۱۴۰۱ / ۰۶ / ۰۶ بامداد به مهر آسمان زندگی‌تان از خورشید تُهی | سرای فرزندان ایران.
۱۴۰۱ / ۰۶ / ۰۶
بامداد به مهر آسمان زندگی‌تان از خورشید تُهی مَباد.
زیبایی یک روی بامداد و روزگار است. که دلتنگ بر آسمان چسبیده است. و چشم در چشم به آبی آسمان نگاه می‌افکند. آسمان جان افزا و زندگی افروز، امروز پس از چندی ایستاده است و از سپیده‌دمان پرسید: که چرا شب سیاهِ هم‌چون ذغال رفت؟ اینک که بامداد آمده است و در دور دست‌ها و آرام آرام نزدیک می‌آید. بامداد می‌گوید: سرگردان از میان بیم و امید رسیده‌ام. که هر از گاهی نگاهم آسمان را روشن می‌سازد. و زمینه آمدن آفتاب را فراهم می‌سازم.
