فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)

2024-05-11 08:53:44 احضار مجدد سید مصطفی تاج‌زاده و تهدید به جلب

صبح امروز برای بار سوم سید مصطفی تاج‌زاده، توسط قاضی رستمی احضار شد.

این در حالی است که او به جرم نقد رهبر یک سال و ده ماه از حکم پنج ساله خود را در بند ۴ زندان اوین سپری کرده است و در حال حاضر به خواسته ضابطین دور از دیگر زندانیان سیاسی نگهداری می‌شود.

تاج‌زاده که پیش از این هم از رفتن به دادگاه غیرقانونی استنکاف ورزیده بود، این بار هم به معاون قضایی زندان گفته که به دادگاه نمی‌رود. مثل قبل دادگاه غیابی بگذارند و حکم را اعلام کنند اما حکم جلب را به او نشان داده‌اند!

عجیب است که هربار پس از انتخابات، به گفته خودشان پرشور، فشار بر منتقدان را بیشتر می‌کنند.
یادآور می‌شود؛ تبعات هرگونه فشار روانی بر زندانی سیاسی، خصوصا بیمار قلبی، با دستگاه قضایی و شخص رهبر است.

لازم به ذکر است دادگاه مربوطه مسئولیت را به گردن مسئولین زندان اوین می‌اندازد که علاقمند به اقدامات غیرقانونی تحمیلی از سوی دستگاه‌های امنیتی نیستند.

@MostafaTajzadeh باز کردن / نظر دهید

2024-05-10 12:20:43 #تاج‌زاده چه گفت؟
#جرم_نقد_رهبر

@MostafaTajzadeh باز کردن / نظر دهید

2024-05-04 23:13:35 ‍ نامه سید مصطفی تاج‌زاده به مناسبت تولد همسرش
۱۵اردیبهشت ۱۳۹۰
#بازنشر

به نام خدا

همسر، هم دل و همراه عزیزم!

مقدر چنین بود که تو و من حلول سال نو را در اوین به نظاره بنشینیم و باوجود حداکثر یک صد متر فاصله هم دیگر را نبینیم! من البته هر روز در هواخوری یک ساعته خویش به ساکنان سلول‌های دو الف سلام می‌دادم و برای یار دلبندم طلب سلامت و صبر و رهایی می‌کردم.

هم گام استوارم!

تجربه انفرادی تو هم پیمان وفادارم مرا از تبیین بسیاری از مسائل بی‌نیاز می‌کند. به ویژه که تو نیز با همه وجود دیدی آنجا که هیچ کس نیست، خدا هست و با دست نوازشگر خود فرزندان تنها و بی‌پناه آدم را می‌نوازد، به درددل‌های آن‌ها گوش می‌دهد و نور امید و پیروزی و رستگاری را در قلوبشان زنده نگاه می‌دارد. در عین حال نمی‌توانم تأسف خود را ابراز نکنم از اینکه چرا باید کار نظام برآمده از مردمی‌ترین انقلاب بشر به جایی برسد که در عصر بیداری جهانی و محکومیت روش‌های استبدادی، تو بانوی متعهد، نوع دوست و فداکار را ۴۵ روز در انفرادی، حبس و حتی از دیدار همسرت محروم کند.

فخری دوست داشتنی‌ام!

در انفرادی گذر زمان کند است و جانکاه. شاید به همین علت انسان زود‌تر پیر می‌شود. باوجود این حتی در اوین نیز زمان متوقف نمی‌شود و آنچه در ‌‌نهایت از ما می‌ماند خاطره‌ها و آثار عملکرد نیک یا بدمان است. به نظر می‌رسد ما هر دو در سراشیب عمر خویش قرار داریم. پس چه به جاست که بیش از همیشه به سرای باقی که دیریازود باید به سوی آن بشتابیم و و به یافتن توشه مناسب آن بیندیشیم. در عین حال به دلیل اینکه این نامه را به مناسبت سالروز تولدت می‌نویسم مایلم بیشتر از زندگی بگویم و شادی و نشاط و امید که متأسفانه مدتی است در جامعه ما کمیاب شده است اگر گم نشده باشد. به باور من نباید از سنن الهی غافل شد که گسترش غم و یأس و مرگ زمینه را برای پذیرش همگانی شادی فراهم می‌کند. اندکی زمان و صبوری می‌خواهد تا گفتمان حیات و نشاط که یکبار در دوم خرداد ۷۶ جلوه کرد بار دیگر رخ نماید و مجدداً گفتمان حیات و نشاط بر گفتمان مرگ و غم فائق آید انشاء الله.

