2022-07-31 17:21:14
درس تاریخ در رخدادهای سیل رودبال داراب ،هرمزگان ،امامزاده داودتهران و.......
ابوالفضل بیهقی می‌نویسد:
روز شنبه میان دو نماز، بارانکی خُردخُرد می‌بارید؛
چندان که زمین را اندکی تَر می‌کرد
و گروهی از گَله‌داران در بستر رود غزنین فرود آمده و گاوها را آنجا نگه داشته بودند.
هرچه گفتند از آنجا برخیزید که در راهِ گذر سیل ماندن مرگ است،
فرمان نمی‌بردند،
تا باران تندتر شد.
پس، کاهلانه برخاستند و خویشتن را به پای دیوارهایی افکندند و پناهگاهی پیدا کردند که آن هم خوب نبود.
بر آن سوی رود در میان آن درختان،
چادرها برپا کرده و بی‌خیال نشسته بودند؛
آن هم اشتباهی بود که در راه گذر سیل بودند.
باران در پسینگاهان چنان شد که همانندش را به یاد نداشتند و تا دیری پس از نماز خفتن پیوسته می‌بارید و پاسی از شب گذشته،
سیلی در رسید که پیران کهن گفتند
چنین سیلی را به یاد نمی‌آرند و با درختان بسیاری که از بیخ برکنده و با خود می‌آورد، ناگهان سر رسید.
گَله‌داران جستند و جان به در بردند
و نیز استرداران و سیل گاوان و استران را در ربود و به پل رسید و گذر تنگ بود.
چگونه می‌شد آن‌همه گل‌ولای و درخت و چارپا یکباره بتوانند بگذرند.؟
و دهانه بسته شد؛ چنان‌که آب راه گذر نداشت و روی پل افتاد و دنباله سیل، همچون لشکر آشفته، از راه می‌رسید و آب از بستر رودخانه بالا زد.
این سیل بزرگ چندان به مردم زیان رساند که هیچ خردمندی از پس اندازه‌هایش برنمی‌آید و دیگر روز، مردم در دو سوی رود به تماشا ایستاده بودند و چیزی به نیمروز نمانده سیل از پا افتاد.
آری هزار سال پیش «ابوالفضل بیهقی»
بازگفتن سیل غزنین را نوشت و هنوز هم ما همان را می‌نویسیم.
مردمی که هزار سال داستانهایشان یکنواخت است
و دردها و رنج‌هایشان یکسان ست
ینی خود و اشتبا‌هات‌شان را درست نمی‌کنند.
هر درس چنان رخداده می‌شود،
تا آن را بیاموزیم.
ما دانش‌آموزان فراموشکار مدرسه زیستن هستیم.
بیهقی،ابوالفضل«تاریخ بیهقی»
ویرایش: دکترعلی اکبرفیاض؛
پخش: دانشگاه فردوسی مشهد؛ ۱۳۵۰.
@FARZANDAN_PARSI.
463 viewsسیاه منصور, 14:21
س
