منطق برنامه پروژه ارتباط بین فعالیت ها و مایلستون های در یک | Planning and control
منطق برنامه پروژه
ارتباط بین فعالیت ها و مایلستون های در یک برنامه با یک منطق قابل لمس ، سنگ بنای برنامه زمان بندی پروژه است. PMI الزام می کند که تمام فعالیت ها به جز مایلستون های شروع و پایان باید حداقل یک پیش نیاز و حداقل یک پس نیاز داشته باشند.
طبق این تاکید ، هر فعالیت باید از یک فعالیت تاثیر بپذیرد و بر فعالیت دیگر باید تاثیر بگذارد.
به جز مایلستون شروع که از هیچ فعالیتی تاثیر نمی پذیرد و مایلستون پایان که بر هیچ فعالیتی تاثیر نمی گذارد.
در گزارش LOG پریماورا نیز یکی از خطاهای برنامه فعالیت های بدون پیش نیاز و پس نیاز است. این گونه فعالیت ها ، فعالیت های معلق نامیده می شوند.
سوال: چرا این همه تاکید بر حذف اینگونه روابط در برنامه وجود دارد؟ تاثیر این گونه روابط بر برنامه زمان بندی چگونه است ؟
یک برنامه زمان بندی خوب باید شرایط زیر را داشته باشد تا از نظر کیفیت قابل قبول باشد.
الف : پویا و داینامیک باشد. پویا بودن برنامه به این معنی است که هر تغییر در برنامه تاثیر خود را بر کل برنامه نشان دهد. به عنوان مثال اگر مدت زمان یک فعالیت اضافه و یا کم شود این تغییر بر کل برنامه و فعالیت های بعدی تاثیر داشته باشد .حال اگر فعالیتی دارای پس نیاز نباشد به عبارت دیگر انتهای آن آزاد باشد هر گونه تغییر در مدت زمان آن هیچگونه تغییری در برنامه و یا فعالیت های بعدی ایجاد نخواهد کرد مگر اینکه تاریخ پایان آن فعالیت از تاریخ پایان پروژه بزرگترباشد. بنابراین هرگونه تغییر در مدت زمان اینگونه فعالیت ها هیچگونه تغییری در تاریخ پایان پروژه و همچنین مسیر بحرانی ایجاد نخواهد کرد و لذا منطق اینگونه برنامه ها نامناسب و غیر منطقی است. اگر فعالیت ها دارای پس نیاز نباشند و یا ابتدای آنها آزاد باشد.
ب: تاریخ ها و شناوری ها در برنامه قابل اطمینان باشند.اگر فعالیت ها دارای انتهای آزاد باشند شناوری بالای خواهند داشت این شناوری ، شناوری واقعی فعالیت نیست و بر اثر روابط نامطلوب ایجاد شده و لذا قابل اطمینان نخواهد بود.