افق پیش روی ما سبز است و بزرگ‌ترین دلیل من، ترس و نگرانی جناح حاکم از سایه خویش و تلاش برای گسترش انسداد، اختناق، سانسور روزافزون برجامعه است. در نقطه مقابل نیز حضور پرشور نسل جوان.

عزیز دلبندم!تسبیح پوست پرتقالی را که در ایام اسارت برایم درست کردی به دیوار محبس خویش نصب کرده‌ام تا همواره درنظرم باشی. می‌دانی که من دعاگوی همه هستم و شبی نیست که آنان را دعا نکنم: فخری، عارفه، فاطمه، عزیز و آقاجون!

دست پدر و مادر عزیزم، پیشانی دختر‌ها و روی تو را می‌بوسم و این غزل را که غم زندان تو و پیش از آن بازداشت فاطمه را بر من سبک کرد، به عنوان هدیه تقدیم می‌کنم به شریک صادق زندگی خویش که متولد ۱۵ اردیبهشت ۱۳۴۲ است و او را به خدا می‌سپارم:

مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم / هواداران کویش را چو جان خویشتن دارمصفای خلوت خاطر از آن شمع ِ چوگل جویم / فروغ چشم و نور دل از آن ماه ختن دارمبه کام و آرزوی دل چو دارم خلوتی حاصل / چه فکر از خبث بدگویان میان انجمن دارم/مرا در خانه سروی هست کاندر سایه قدش / فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم/ گرم صد لشکر از خوبان بقصد دل کمین سازند / بحمدالله والمنة بتی لشکرشکن دارم/ سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سلیمانی / چو اسم اعظمم باشد چه باک از اهرمن دارم /الا‌ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه / که من در ترک پیمانه دلی پیمان‌شکن دارم/ خدا را‌ای رقیب امشب زمانی دیده بر هم نه / که من با لعل خاموشش نهانی صد سخن دارم/چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله / نه میل لاله و نسرین نه برگ نسترن دارم/به رندی شهره شد حافظ میان همدمان لیکن / چه غم دارم که در عالم قوام الدین حسن دارم
@MostafaTajzadeh باز کردن / نظر دهید

2024-05-02 07:38:47 ‍ اندیشه سیاسی مصطفی تاجزاده: گفتگوی ملی برای اصلاحات ساختاری

جلد یک : ارزیابی گفتمان سیاسی

سعید برزین

راهی جز گفتگو،

راهی جز برسمیت شناختن یکدیگر،

راهی جز آشتی ملی نداریم

@MostafaTajzadeh باز کردن / نظر دهید

2024-04-27 09:58:12 سید مصطفی تاج‌زاده:
اگر یک دهم توانی که سر برخورد با بی‌حجابی گذاشته شد، در برخورد با فساد گذاشته بودند، فساد ریشه‌کن شده بود.
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_فسادفراگیر

@MostafaTajzadeh باز کردن / نظر دهید

2024-04-23 17:14:33 ‍ ملاقات اردیبهشتی

فخرالسادات محتشمی‌پور

در یکی از زیباترین روزهای اردیبهشت و همزمان با بارش بارانی طراوت‌زا به همراه بچه‌ها به ملاقات همسرجان رفتیم.

بلوز زردرنگ هدیه یکی از خویشان، که چون دختران خودمان دوستش می‌داریم، برتن همسرجان چشم‌نواز بود، چقدر خوب است که ما با همه‌ی رنگ‌ها آشتی هستیم بدون رجحان دادن رنگ‌های تیره و چقدر خوب است که تسلیم عرف بی منطق و رسوم بی معنا نمی‌شویم.

