Problematicaa

2021-07-19 21:48:45 ⁠ مانیفستی برای برنامه‌ریزیِ دوران پساـ‌کرونا: به‌سوی برنامه‌ریزیِ مراقبت

اینجی جان/ ترجمه‌ی بهزاد ملک‌پور اصل

از متن:
با درهم‌شکستن اسطوره‌ی «خودآیینیِ فردی»،‌ اخلاق مراقبتی روشن می‌کند که چطور «فقر مساله‌‌ای مستقل نیست که صرفاً از طریق بازتوانیِ افراد کم‌برخوردار قابل مدیریت باشد». بلکه فقر نوعی امر موقعیتیِ نسبی است که از روابط اجتماعی ـ اقتصادیِ سیستماتیک برمی‌خیزد. پاندمی کووید ـ ۱۹،‌ مناسبت اخلاق مراقبتی را که وضعیت رابطه‌ای وجود بشر را برجسته می‌کند،‌ از نو یادآوری می‌کند. گرچه ویروس به ما در فهمِ آسیب‌پذیریِ مشترک‌مان یاری رسانده است،‌ اما اثرات واقعی ویروس بر سلامت به شدت تبعیض‌آمیز بوده است. جوامع اقلیت،‌ به دلیل شرایط از پیش ‌ـ موجودِ وضعیت سلامتی که برآمده از شرایط نابرابریِ مزمنِ جامعه‌ای است، فشار بیشتری بابت همه‌گیری ویروس متحمل می‌شوند. ابتلا به بیماری آسم می‌تواند با زندگی در مناطقی با الودگی هوای زیاد(به عنوان نمونه حومه‌های شهریِ نزدیکِ بزرگ‌راه‌ها)، ارتباط مثبت داشته باشد؛‌ چاقی در بیشتر موارد می‌تواند نتیجه‌ی فقدان دسترسی به تغذیه مناسب و قابل استطاعت باشد؛‌ و این‌که وضعیت کلی سلامت هر فردی می‌تواند به شکل معناداری تحت تأثیر این موضوع باشد که آیا افراد می‌توانند روزهای بیماری را بدون از دست دادنِ درآمد یا بدون بیمه‌ی خدمات درمانی‌شان سپری کنند؟ شرایط پاندمی هم‌چنین موضوع‌ دیگری را نیز روشن کرد: واقعیت بی‌رحمِ مربوط به این‌که چطور موقعیت برترِ روزمره‌ی منْ بر ریسکِ روزمره‌ی شما در تماس با ویروس اثر می‌گذارد.

آدرس خواندن متن کامل:
http://problematicaa.com/planning-after-coronavirus/
برچسب‌ها:
اینجی جان,برنامه‌ریزی,بهزاد ملک‌پور اصل,پساکرونا,جودیت باتلر,خودآیینی

پروبلماتیکا/Problematica
@problematica باز کردن / نظر دهید