2022-05-30 07:10:01
کووید-۱۹ در سال ۲۰۲۲: آغاز پایان یا پایان آغاز؟ (بخش اول) #تازههای_علمی #کرونا / #کووید_۱۹
دکتر بابک عزیزافشاری، ۹ خرداد ۱۴۰۱
azizafshari@yahoo.com
در سومین سال دنیاگیری کروناویروس و با پشت سر گذاشتن خیز اومیکرون، تعداد موارد ابتلای روزانه در جهان به پایینترین سطح در بیش از ۶ ماه اخیر رسیده است. بهنظر میرسید پاندمی در حال تبدیل به اندمی است اما تعداد موارد ابتلا در برخی کشورها از جمله ایالات متحده در ماه مه دوباره در حال افزایش است و این تعداد احتمالاً کمتر از میزان واقعی است زیرا بسیاری از موارد ابتلا بهدلیل انجام آزمایش خانگی گزارش نمیشود.
عوامل مختلفی به توضیح وضعیت موجود کمک میکند: ظهور زیرسویه بیاِی.۲ اومیکرون و زیرسویه جدیدتر بیاِی.۱.۱۲.۲، نزول حفاظت ناشی از واکسن و ابتلای قبلی، و برداشته شدن محدودیتها (مانند ماسک).
پس از ظهور اومیکرون (بیاِی.۱) در آفریقای جنوبی در نوامبر ۲۰۲۱، این زیرسویه به سرعت در سراسر جهان غالب شد و از آن هنگام شاهد پیدایش زیرسویههای دیگری بودهایم. هماکنون شایعترین سویهها بیاِی.۱، بیاِی.۱.۱، بیاِی.۲، و بیاِی.۱.۱۲.۲ هستند.
سویه بیاِی.۲ دارای عدد تکثیر مؤثر ۱٫۴ بیشتر از بیاِی.۱ و ۵۳ جهش شامل ۲۹ جهش در پروتئین اسپایک است. تظاهرات بالینی آن مشابه بیاِی.۱ و علائم تنفسی فوقانی خفیف (مانند گلودرد) در آن شایع است. بسیاری از بیماران دچار علائم گوارشی (اسهال، تهوع، و استفراغ) و غیراختصاصی (درد عضله، سردرد، احتقان بینی، و خستگی) میشوند.
بیاِی.۱.۱۲.۲ ابتدا در نیویورک شناسایی شد و هماکنون سویه غالب در ایالات متحده است. تا ۲۵ مه حدود ۵۸ درصد نمونههایی که توالییابی شده بیاِی.۱.۱۲.۲ بوده است. این زیرسویه دو جهش بیشتر از بیاِی.۲ دارد: S704L و L452Q.
جهش L452Q پیش از این در سویههای دلتا و لاندا مشاهده شده و با افزایش چسبندگی به گیرنده آنزیم مبدّل آنژیوتانسین شماره ۲ سرایتپذیری را افزایش میدهد. ابتلای پیشین به بیاِی.۱ ایمنی متقاطع حداقلی در مقابل بیاِی.۱.۱۲.۲ ایجاد میکند و بنابراین افرادی که قبلاً به اومیکرون مبتلا شده باشند ممکن است به بیاِی.۱.۱۲.۲ هم مبتلا شوند.
اخیراً دو سویه دیگر یعنی بیاِی.۴ و بیاِی.۵ در آفریقای جنوبی شناسایی و توسط سازمان سلامت جهانی در گروه سویههای نگرانکننده و تحت نظارت قرار گرفتهاند. این دو سویه مانند سایر زیرسویههای اومیکرون سرایتپذیری بسیار بیشتری در مقایسه با سویههای قبل از اومیکرون دارند.
آزمایشها نشان میدهد دستکم بخشی از مزیت رقابتی بیاِی.۴ و بیاِی.۵ میتواند ناشی از تفاوت در تکثیر ویروس باشد، اما عوامل دیگر مانند فرار ایمنی یا سرایتپذیری ذاتی نیز ممکن است در تفاوتهای مشاهدهشده در میزان رشد همهگیریها سهم داشته باشد.
مانند بیاِی.۱.۱۲.۲، ابتلای پیشین به اومیکرون باعث مصونیت در مقابل بیاِی.۴ یا بیاِی.۵ نمیشود. خوشبختانه بهنظر نمیرسد بیاِی.۴ و بیاِی.۵ بیماری شدیدتری نسبت به سویههای پیشین ایجاد کنند.
با نزدیک شدن به تابستان، احتمال گسترش بیاِی.۴ و بیاِی.۵ به سایر کشورها افزایش مییابد. بهطور خلاصه از زمان ظهور اومیکرون، سرایتپذیری و احتمال فرار ایمنی کروناویروس به سرعت در حال افزایش است، اما تغییرات هنوز به حدی نرسیده که سازمان سلامت جهانی تصمیم به استفاده از یک حرف یونانی دیگر برای نامگذاری یکی از سویههای جدید بگیرد.
با فروکش خیز اومیکرون، مرکز پیشگیری و کنترل بیماری (سیدیسی) ایالات متحده در ۳ مارس ۲۰۲۲ ابزار تازهای بهنام شاخص کلی سطحبندی مناطق برای کمک به تصمیمگیری در زمینه نوع اقدامات پیشگیریجویانه در مناطق مختلف ارائه کرد.
شاخص کلی براساس میزان استفاده از تخت بیمارستان، تعداد بستری، و تعداد کل مبتلایان، مناطق را به سه سطح پایین، متوسط، و بالا تقسیم میکند. در آن زمان بیش از ۹۰ درصد جمعیت این کشور در مناطقی قرار داشتند که شاخص آنها پایین یا متوسط بود و افراد در فضاهای بسته الزام به استفاده از ماسک نداشتند.
در ۲۵ مه ۲۰۲۲ با افزایش موارد ابتلای روزانه در ایالات متحده تا مرز ۱۰۰ هزار، شاخص کلی در حدود ۹ درصد مناطق در سطح بالا قرار گرفت. در همین زمان شاخص سرایتپذیری سیدیسی در بیش از دوسوم مناطق در سطح بالا قرار داشت.
وجود ۲ شاخص کاملاً متفاوت باعث سردرگمی بیشتر افراد در زمینه لزوم انجام اقدامات غیردارویی مانند پوشیدن ماسک شده است. بهعلاوه، تأکید بیش از حد روی شاخص کلی باعث ایجاد این توهم شده که دنیاگیری به پایان رسیده است. این چیزی است که همه میخواهند باور کنند، اما مطمئناً درست نیست.
منبع: جاما بخش دوم بخش سوم و پایانیTel: t.me/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil
181 viewsedited 04:10