همسرجان باشوق آمد، همه را بوسید و خوراکی‌ها را با دقت روی میز چید. چقدر جای کیک‌های خانگی دست پخت آقای مدنی، که با حداقل امکانات برای روزهای ملاقات تهیه می‌کرد، خالی بود.

همسرجان از احزاب زنان اصلاح طلب (صدف) برای انتشار بیانیه در محکوم کردن بازگشت گشت‌های ارشاد به خیابان‌ها تشکر کرد.

او از گزارش خوب خانم عزل حضرتی درباره نسل زد « نسل زد تابوشکنی یا سربراه» منتشر شده در روزنامه اعتماد هم تشکر و توصیه به خواندن آن کرد.

وی هم‌چنین نگرانی‌اش از مشکلات پیش‌آمده برای هنرمند مردمی ترانه علیدوستی را ابراز نمود.

کمپین اعتراض به ساخت مسجد در پارک قیطریه را هم ستود و پیوستن خود را به این کمپین به دلیل نادرست بودن این اقدام اعلام کرد.

همسرجان هم‌چنین از پراکنده کردن زندانیان سیاسی علیرغم سنت معمول ابراز تعجب کرد و گفت حتی در زمان شاه سابق زندانیان سیاسی را با هم یکجا نگهداری می کردند.

بچه ها گفتگوی مفصلی با پدر پیرامون مباحث روز داشتند و من هم با شوق شنوای گفتگوهایشان بودم که گاه با اختلاف‌نظر همراه بود.

نکته‌ی جالبی را که در این گفتگوها بود از قول مصطفی با شما به اشتراک می‌گذارم:
«کار سیاسی مثل دوی ماراتن است نه دوی سرعت. باید آهسته و پیوسته و با تمرکز، مسیر را ادامه داد و خسته نشد وگرنه رسیدن به سرمنزل مقصود را نباید انتظار داشت. درست مثل زندان برای زندانی سیاسی که نباید منتظر آزادی باشد و  از ادامه راه نباید خسته شود!»

موقع خداحافظی بود. یار دلارام را به خدا سپرده از سالن ملاقات بیرون آمدیم در حالی‌که بچه‌ها سخت در فکر بودند. در فکر راه دشوار آزادی
@MostafaTajzadeh باز کردن / نظر دهید

2024-04-18 23:48:50 ‍ تقاطع تنش‌زایی

سید مصطفی تاج‌زاده

استراتژی باخت- باخت جمهوری اسلامی در منطقه، به‌ویژه در اعزام نیروهای نظامی به سوریه افزون بر هزینه سرسام‌آورش، نقش مهمی در عقب ماندن از همسایگان و تحمل تورم و گرانی کمر شکن برمردم نموده، انتخاب‌های کشور را در منطقه روز به روز محدودتر و پرمخاطره‌تر کرده است.

در آخرین نمونه پس از حمله‌ی خونبار و‌ تحریک کننده اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق که در تعارض با حقوق و موازین بین‌المللی بود، و‌در عین حال با سکوت مجامع مسئول بین‌المللی همراه شد، حاکمیت خود را در انتخاب بین بد و‌ بدتر گرفتار دید.

اگر ایران به اسرائیل حمله نمی‌کرد، نتانیاهو گستاخ‌تر از پیش به انهدام مراکز وابسته به جمهوری اسلامی و‌کشتار وابستگانش می‌پرداخت و اعتبار سیاسی و نظامی سیستم آسیب فراوان می‌دید و چنان‌که حمله می‌کرد، نتانیاهو را از انزوا و‌تنگنای اخیر او ناشی از رد آتش‌بس و ادامه جنایاتش در غزه، درعین ناکامی در دستیابی به اهداف اعلامی‌ خود تا حدود زیادی خارج می‌کرد. احتمال بروز جنگ را افزایش می‌داد، غرب را به دفاع از دولت اسرائیل تحریک و کمک‌های نظامی و مالی بیشتری برای تل‌آویو ارسال می‌شد. ایران هراسی نیز با شدت بیشتری در دستور کار قرار می‌گرفت.

