند و همه چیز «حل است»!

هر چند که قطعاً چامسکی در بسیاری از موضع‌گیری‌هایش «راست» می‌گوید و دخالت‌های امریکا در سیاست و اقتصاد و فرهنگ جهان، به سود طبقات حاکمه‌ و کلان‌سرمایه‌داران امریکایی و به زیان ملت‌های دیگر است، اما برای ما شرقی‌ها یک جنبه‌ی دیگر قضیه بسیار مهمتر از این «راست‌گویی» است. جنبه‌ای که «چامسکی» هیچگاه نمی‌گوید و مطرح نمی‌کند: شاید از آن رو که در شرایط و وضعیت‌ ِ شرقی‌ها زندگی نمی‌کند، یا درک درستی از آن ندارد، شاید هم به خاطر اینکه برایش مهم نیست. در هر حال این نکته همراه با نکته‌ی نغز دیگری، کل پروژه‌ی اتّکای شرقی به چامسکی را زیر سوال می برد.

نکته‌ی اول آنکه چامسکی دشمن دولت «امریکا»ست، در نتیجه دوست ِ دشمنان ِ این دولت. بنابراین او هیچگاه از معایب و کاستی‌های «دشمنان امریکا» سخن نمی‌گوید. او تقریباً همه‌ی انتقادات و اعتراضاتی را که مردم کشورهای مخالف ِ امریکا علیه ِ حکومتهای خودی مطرح می‌کنند تبلیغات ِ امریکایی یا حداکثر ««مسائل حاشیه‌ای» می‌داند. چامسکی (غیر از اوقات ِ نادری که به امضای بعضی نامه‌های سرگشاده ناچار یا دعوت می‌شود) هیچگاه از مسائلی مانند «حقوق بشر» و «آزادی‌های دموکراتیک» و «حق ِ نظارت‌‌ مردمی بر دولت» و «انتخابات آزاد و شفاف» و... در کشورهای مخالف امریکا سخنی نمی‌گوید، ‌به ویژه اگر دولت امریکا هم این مسائل را تایید کرده باشد! برای چامسکی مهم نیست مردمان کشورهای مخالف امریکا در چه وضعیتی زندگی می‌کنند و چگونه از طرف هیات‌های حاکمه‌شان مورد سرکوب و استثمار قرار می‌گیرند.
ادامه دارد...
خالد رسولپور
@cafe_andishe95 باز کردن / نظر دهید

2022-06-06 16:00:22 استثناگرایی آمریکایی
این ایده است که ایالات متحده به طور ذاتی با سایر ملل متفاوت است.
طرفداران آن استدلال می‌کنند که ارزش‌ها، نظام سیاسی و توسعه تاریخی ایالات متحده در تاریخ بشری منحصربه‌فرد است، اغلب با این مفهوم که این کشور هم مقدر است و هم حق دارد نقشی متمایز و مثبت در صحنه جهانی ایفا کند.

سیمور مارتین لیپست، دانشمند علوم سیاسی، خاستگاه استثناگرایی آمریکا را در انقلاب آمریکا دنبال می‌کند، که از آن ایالات متحده به عنوان «نخستین ملت جدید» با ایدئولوژی متمایز ظهور کرد.

این ایدئولوژی، که لیپست آن را آمریکایی‌گرایی می‌نامد، اما اغلب از آن با عنوان استثناگرایی آمریکایی نیز یاد می‌شود، مبتنی بر آزادی، برابری در برابر قانون، مسئولیت فردی، جمهوری‌خواهی و اقتصاد آزاد است. این اصول گاهی به طور جمعی به عنوان «استثناگرایی آمریکایی» نامیده می‌شوند و مستلزم این است که ایالات متحده هم در سطح داخلی و هم در سطح بین‌المللی برتر از سایر کشورها تلقی می‌شود یا مأموریت منحصربه‌فردی برای تغییر جهان دارد.

تئوری استثناگرایی در ایالات متحده در طول زمان توسعه یافته است و می توان آن را در بسیاری از منابع جستجو کرد. الکسی دو توکویل، دانشمند سیاسی و مورخ فرانسوی، اولین نویسنده ای بود که پس از سفرهایش به آنجا در سال 1831، این کشور را «استثنایی» توصیف کرد. اولین استفاده مستند از اصطلاح خاص "استثناگرایی آمریکایی" توسط کمونیست های آمریکایی در مناقشات درون کمونیستی در اواخر دهه 1920 است.