در حالت دوم پاسخ ایران نمی‌بایست به کشتن افراد و تخریب مراکز مهم اسرائیل منجر می‌شد. تا نتانیاهو برای تداوم راهبرد جنگ طلبانه‌اش بهانه دندان‌گیری بدست نیاورد.

تأسف‌بارتر این که ایران چه به تهاجم و‌کشتار اسرائیل پاسخ می‌داد و چه آن را بی‌پاسخ می‌گذاشت، بهای طلا و دلار و بسیاری کالاها افزایش می‌یافت و فشار بیشتری بر مردم‌ وارد می‌آمد که آمده‌است.

حتی پس از اعلام پایان یافتن عملیات در این مرحله، کشور هم‌چنان در شرایط صلح مسلح قرار دارد. و چشم انتظار تصمیمات اسرائیل است.

امید آن که چرخه باطل و خطرناک «زدی ضربتی، ضربتی نوش کن» شکل نگیرد و به جنگی خانمان‌سوز منجر نشود. تأسف بزرگ‌تر آن‌که حتی اگر جنگی درنگیرد، ملت ما هم‌چنان آثار و پیامدهای یک جنگ و تحریم‌هایی به مراتب شدیدتر از دوران جنگ هشت ساله را تحمل می‌کند، بدون آن‌که رسماً با کشوری در حال جنگ باشد.

به‌نظر من مادام که استراتژی ایران تغییر نیابد و‌میدان در خدمت دیپلماسی، توسعه و رفاه مردم قرار نگیرد، چشم‌انداز روشنی در افق ملی پدیدار نخواهد شد.

نقد راهبرد جمهوری اسلامی و نیز هم‌پیمانانش به معنی درست بودن رویکرد آمریکا، اروپا، عربستان، ترکیه و... در منطقه نیست. خطاهای منطقه‌ای آنان اگر بیشتر نباشد، کمتر هم نبوده است. اما اشتباهات آنان هرگز نباید توجیه‌گر رهیافت نادرست حاکمیت ایران باشد. به‌ویژه آن که هزینه‌های آن را در درجه نخست ملت ایران می‌پردازد.

من هم‌چنین افزایش توان و قدرت نظامی کشور را در منطقه جنگ و ترور و داعش زده خاورمیانه مفید و بلکه لازم می‌دانم. اما بار دیگر یادآور می‌شوم آن‌چه باعث نظم و ثبات سیاسی می‌شود، رضایت و اعتماد ملت است نه بمب و موشک.

شوروی سوسیالیستی در زمان فروپاشی بزرگترین قدرت موشکی و اتمی جهان پس از آمریکا بود. اما حتی بدون جنگ، تکه و پاره شد. ساختار تک حزبی و تک صدایی آن و انحصار طلبی، تمامیت خواهی و آزادی ستیزی حکومت، شوروی را از درون تهی کرد. خطری که امروز ایران را نیز تهدید می‌کند.

نکته پایانی: صرفنظر از این که حمله موشکی-پهبادی ایران به اسرائیل را مثبت یا منفی، ضروری یا اجتناب‌پذیر ارزیابی کنیم و‌ مستقل از این که به جنگی فراگیر منجر بشود یا نشود، که امیدوارم نشود.

معیار من برای تشخیص این که عملیات مزبور از موضع دفاع از اعتبار و امنیت و‌منافع مردم انجام شد یا انگیزه اصلی تحکیم پایگاه حکومت از جیب ملت بود، عملکرد دستگاه رهبری است.

چنان‌چه حاکمیت هم‌چنان بر سیاست‌های فقر گستر، فسادپرور و تحمیل‌گر خود اصرار ورزد و به لجاجت با مردم خاتمه ندهد، معلوم می‌شود دغدغه‌هایش تآمین حقوق و آزادی‌ها و کرامت، امنیت و رفاه مردم ایران‌زمین نیست. اما اگر به بگیر و ببندها پایان دهد، حقوق و آزادی‌های سیاسی و مدنی ایرانیان را پاس دارد و با مردم از در صلح و آشتی برآید، و در یک کلام به تصحیح خطاها و جبران کاستی‌هایی خود بپردازد، تغییر رویکرد آن را باید به فال نیک گرفت و از آن استقبال نمود. زیرا به سود مردم و در جهت استقرار دموکراسی در ایران و صلح در منطقه است.
فروردین ۱۴۰۳
زندان اوین

@MostafaTajzadeh باز کردن / نظر دهید

2024-04-18 14:26:04 ‍ نامه سعید مدنی، زندانی سیاسی به محسنی اژه ای

مقامات قضایی بویژه دادستان تهران،دیر یا زود همچون اسلاف خویش مرتضوی و جعفری‌دولت‌آبادی تاوان این تصمیمات و اقدامات را خواهند داد.

ریاست محترم قوه قضایی

  به اطلاع می‌رسانم در تاریخ ۱۴۰۳/۱/۱۴ و در حالی که از تاریخ ۱۴۰۱/۲/۲۷ مشغول گذراندن ۸ سال محکومیت قطعی در زندان اوین بودم، اطلاع یافتم که بنابر نظر دادستان تهران از زندان اوین به زندان دماوند تبعید شده‌ام. لذا بدون طی هرگونه مراحل قضایی شفاف و روشن و صرفاً بنا برخواست و اراده غیرقانونی مقام نام‌برده، به زندان دماوند منتقل شدم و فعلاً دوران محکومیتم را در این زندان می‌گذرانم. اگرچه برای همه زندانیان سیاسی تحمیل هزینه‌های ظالمانه و غیر قانونی به خاطر دفاع از حقوق مردم و منافع ملّی ایران عزیز گوارا و شیرین است، امّا بی‌تردید اقدامات خودسرانه و غیرقانونی مقامات قضایی بویژه دادستان تهران، از دید و نظر ملت ایران پنهان نخواهد ماند و دیر یا زود همچون اسلاف خویش -دادستان‌های پیشین تهران، مرتضوی و جعفری‌دولت‌آبادی- تاوان این تصمیمات و اقدامات را خواهند داد. البته به خوبی می‌دانید این بار اولی نیست که زندانیان سیاسی به دلیل بیان مطالبات و خواست مردم و اعتراض به وضعیت نابسامان اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و تنگناهای شدید معیشتی جامعه که حاصل بحران‌های ساختاری و دامنه‌دار است، ناچار به تحمّل مجازات‌های ظالمانه، غیرقانونی و غیرمتعارف شده‌اند. پیش از این نیز بسیاری از هم‌بندان این‌جانب و خانواده‌هایشان طعم تلخ احکام غیرقانونی مسئولان قضایی بویژه تبعید از زندانِ واقع در محل زندگی خانواده‌شان به محل دیگر را چشیده‌اند.

آقای محسنی اژه‌ای!
کدام منطق حقوقی و قضایی، مدعی‌العموم تهران را واداشته تا پس از صدور رای قطعی قضات –اگرچه ناعادلانه- حکم صادره را تغییر و تبعید را بر محکومیت دوران حبس اضافه کند تا به این وسیله خانواده مرا برای چند دقیقه ملاقات هفتگی ناچار به سفری چند ساعته کند؟ در کدام مرجع قضاییِ صلاحیت‌دار حکم بر تبعید این‌جانب از زندان اوین به زندان دماوند داده شده است که از آن بی اطلاع هستم؟ چرا مدعی‌العموم تهران بدون نگرانی از عواقب نقض ماده ۵۱۳ آیین دادرسی کیفری چنین کرده است؟ چرا حتی بدون ابلاغ رسمی قضایی، حکم غیرقانونی اجرا شده‌است؟ می‌دانم و می‌دانید نظام قضایی کنونی اساساً پاسخ‌گو نیست تا به این سوالات و ده‌ها سوال دیگر پاسخ دهد یا با اعتراف به خطا، حکم صادره از سوی دادستان تهران را ملغی کند، لذا پر واضح است این‌جانب به هر نحو مقتضی به اعتراض نسبت به وضع نابسامان اقتصادی، اجتماعی و سیاسیِ کنونی به مثابه یک وظیفه ملی، دینی، اخلاقی و انسانی ادامه خواهم داد و نیز پی‌گیر مطالبات قانونی‌ام نیز خواهم شد و فشار‌های غیر انسانی و غیرقانونی بر خود و خانواده‌ام مانع از وفاداریم به منافع ملی و پشتیبانی و حمایت از مقاومت مدنی مردم برای تامین حق تعیین سرنوشت و زندگی در جامعه‌ای عاری از تبعیض، بی عدالتی، استبداد و قانون‌گریزی نخواهد شد.
سعید مدنی
۳۰فروردین ۱۴۰۳
زندان دماوند
@Sahamnewsorg
@MostafaTajzadeh باز کردن / نظر دهید