مفهوم ایالات متحده (ایالات متحده آمریکا) به عنوان یک جامعه استثنایی دارای تاریخچه طولانی است، که گاهی اوقات به نویسنده فرانسوی الکسی دو توکویل (جامعه شناس لیبرال)یا به ایده هایی که توسط پدران بنیانگذار ایالات متحده در طول انقلاب آمریکا مورد حمایت قرار گرفتند، بازمی گردد.

@cafe_andishe95 باز کردن / نظر دهید

2022-06-06 12:45:09 1-در آگوست سال ۱۹۶۶ دختران دانش‌آموز یک مدرسه در چینِ کمونیست، معلم‌شان به نام Bian Zhongyun را زیر باد کتک گرفته و بدن رو به مرگ او را درون یک گاری رها کردند. جرم معلم این بود که در زمان اجرای مانور زلزله، بر اهمیت خارج نکردن تابلوی عکس مائو "رهبر حزب کمونیست" تاکید نکرده بود.

2.در چینِ دوران مائو «گردهمایی نکوهش» که برخی اوقات به آن جلسات مبارزه می‌گفتند، گردهمایی‌هایی بود که در آن خانواده و فامیل فردی که از نظر حزب کمونیست «عنصر نامطلوب و مخالف - class enemies» شناسایی شده بود او را در ملاعام زیر باد توهین، تحقیر و ضرب و شتم می‌گرفتند. تصویر شماره ۲ ‏یکی از جلسات مبارزه در سال ۱۹۶۸ را نشان می‌دهد که در آن پسری که پدرش توسط حزب کمونیست پاکسازی شده بود حاضر به برائت از پدر نشده بود. در مدرسه کودکان باید جاسوسی معلم، در کارخانه کارگران جاسوسی رییس و در خانه فرزندان باید جاسوسی پدر و مادر را برای حزب کمونیست می‌کردند.

توئیتخوان-شوشنک
@cafe_andishe95 باز کردن / نظر دهید

2022-06-06 11:01:32 فکر‌ ملی برای مبارزه با جمهوری اسلامی و تبلیغ مناسب آن، حمایت مادی و معنوی ملت ایران را جذب خواهد کرد

سخنان #حجت_کلاشی در برنامه یاران تلویزیون پارس مورخ سه‌شنبه ۳ خرداد ۱۴۰۱ پیرامون چگونگی دستیابی اپوزیسیون به حمایت مالی ملت ایران و‌ ملزومات مبارزه مشروع و ملی مقابل جمهوری اسلامی


#بازگشت_به_مشروطه
#بازگشت_از_کژراهه۵۷

@kalashi_hojjat باز کردن / نظر دهید

2022-06-06 09:45:15 مارکس آدمی بسیار نامرتب و بدبین است.
به ندرت خودش را می شوید، موهایش را شانه می زند یا لباس عوض می کند. خیلی هم مشروب می خورد. گاهی چندروز یکسره بی کار است اما اگر کاری داشته باشد چندین شبانه روز با پشتکار خستگی ناپذیری کار می کند. خواب و بیداری اش روال مشخصی ندارد. اغلب شب را یکسره بیدار است، بعد همان طور با لباس، سرظهر می افتد روی کاناپه و تا سر شب می خوابد، فارغ از رفت و آمد هرکسی به اتاق.

آشنایی با مارکس-پل استراترن
@cafe_andishe95 باز کردن / نظر دهید

2022-06-05 19:30:22 سرمایه‌داری با وجود همه فوایدش، همواره در معرض حمله و انتقاد بوده است. دانستن سرمنشأ این نامهربانی با سرمایه‌داری ضروری است.
واقعیت این است که نفرت از سرمایه‌داری را توده‌های مردم و کارگران آغاز نکردند، بلکه آغازکنندگان این نفرت، اشراف زمیندار و نجبای انگلستان و اروپا بودند. آنان، سرمایه‌داری را مسبب وضعی می‌دانستند که برایشان خوشایند نبود: در آغاز قرن نوزدهم، دستمزدهای بالایی که صنعتگران به کارگران خود می‌پرداختند، زمینداران را وادار کرد که آن‌ها هم به کارگران کشاورزی دستمزدهایی بالاتر و مشابه کارگران صنعتی بپردازند. اشراف زمیندار، تهاجم به سرمایه‌ داری را با انتقاد از بالا رفتن سطح زندگی توده‌های کارگر، آغاز کردند.

سیاست اقتصادی، لودویگ فون میزس، ترجمه محمود صدری
@cafe_andishe95 باز کردن / نظر دهید