2024-04-14 12:51:12 بهشتی شیرازی در زندان اوین

سید علیرضا بهشتی شیرازی، روزنامه نگار، مترجم و مدیر انتشارات روزنه صبح امروز به زندان اوین منتقل شد. این فعال مدنی و سیاسی به دو سال حبس تعزیری محکوم شده است.
علیرضا بهشتی شیرازی در تیرماه ۱۴۰۲ به اتهام “تبلیغ علیه نظام” از طریق شرکت در همایش “گفتگو برای نجات ایران” و اظهار نظر سه دقیقه‌ای در کلاب هوس برای نجات ایران، به اتهام اجتماع و تبانی و قصد برهم زدن امنیت کشور بازداشت و نهایتا از سوی شعبه 29 دادگاه انقلاب تهران، به دوسال حبس محکوم گردید که حکم مذکور عینا از سوی شعبه 36 دادگاه تجدید نظر استان تهران تایید شد.

سید علیرضا بهشتی  شیرازی در سال هشتاد و هشت ضمن همراهی میرحسین موسوی در فعالیت هایی که آغاز کرده بود، در سازماندهی " ستاد انتخاباتی " و راه اندازی" روزنامه کلمه سبز  " که خود سردبیری آن را عهده دار شد، نقش محوری داشت.

بهشتی شیرازی در فردای روز عاشورای خونین بازداشت و سپس به پنج سال زندان محکوم شد. او از نزدیک ترین افراد به میرحسین و نیز از مشاوران ارشد او است.

https://t.me/mirasgharmusavi
@MostafaTajzadeh باز کردن / نظر دهید

2024-04-14 07:38:53 *برای بزرگمرد اصلاح‌طلب*
*مصطفی تاج‌زاده*

*عادت نکرده‌ایم به نبودنت*
*در خود نشسته‌ایم تلخ به افسوس*
*و به سایهٔ ترسناکی می‌نگریم*
*که به ویرانی سرزمین برخاسته‌ است*

*نه خسته‌ایم*
*نه غرقه در خیال*
*و فراموش نمی‌کنیم*
*چه می‌اندیشی؟ و چه می‌خواهی؟*
*خیر انسان می‌خواهی*
*و صلاح سرزمین*

*صبوری بسان صنوبر*
*شیرینی مثال نخل*

*عیسی صلیب خودش را بر دوش می‌کشید*
*و تو آزادگی‌ات را*

*حصر ِِتو*
*سعی بی‌ثمری است*
*نه خورشید خاموش می‌‌شود*
*نه تو فراموش می‌شوی*

*حسادت، موریانهٔ قدرت است*
*و لجاجت، آشوب اجتماعِ خشمگین*

*در هر نیایشی*
*تو را یاد می‌کنیم*
*و در هر نشستی*
*دلیری‌ات را می‌ستاییم*

*به نبودنت عادت نمی‌کنیم*

*بهروز گرانپایه*

*فروردین ۱۴۰۳*

@MostafaTajzadeh باز کردن / نظر دهید